New Borns

Juicekit
Een zwakke lichtstraal wist zich door het dikke bladerdek van de nursey te wringen. Langzaam opende Juicekit haar oogjes en observeerde ze haar omgeving. Haar ogen bleven gefixeerd op haar twee broertjes, die zich nog warm nestelden op hun plekje van de nursey. Even bleef ze liggen, maar daarna nam ze de moeite en stond op. Zoals gewoonlijk deed ze het niet rustig aan voor de nog slapende kittens, en stapte met wat extra kracht de nursey uit. Een paar dauw druppels waren op het vochtige gras blijven hangen, en terwijl ze haar pootje eruit zette voelde ze hoe de klamme koeltje haar poot omving. Even nam ze een stap achteruit en begon haar natte pootje zorgvuldig schoon te likken. Er hing een dichte mistsluier in het kamp, maar de zon verdreef deze langzamerhand weg. Terwijl zij zich druk bezig had gehouden met haar honingkleurige vacht schoon te maken, begon het kamp in leven te komen. De eerste katten zetten hun stap uit hun Warriors den en liepen regelrecht naar de prooitstapel. Juicekit merkte dat ze zelf ook wel honger had gekregen en liep met een eigenwijs loopje naar de prooistapel toe. Ze gunde zichzelf een mollige bosmuis en klemde deze tussen haar tanden. Triomfantelijk liep ze weer terug, en nam een lighouding aan. Voor je prooi moet je niet teveel doen, vond ze zelf altijd. Ze greep de bosmuis tussen haar nog jonge klauwen en riste met haar nagel de muis open. Met een lichte grijns op haar gezicht knaagde ze aan de overgebleven botjes van haar prooi. Toen ze haar buik rond had gegeten rolde ze zich op haar rug, en rolde weer terug op haar zij, zodat ze in de zon lag. De zon was hoger gaan staan en de sterkte van de stralen nam aan. Ze verwarmden haar pels rustgevend en Juicekit sloot zachtjes haar ogen weer. Eigenlijk was ze alleen wakker geworden om te kunnen eten, en daarna weer te gaan slapen. Aangezien ze nooit zo vroeg zou opstaan. De stemmen in het kamp verstomden in de oren van Juicekit en ze viel in weer in een diepe slaap.

Een zwakke schreeuw klonk in de oren van Juicekit. Ze droomde over dat ze Warrior was geworden, en dat alle katten in de Clan haar aanboden. Er werd af en aan gesleept met prooien die ze speciaal voor haar hadden gevangen. Weer een schreeuw, deze keer dichterbij. Juicekit haar ogen schoten open en ze sprong een meter naar achter. Haar hart bonsde in haar keel, en ze voelde hoe deze matig afnam toen ze realiseerde wat er eigenlijk aan de hand was. Haar broertje had haar staan roepen, of ze even wou komen. Ze lied haar oogleden weer half zakken en staarte in het niets. Natuurlijk, voor zo'n zielig antwoord had hij haar weer uit haar slaap moeten wekken. En het was nog wel de beste droom tot nu toe! Met tegenzin stapte ze in de richting van de lichte Flame Point, genaamd Butterbell, haar eigen moeder. Over haar tocht deed ze iets té lang, en naam slome passen. Ze hief haar kop hoog in de lucht, en bleef ongeveer drie staartlengtes van haar moeder afstaan. Onderhand was ze wel nieuwsgierig geworden naar wat ze had te vertellen. Met grote ogen van ontschuld staarde ze naar haar moeder, wachtend op wat er zou komen.