Everyone needs a new friend.. || .Applepaw || Otterpaw

Musicpaw lag al de hele tijd onder de bosjes, en heeft alles van die prachtige, roofvogel die in de lucht vloog opgevangen. Er kwam later ook een andere vogel bij. Music vond dit prachtig, hoe die vogels zo stil konden vliegen. Hij lach onder de bosjes omdat die vogels wel gevaarlijk waren, wist hij van zijn vader. Toen hij een kit was was zijn moeder al dood, de geboorte verliep niet goed, maar de Starclan vond dat niet genoeg blijkbaar. Snel dook een roofvogel omlaag diep Musics vader bij zijn hoofd greep. Hij nam hem hoog in de lucht en liet hem toen los. Daarna dook de vogel weer naar benden en nam Musics vader, die zo goed als dood was, weer mee. Music was zo bang.. Zo verdrietig.. Zonder steun moest hij opgroeien, en toen hij eindelijk apprentice was, ging hij in de Windclan. Music kwam weer terug uit zijn flashback en keek opzij, waar hij een grijze apprentice zag. Hij rook grondig, tot dat hij duidelijk rook dat het een poes was. Musicpaw kroop onder de bosjes en ging naast de apprentice staan. 'Geniet jij er ook zo van hoe ze vliegen, of ben ik de enige ?' Vroeg Music. Voordat de poes antwoord kon geven zei hij weer wat. 'Ik ben trouwens Musicpaw, en jij bent ?' Vroeg hij ook nieuwsgierig.

Even voor de duidelijkheid.[b]
We posten dus op volgorde, zodat het niet van een topic met zijn drieen naar een topic met zijn tween overvliegt

[b]Eerst
Musicpaw
Dan
.Applepaw
En dan
Otterpaw

c:

Everyone needs a new friend.. || .Applepaw || Otterpaw TableApplepaw-1

De hoogte duizelde haar enorm, dat ging Applepaw niet ontkennen. Daarom deed ze toch een pasje achteruit, een voorzichtige. Ze moest er niet aan denken om naar beneden te vallen... Het idee alleen al was verschrikkelijk. Lang de tijd om hierover na te denken had ze echter niet, een zachte krijs hoog boven haar deed haar opkijken en haar hoofdje iets scheef houden. Een roofvogel? Dan moest ze toch wel een beetje oppassen. Voorzichtig begon ze pasjes terug te zetten naar de struiken... Totdat ze een stem hoorde natuurlijk. "Geniet jij er ook zo van hoe ze vliegen, of ben ik de enige?" Geschrokken, met platgelegde oren draaide Applepaw zich om. "Wie..." Begon ze geschrokken, maar het was net alsof de kater al gerekend had op die vraag. "Ik ben trouwens Musicpaw, en jij bent?" Vroeg de kater. "Jij.. Jij bent niet van Riverclan.. Toch?" Vroeg Applepaw verlegen, maar ook met een duidelijke angst in haar ogen. Er was haar altijd verteld dat ze andere clans moest wantrouwen en dat ze gevaarlijk waren. "Ik.. Ik.. Ik ben Applepaw.." Miauwde ze daarna zachtjes, met een ietwat trillende stem van nervositeit.

Listen this while readin'

Honderden geuren trokken langs zijn snorharen zijn neusgaten binnen. Zijn rossige vacht glom in de felle zonnestralen. Hij was gestuurd om herbs te halen voor Nightstream. Aan enkele bomen hing wat roze bloesem, dat af en toe naar beneden dwarrelde. Hij had een bundeltje van Catmint en Marigold in zijn bekje. Af en toe zag hij een muis konijn voorbij rennen, maar omdat hij niks af wist van jagen deed hij niks. Ergens zat hij er toch wel mee. Hij liet zijn herbs vallen, en concentreerde zich op een konijn. Het zal hem vast wel lukken, toch? Hij dook ineen, en sloop langzaam naderbij. Zijn ogen waren tot spleetjes geknepen, en zijn staart sleepte zich achter hem aan over de grond. Stukje bij beetje kwam hij naderbij. Toen hij op ongeveer twee staartlengtes afstand stond, zocht hij zijn evenwicht waarna hij sprong. Het konijn hoorde een takje breken dat de kater met zijn pootje raakte. Het sjeesde weg, en Otter zette de achtervolging in. Hij sprong over takken heen, ontweek stenen en slide over zijn over onder takken door. Dit konijn zag hem niet ontsnappen! Hij rende, en rende, maar het konijn was sneller. Het ravijn -de grens tussen RiverClan & WindClan- kwam in zicht. Hij zag Applepaw, en een onbekende apprentice die een WindClan geur bij zich droeg. Net vijf muislengtes voor het ravijn sloeg het konijn rechtsaf. Otter kon niet optijd vaart minderen. Hij stortte het ravijn in. Als een reflexe grepen zijn klauwen de rand vast. Met al zijn kracht, en zijn oren naar achteren gevouwen van inspanning trok hij zich omhoog. Toen zijn neus over de rand was, ontmoette hij de amber kleurige ogen van Applepaw. 'Hi Apple, alles oké?' Vroeg hij waarna hij weer kracht verloor en zakte. Opnieuw trok hij zichzelf omhoog, waarbij hij wild met zijn achterpoten tegen de wand aan trapte. Na lang geklooit te hebben wist hij ook zijn lichaam over de rand te krijgen. Dit keer richtte hij zijn aandacht op de WindClan apprentice. 'Hey, ik ben Otterpaw.' Hij likte het vuil van zijn linker voorpoot, en vervolgte; 'Sorry, ik probeerde een konijn te vangen.. Dom, i know. Ik kan alleenmaar kruiden zoeken, mengels maken en medicijnen toevoegen..' Hij geeuwde even, en wachtte op antwoord van een van de twee.

Toen Musicpaw wachtte op antwoord zag hij angst in de poes haar ogen. Bang zei de poes "Jij.. Jij bent niet van Riverclan.. Toch?" Met daar achteraan. "Ik.. Ik.. Ik ben Applepaw.." Wat zachter zei ze dat, maar het was wel te verstaan. 'Rustig, ik bijt niet.' Zei hij gerustellend. Daarna zag hij een andere, zo te ruiken, Riverclan kater voorbij sjezen die daarna in het ravijn viel. Music schrok zich dood maar zag toen gelukkig weer het hoofd van de kater. Maar zo te zien verloor hij wer zijn kracht, waarbij Music nog erger schrok. Hij stond stokstijf, terwijl hij zo graag wou helpen. Gelukkig kwam de kater weer tevoorschijn en dit keer uit het ravijn. ''Hey, ik ben Otterpaw.' Zei Otterpaw tegen Music terwijl Ot zijn poot aflikte. 'Sorry, ik probeerde een konijn te vangen.. Dom, i know. Ik kan alleenmaar kruiden zoeken, mengels maken en medicijnen toevoegen..' Voegde hij eraan toe. Music vond het zielig. 'Vast niet ! Iedereen kan jagen ! Maar jou talent is ook bijzonder hoor, je kan gewoon levens redden !' Toen zag Musicpaw een rat langskomen. 'Kijk en leer !' Zei Musicpaw blij. Hij zette zijn hoofd omlaag een kont omhoog. En toen de muis voor hem was, zette hij af met zijn achterpoten en belande op het arme muisje. Hij stak zijn nagels in het dier, die nu wel dood was. 'Het gaat allemaal om de sprong, maar een konijn vangen kan ik ook niet hoor ! Kijk..' Music deed het weer voor. Hij deed zijn hoofd weer omlaag, 'Je doet je hoofd omlaag.' Toen deed hij zijn kont omhoog. 'Dan doe je je kont omhoog' Lachtte hij. 'En dan zet je af met je achterpoten, niks met je voorpoten.' Music deed het voor en in de lucht riep hij. 'In de lucht moet je jezelf ook kunnen besturen ! Met je voorpoten !' Hij deed zijn voorpoten naar links en belande aan de linkerkant van het muisje. 'Snap je het een beetje ?'

Applepaw zwiepte wat nerveus met haar staart. Ze had nog geen enkele vorm van training gehad en kon zich dus ook niet goed verdedigen. Het ravijn was ook nog eens een gevaarlijke plek... Je kon immers zomaar over de rand tuimelen als je slaags raakte. Applepaw rilde alleen al bij de gedachte te verdrinken in dat spetterende, kille water dat haar neus en mond dan binnendrong... Nee, liever niet. "Rustig, ik bijt niet," Miauwde de kater, Musicpaw, geruststellend. Applepaw knikte wat stijfjes, maar bleef duidelijk behoedzaam en op een afstandje. Totdat ze Otterpaw over de rand zag tuimelen. Geschrokken hapte de jonge poes naar adem. "Otterpaw!" Riep ze geschrokken, één van de weinige malen dat ze haar stem ooit verheven had in haar nog korte leventje. Ze kwam voorzichtig dichterbij de rand, zich mentaal hatende voor het feit dat ze niet sneller was. Als Otterpaw nou maar niet viel... Maar telkens als ze een poging deed zijn nekvel te pakken, begon de kater zelf alweer aan een nieuwe poging of gleed hij verder weg. Elke plotselinge beweging liet Applepaw immers schrikken. Uiteindelijk was de kater wel weer op de kant en Applepaw kon opgelucht adem halen. Ze had pas net kennis gemaakt met Otterpaw, ze was niet van plan hem nu al vaarwel te zwaaien. Zwijgend knikte ze toen Otterpaw zich voorstelde, want dat wist ze immers al. "Sorry, ik probeerde een konijn te vangen.. Dom, i know. Ik kan alleenmaar kruiden zoeken, mengels maken en medicijnen toevoegen..." Miauwde Otterpaw en Applepaw deed haar mond open om wat te zeggen, maar Musicpaw was haar al voor. Vervolgens ging de jonge apprentice uitleggen hoe je een rat moest vangen. Applepaw hield zich een beetje afzijdig, zwijgend toekijkende. Wat kon ze anders? Dit was iets tussen Otter en Musicpaw en zij mocht zich er wat haar betrof niet mee bemoeien. Ze zou immers storen en vragen stellen aan vreemden durfde ze al helemaal niet... Het poesje ging dus zitten en krulde haar staart om haar voorpoten heen. Otterpaw zou nu ondertussen wel gewend zijn dat ze niet veel zei, dus die zou hopelijk niet te raar opkijken dat ze zo zwijgzaam was. Ze was immers rond vreemden.

Listen this while readin'

Blijbaar was Applepaw geschrokken van Otters ''stunt''. Voor het eerst had hij haar haar stem horen verheffen. Hij wist niet of ze dat vaker deed, ze kende haar nog maar net. Otterpaws ogen gleden van Applepaw, naar de zo gehete Musicpaw. Bijde erg verschillend zo te zien. Applepaw was verlegen en stil. Musicpaw was daarintegen erg sociaal. Hij betwijvelde of hij hier eigelijk wel moest zijn, zo bij een WindClan apprentice. Hij was de Med. cat app. Iedereen zou verwachten dat die niet met andere Clans op zou trekken. 'Vast niet! Iedereen kan jagen! Maar jou talent is ook bijzonder hoor, je kan gewoon levens redden!' Ergens was het waar, maar alsnog twijvelde de kleine kater. Na een lange uitleg over het jagen, was Musicpaw eindelijk uitegepraat. Otterpaw had alles keurig gevolgt en onthouden. Volgende keer zal het hem lukken. Applepaw was de hele tijd wat stiller geweest, wat Otterpaw inmiddels wel van haar herkende. 'Zeg Apple, heb jij Musicpaw al eerder ontmoet? En jij Music, al eerder een RiverClanner ontmoet?' Miauwde hij in de hoop Applepaw ook in het gesprek te mengen. Hij kon er niet tegen als katten eruit zagen alsof ze zich wat buitengesloten voelde. Ach, zo was hij nu eenmaal..

-Flut, maar dat krijg je als je Juul zo laat nog laat posten. /Yawns/-

Na de uitleg zaghijweer moed in de katers ogen, die naar Applepaw zei. ' 'Zeg Apple, heb jij Musicpaw al eerder ontmoet? En jij Music, al eerder een RiverClanner ontmoet?'' Musicpaw dacht even na. 'Uhmm.. Eigenlijk niet. Maar ik ze zo altijd, ''Everybody needs a new friend..''' Toen zag Music twee ratten ergens in de verte. 'Zeg, laat allebei eens zien of het jullie lukt ?' Zei hij terwijl hij met zijn snuit naar de ratten wees, met een glimlach. Hij wou kijken of Applepaw ook een beetjegeluisterd had, aangezien die bang in een hoekje zat. Zijn vader zei vroeger altijd, iedereen hoort erbij.

[Flut xd]

Ongemakkelijk zat Applepaw daar, haar poten op de grond voor haar gericht en nerveus aan het gras plukkende. Een beetje afwezig zat ze naar het gesprek te luisteren. Ze wilde liever niet zich teveel in het gesprek mengen. Haar ouders hadden altijd haar uitgelegd dat ze moest oppassen met andere clankatten, ze snapte dus ook niet waarom Musicpaw deed alsof ze al de beste vrienden waren... Applepaw's blik gleed dus ook eventjes een klein beetje ongemakkelijk over de twee katertjes voor haar. "Zeg Apple, heb jij Musicpaw al eerder ontmoet? En jij Music, al eerder een RiverClanner ontmoet?" Vroeg Otterpaw. Applepaw schrok een beetje op uit haar gedachten en schudde zachtjes haar kopje. "Nee.." Miauwde ze zachtjes. Ergens had ze spijt dat ze naar de grens gekomen was, want anders was ze nooit in dit ongemakkelijke gesprek terecht gekomen. "Zeg, laat allebei eens zien of het jullie lukt?" Vroeg Musicpaw onverwachts. Applepaw keek ietwat geschrokken op. Nee, nooit dat ze dat ging toen. Ze kon er niet tegen als iemand naar haar keek als ze iets probeerde, laatst staan twee katten. Ze zette dus een pasje achteruit om Otterpaw de ruimte te geven en zichzelf buiten schot te stellen, terwijl ze zachtjes eventjes met haar hoofd schudde.

Listen this while readin'

Otter staarde naar de overkant van het ravijn. Hoorde Musicpaw niet dáár te zijn? Eigelijk was hij nu op RiverClan gebied, en werd er van hem en Applepaw verwacht dat ze hem weg zouden jagen, maar Otter wist dat als StarClan dat echt wilde, het wel gebeurd was. Hij werd uit zijn gedachttes gehaald door de vriendelijke stem van Musicpaw; 'Uhmm.. Eigenlijk niet. Maar ik ze zo altijd; Everybody needs a new friend..' Otter knikte. 'True story.' Miauwde hij. Ook keek hij even naar Applepaw, die blijkbaar ook niet zo goed wist wat ze moest doen. De kleine ginger rilde even toen er een koude wind voorbij gleed. 'Zeg, laat allebei eens zien of het jullie lukt?' Hoorde hij Music zeggen, terwijl zijn hoofd op twee ratten gericht was. Apple deed een stapje achteruit, en schudde verlegen haar kopje. Otter twijfelde. Ach, wat kon het voor kwaad, behalve dat hij voor gek stond als 't hem niet lukte. 'Eeh..' Hij wilde zich niet laten kennen. Dan dacht WindClan misschien dat RiverClan zwak was, en zouden we misschien aanvallen. 'O-Ok-Oké.. Daar gaan we.' Hij sloop net zo voorzichtig als eerst op één van de twee ratten af. Zijn staart maakte nog een laatste zwiep, voordat hij de wind in de rug kreeg. Daardoor rook de rat hem, en maakte dat hij wegkwam. Zo dom als hij was zette hij opnieuw de achtervolging in. Hij rende hem een paar meter achterna, waarna hij sprong, en zijn tanden in de rat zijn net zette. Alleen gleed hij door, en gleed zo in een klein riviertje. Hij zwom omhoog, klauterde op de kant en rende -trots als hij was- met opgeheven borst naar zijn vrienden. Hij liet de rat voor Musics poten neervallen, en gaf een paar likken over zijn kletsnatte pels. 'Tadaa!' Miauwde hij trots, waarna hij zich omdraaide naar Applepaw. 'Weet je zeker dat je het niet wilt proberen?' Het zou leuk zijn als Apple ook wat ving, dan konden ze het samen naar de elders brengen...

Blij keek Music naar de katten, maar blijkbaar wou Applepaw niet, en die stapte achteruit en schudde verlegen haar hoofdje langzaam. 'O-Ok-Oké.. Daar gaan we. Music ging naast Apple zitten en keek vreugdig naar de kater. Een wind vloog voorbij en blijkbaar rook de rat nu Otterpaw, aangezien de rat zo hard als hij kon wegrende. Otterpaw ging erahteraan. Music keek even naar Applepaw. ''That's the spirit.'' Zei Musicpaw met een glimlachje en keek weer naar Otterpaw, die nu sprong en op de rat terecht kwam. Hij gleed wel door en viel in de rivier, maar, het is een Riverclan kater, dus hij kroop er weer uit met de rat in zijn bek. Trots liep hij naar Music en Apple. ''Tadaa!'' Miauwde hij vol moed. ''Goedzo !'' Zei Musicpaw, en zag Ot naar Apple kijken. Weet je zeker dat je het niet wilt proberen?' Zei Otterpaw tegen Applepaw. Musicpaw stapte even achteruit, zodat Otterpaw en Applepaw elkaar even konden aanstaren. Toen het gesprek een beetje dood liep zei Music maar even tegen Apple. '' Ja, zou het niet leuk zijn als jullie beide aan een elder een lekkere rat zouden konden geven ?''

Applepaw likte wat nerveus over de vacht van haar borstkas en krulde haar staart om haar melkwitte voorpootje sheen. Ze werd hier zo enorm nerveus van... Het hoorde niet, haar mama en papa hadden haar altijd gezegd dat andere clans gevaarlijk waren, maar waarom gedroegen Otterpaw en Musicpaw zich dan zo vriendschappelijk...? Het zorgde allemaal voor grote verwarring in Applepaw's kopje waar ze zich geen raad mee wist. Het was allemaal gewoonweg zo vervelend... Zwijgend keek ze eventjes iets op, maar nog steeds was haar hoofdje naar beneden gericht. Zo kon ze net zien hoe Otterpaw een rat probeerde te vangen en in het riviertje kletterde. Eventjes ontsnapte er een geschrokken geluid uit haar keel toen ze het zag, maar ze zei niks, ze deed niks, ze bleef alleen als bevroren zitten, zich zo klein mogelijk houdende. Otterpaw kwam uiteindelijk wel terug met een rat in z'n bek geklemd en Applepaw glimlachte voorzichtig. "Gefeliciteerd.." Miauwde ze zachtjes, maar daarmee was de zaak dan ook afgedaan. "Weet je zeker dat je het niet wilt proberen?" Vroeg Otterpaw haar. Meteen kon je Applepaw weer duidelijk zien verstarren en ze voelde wat paniek opborrelen in haar buikje. Ietwat houterig knikte het jonge poesje. Ze wilde niks uitproberen als anderen keken... Dat kon alleen maar mis gaan en ze was als de dood dat ze voor paal stond, of dat anderen haar bestudeerden... '' Ja, zou het niet leuk zijn als jullie beide aan een elder een lekkere rat zouden konden geven ?'' Miauwde Musicpaw. Dit zorgde ervoor dat Applepaw's oortjes alleen maar verder achteruit gingen, waardoor ze er alleen maar zieliger en nerveuzer uitzag. "He..heel zeker..." Miauwde ze zachtjes, ondertussen wat benauwd klinkende.