My first kitten, a foster kitten (alleen Cloud)

Spirit liep opgewekt door het bos, de zon scheen en het zat vandaag flink mee met het jagen. Dus geen reden voor depressie ofzo... Ze had een open plek in het bos gevonden met in het midden een struik waar ze overnachten en overdag ook meestal rond hing. Ze had al een konijn gevangen en daar begraven als voorraad. Ze ging er voor de zekerheid nog een vangen, nu had ze op zich niet zo'n honger dus ze hoefde niks te eten. Na een tijdje lopen rook ze een prooi, ze ging meteen in sluip houding staan en zag het konijn vrolijk rond hupsen door het bos. De wind stond gelukkig de goede kant op, anders rook het konijn haar. Langzaam sloop ze dichterbij omvervogens te gaan springen. Net toen ze sprong kraakte er ergens een takje, het konijn renden verschrikt weg. Spirit renden erachter aan en het konijn raakte uitgeput, ze nam een sprintje en krabde hem bij zijn nek. Nu zou die nog langzamer gaan en kon ze hem doden. Het konijn versloomde en Spirit beet hem dood. Snel renden ze terug naar de plek waar ze het takje hoorde. Ze wou toch weten wat het was. 'Hallo? Wie is daar?' Spirit rook een kitten geur maar er was geen moeder bij ofzo. Langzaam kwam ze dichter bij.

Sorry, zit op verkeerde acc xd maar vogende keer post k echt op Spirit!

sorry verkeerde account

Een rood katertje liep rond. Hij voelde hoe zijn kleine kitten maagje knorde. Hij had al anderhalve dag niks gegeten en dat is heel weinig voor ene kitten van anderhalve maan. Wanhopig zocht de kleine Cloud naar ene restje van voedsel dat andere hadden achtergelaten. Cloud was het harde leven gewend en wist dat hij niet lang meer zal leven als hij niet snel iets at. Cloud zocht en zocht maar vond niks. Uiteindelijk dwaalde Cloud ene bos binnen. Cloud wist niet waar hij was maar dat wist hij al lang niet meer. Het rode katertje Cloud snoof eens goed de lucht op. Hij rook van alles maar het rook te sterk het leefde nog. Cloud kon nog niet jagen dus had hij niks aan die dieren. Ook rook hij een ander dier. Cloud was misschien nog klein maar hij kon al geuren onderscheiden. Dit was ene kat dat hij rook. Cloud liep voorzichtig op de geur af. Ineens trapte hij op ene takje. Cloud sprong op. Wat was hij verschoten! In het bos was veel schaduw dus hij kon niet zo goed waar hij op liep. Cloud zag een gedaante achter iets aanrennen. Uiteindelijk pakte de gedaante het ding waar de kat achter had gezeten. De kat kwam terug met ene konijn dat in de kat haar bek bengelde. "Hallo? Wie is daar?" Klonk de stem van de kat. Even twijfelde Cloud maar hij wist dat de kat hem toch zou kunnen vinden dus kwam hij maar in zicht. Stapje voor stapje kwam het rode katertje tevoorschijn. "Het spijt me dat ik het konijn liet lopen." Zei Cloud schuldig. Hij keek naar de grond.

Er kwam een klein kittentje uit de bosjes lopen, stapje voor stapje. "Het spijt me dat ik het konijn liet lopen." zei een rood katerje. Er verscheen een glimlach op Spirits gezicht, ze ging op de ogg hoogte van het kittentje liggen. 'Hoor jij niet bij je mamma te zijn? En het maakt niks uit hoor! Ik zal je anders even mee nemen naar de plek waar ik een soort van woon.' Spirit pakte het kittentje bij de nekvel en sprinten er naar toe. Zo ging het een stuk sneller. Toen ze aankwamen legde Spirit het kleintje in de struik en zelf ging ze er naast liggen. Ze pakte het konijn en scheurde de poot af. 'Sorry dat ik je bij je nekvel pakte maar ik wou zo snel mogelijk hier heen. Hier heb je een stuk poot, dan kan je als je het op hebt nog op het bot kauwen. Maar vertel nu eens over je moeder waar is die?'

Cloud keek naar de grote kat. Hij zag hoe er een grote glimlach op haar gezicht kwam. "Hoor jij niet bij je mamma te zijn? En het maakt niks uit hoor! Ik zal je anders even mee nemen naar de plek waar ik een soort van woon." Zei de poes. Cloud voelde hoe hij bij zijn nekvel werd gepakt en meegenomen door de poes. Cloud verzette zich niet maar was een beetje bang. Cloud zag de struiken voorbij vliegen. De poes liep erg snel. Al snel waren ze op de bedoelde plek aangekomen. Het rode katertje werd in de struik gelegd en de grote poes ging naast hem liggen. Cloud zijn ogen bleven op het konijn voor hem gericht. Blijkbaar merkte de poes het wand hij zag hoe ze een poot van het konijn losrukte en aan hem gaf. "Sorry dat ik je bij je nekvel pakte maar ik wou zo snel mogelijk hier heen. Hier heb je een stuk poot, dan kan je als je het op hebt nog op het bot kauwen. Maar vertel nu eens over je moeder waar is die?" Zei de kat. Cloud begon al snel aan het konijnpoot. Luisterend naar de kat at hij het konijnenpoot op. Eindelijk had hij iets te eten hij was uitgehongerd. Tussen zijn happen door antwoordde hij. "Ik heb geen moeder." Antwoordde Cloud simpel. Al snel was het konijnenpoot op. Cloud bleef nog even op het bot kauwen. Cloud likte zijn lippen af, wat had dat konijnenpootje lekker gesmaakt! Zo veel had Cloud al lang niet meer gegeten.

ik moet denk ik gaan dus het kan dat ik niet meer reageer

"Ik heb geen moeder." Zei het katertje. 'Nou, misschien dat ik voor je kan zorgen tot je groot bendt? Ik weet dat het snel is maar je kan zelf nog geen eten vangen en mij lijkt het hartstikke gezellig!' Ze keek het kleintje aan en gaf nog een stukje vlees, hij had he pootje zo snel op! 'Hoe heet je? Ik ben Spirit' Zelf nam ze ook een paar flinken happen. Buiten verdween het zonnetje en begon het langzaam te miezeren. In de struik bleef je gelkig droog dus het was geen probleem veder. Ze hoopte dat het kittentje bij haar zou blijven. Het leek haar gezellig, zo'n schattig pluizen bolletje erbij.

(okey ik geef het op, oe flut kan je post zijn?)