Het durude niet lang of hij begon de vacht van Mapleleaf te zien. Vol van geluk en warmte sprong hij uit de rivier en begroette haar vriendelijk. Het deel waar hij stond was niet zo diep, net diep genoeg om in te staan, maar onmogelijk om in te verdrinken. "S-Softcream?" Was er iets met Mapleleaf? Of moest ze hem iets zeggen. `Ja wat is er Mapleleaf?´ Vroeg hij ongerust. Wie weet had iemand haar zitten uitschelden, of had iemand haar aangevallen! Bang begon hij haar vacht te checken maar merkte geen erge wonden op. Toen hij weer dacht aan wonden prikte een snede aan zijn oog een beetje. Die snee had hij opgelopen bij het gevecht met Grayclaw. Ja zo heette die warrior. Hij was krachtig en had ook een bijna onzichtbaar litteken achtergelaten. Softcream had een beetje geleden onder zijn verwondingen van hem maar het was niet zoo erg. Hij had tenminste iets kunnen doen voor zijn Clan toen ze in nood waren. Nu was er een zwak litteken die zijn oog doorboorde. Maar je zag het amper, en daar was hij blij om. Het bewijs dat je zware gevechten hebt gehad, maar het verpestte je uiterlijk ook een beetje. Niet dat 'ie zo veel om uiterlijk gaf hoor. Gewoon, hij vond het niet leuk om littekens te hebben. Hij was er niet zo op gesteld zo als sommigen katten dat juist wel waren. Hij bracht zijn zinnen weer tot realiteit en keek in haar blauwe ogen. `ben je gewond, of .. Is er iets?´ Aan zijn stem hoorde je dat 'ie het meende. En in zijn kristalblauwe ogen twinkelde de glans van onrustheid. Zwaar hopend dat er niets was gebeurd..