The Price To Pay

Onderwerp: The Price To Pay wo 18 jul 2012 - 16:15

Luister dit tijdens het lezen van de post (:

Op de vertrouwde, open plek zat een kleine gestalte. Haar ijsblauwe ogen stonden verdrietig maar vastberaden. Haar zwarte pelsje was nat van de regen die gisternacht gevallen was maar het leek haar niet te deren. De bomen en struiken om haar heen boden genoeg beschutting maar nog steeds zat ze hier. Wachtend. Ze kon de scene nog zo helder als het regenwater voor zich zien.

Van dag tot dag waren haar nestgenootjes verdwenen. Eerst Timber, toen Fire en als laatst Lizy. Als iemand vroeg waar ze heen gingen antwoordde haar moeder, Cinders, kort ‘Naar een plaats waar het beter is dan hier’. Ze leefde in een steegje van een klein stadje in the middle of nowhere. Er gingen geruchten rond de tweebenen dat er kits opdoken overal. Waren dat Timber, Fire en Lizy? Nu was het haar beurt. Cinders liep op de twee manen oude kit af en pakte haar bij haar nekvel. Ze droeg haar een heel eind buiten de stad. Ze herinnerde zich nog goed de verhalen die ze vertelde over de vier Clans die in het bos woonde en de Clan die er net buiten woonde. ThunderClan, RiverClan, WindClan en ShadowClan en SkyClan. Gefascineerd hadden ze allemaal geluisterd naar de verhalen van haar moeder. Het kon nu dus ook niet anders dat ze daar heen gingen, toch?
Cinders zette de kleine, zwarte kit neer en keek haar emotieloos aan. “Alles word beter als je een Skykrijger word” Ze keek omhoog naar haar moeder met een vragende blik. Ze draaide zich uiteindelijk om en miauwde kort “Ik kom terug” Toen verdween ze door de bosjes van de open plek liet ze de kleine Daisy alleen.

Op dezelfde plek als vijf manen geleden, wachtend. Haar moeder zou wel terug komen, toch? Toen er geritsel in de struiken klonk sprong Daisy op en glimlachte breed. “Mama!” Riep ze. Wachtend de zwarte kat met diezelfde ijsblauwe ogen om de struiken uit te komen. Eindelijk was ze terug! Dan kon ze samen met haar moeder een Skykrijger worden!

+ Swifthead

Onderwerp: Re: The Price To Pay wo 18 jul 2012 - 16:55

Swifthead liep door het kamp. Er was een Shadowclanner op het territorium gekomen, dus Swift voelde zich wel goed, ze had heerlijk gevochten. Ze liktte het bloed van haar tanden en stond toen even stil om haar klauwen ook af te likken. Ze had zelf een schram op haar staart die best wel zeer deed, maar dat liet ze niet zien. Dan sta ik toch voor schut ? Een bloodclanner met pijn door een schram. Tss.. Het was wel een hele diepe schram, dat moest ze wel toegeven, maar een schram brengt geluk bij je volgende gevecht, zei Swifthead maar altijd. Ze vond het nu wel tijd om even naar de Rogue plaatsen te gaan, daar rust ze altijd uit. En aangezien het nog heel vroeg was, zou er vast niemand zijn die haar haar schram ziet aflikken. Al hoewel, dat dacht de ShadowClanner ook. Maarja. Swifthead liep dus blij naar de Rogue plaatsen. Wat ze op dit moment best irritant vond, was dat ze door de struiken heen moest, waar haar staart altijd wel tegen een tak aan fladdert. Voorzichtig kroop ze door de bosjes, en ze hoorde een klein stemmetje. “Mama!” Riep het, zo te ruiken, poesje. Toen Swifthead uit de struiken kwam zag ze een paar helderblauwe, glinsterende ogen, waar ze echt verdriet in zag. ''Wat doe jij nou weer hiet ?'' Vroeg Swifthead boos. Maar toen ze echt diep in de oogjes van het poesje keek, deed het iets met haar. ''Sorry..''

[Flut, gotta go.]