O.O

Onderwerp: O.O do 30 aug 2012 - 17:56

Twee kleine kraaloogjes opende, het was pikdonker in de kamer. Odite rilde, haar broer lag bij de haard in de woonkamer, zijzelf lag in de keuken. Rillend sperde Odite haar oogjes wijdopen, niet van de kou, maar van angst. "Ice..?" Piepte de zwart-witte kitten zacht. Angstig zette Odite haar pootje buiten haar mand, het was een kleine mand. Voorzichtig zette Odite haar andere pootje op de gladde vloer van de keuken. Een kookwekker stond op het aanrecht van de keuken die nog aan stond. Een hard geluid was te horen in de keuken. Met al haar haren overeind sprong Odite als een rollende vachtbal de keuken uit en belandde met haar nagels uitgestoken op Ice. "ICE! ER IS EEN MONSTER IN DE KEUKEN!" Gilde Odite. Ice was gisteren nog lang opgebleven om warm te worden van het vuur bij de haard, daarom lag hij daar waarschijnlijk nog. Als een stijve opgezette vachtbal met uitgestrekte nagels trippelde Odite op haar teentjes een tikkeltje achteruit, het voelde alsof ze een jeugdtrauma had opgelopen door dat monster. "ICE! SCHIET OP, MISSCHIEN KOMT HIJ WEL HIERHEEN!" Jammerde Odite. Ze sprong naar de bank en liet zichzelf er op haar buik onder glijden. Shit, hier was het nog donkerder! Snel schoof de kitten er weer onderuit en sprong ze al weer snel ergens anders heen. Het geluid van het 'monster' was nog steeds te horen. Rillend stond Odite onder een bureaulamp die nog aan stond.

Only for ICE

Onderwerp: Re: O.O do 30 aug 2012 - 19:12

Heerlijk warm, genietend van een schoteltje melk, zwiepte ze kleine kitten zijn staartje heen en weer. Zijn zusje, Odite, was daarintegen al lang in slaap gevallen in haar mandje in de keuken. Met zijn kleine tongetje likte hij de lekkere melk van het schoteltje. Buiten regende het pijpenstelen, en het donderde. Ice was niet bang voor donder. Tenminste, als hij binnen was. Toen hij klaar was, pakte zijn baasje het schoteltje weg, en bracht het naar de keuken. Hopelijk maakte hij Odite niet wakker. Ice kroop zijn mandje in, die bestond uit; Een zacht, ijsblauw fluwele kussen, Een houten gevlochten buitenkant, en het was helemaal volgepropt met zelf gehaakte knuffels. Deze hadden zijn baasjes voor hem en Odite gemaakt. Hij krulde zich tegen een van de knuffels aan en sloot zijn oogjes. Hij was nog maar jong, en had dus veel slaap nodig. Hij krulde zijn pluizige staartje om zijn lichaam heen, en viel in slaap..
Midden in de nacht werd hij wakker van wat gerinkel dat vanuit de keuken klonk. Nog half slaap dronken hief hij zijn hoofdje, en keek rond. Niets te zien, het was donker. Zijn oogjes vielen weer dicht. Niet veel later schrok hij wakker van de stem van Odite. 'Ice, er is een monster in de keuken!' De kleine kitten zag hoe zijn kleine zusje op hem af kwam rennen. Ice gniffelde zachtjes. Zeker het rinkel ding. 'Ice, schiet op! Misschien komt hij wel hierheen!' Normaal zou hij zijn zusje nu altijd plagen, maar deze keer had hij best wel medelijden met haar. Aangezien het best hard was, en zij in de keuken sliep. Hij zag hoe Odite onder de bank dook, maar er al snel weer onderuit schoot. Nu stond ze onder een bureaulamp. 'Odie,' Riep Ice naar haar vanuit zijn mand. 'Er is geen monster, echt niet!' Hij wist dat Odite hem niet zou geloven, maar het was het proberen waard. 'En doe niet zo panisch! Straks maak je de bazen nog wakker!' Ice instaleerde zich weer in zijn redelijk ruime mand. 'Ga gewoon slapen, Odie! Er is echt niks om bang voor te zijn.' Hij ging weer tegen zijn knuffel aanliggen. 'En mocht er toch een monster zijn, zou ik maar vluchten. Ze ruiken angst..!' Ice gniffelde zachtjes. Soms was het zo leuk om Odie de stuipen op het lijf te jagen.

Onderwerp: Re: O.O do 30 aug 2012 - 19:31

Hevig bibberend zat Odite ineengedoken onder de bureaulamp. Ice bleef in zijn mand liggen, hè, was hij dan niet bang? 'Odie,' Miauwde Ice kalm. Odite stak haar kopje uit naar hem. 'Er is geen monster, echt niet!' Odite rilde, jaja, en dat moet hij zeggen. 'En doe niet zo panisch! Straks maak je de bazen nog wakker!' Odite siste en stond op. Waarschijnlijk was ze het monster vergeten. "Panisch, panisch?" Begon ze op een arrogant toontje. Ze sprong van het tafeltje af, maar toch bleef ze in het licht staan. "Jij moet gewoon niet zo gemeen doen!" Spuugde Odite naar haar broer. Ze keek woest en haar oortjes stonden recht overeind. Al snel zakte alles weer omdat er verder in de gang een deur open ging. Odite keek op en sprong naar Ice, ze ging naast zijn mand zitten en miauwde zielig. Zo kon ze hem lekker terug pakken. Een van de bazen liep naar het tafeltje en zette de bureaulamp uit, daarna liep hij zonder om te kijken weer de gang in en deed de deur van zijn kamer weer dicht. Nu was het ècht donker geworden, Odite liet een zielige piep horen en ging met haar kopje naar Ice. "Ice..?" Fluisterde ze snikkend. Het rinkelen was opgehouden, betekende dat dat het monster sliep? In haar mand?! Het liefst wilde Odite zich bij Ice oprollen om verder te slapen, maar na het incidentje was het wel verstandig om eerst toestemming te vragen.

Onderwerp: Re: O.O