een kleine stap vor de katachtigen ene grote stap voor Cloud {open}

Ergens, tussen het hoge gras lag ene hoopje pluizig oranje vacht. De zijvlakken van het hoopje rezen langzaam en rustig op en neer. Langzaam hief het hoopje pluizige vacht zijn hoofdje op. één voor één deed hij langzaam zijn blauwe oogjes open. Het hoopje pluizige vacht genaamd Cloud keek om zich heen. "Waar ben ik?" Zei hij tegen zichzelf. het oranje rossige katertje dacht eens diep na. "A ja hier ben ik gisteren gaan liggen om het niet te koud te hebben. Tussen al dit gras is het lekker warm." Herinnerde hij zich. Langzaam maar stond het rode katertje op. Cloud schudde zijn kleine rode lijfje eens hard zodat de aarde die op zijn vacht kleefde er grotendeels af zou vallen. Het buikje van Cloud begon te knorren. "Ik moet iets eten." Besliste hij. Rustig kwam Cloud in beweging. Hij moest aan eten komen maar hoe? Hij was nog maar een kitten met super kleine klauwen. En hij kon niet jagen dus hoe moest hij aan eten komen? "Misschien kan ik iemand zoeken die mij helpt. " Besloot Cloud. Cloud begon te stappen op zoek naar een andere kat. Cloud liep en liep. Hij wist niet waar hij was maar dat wist hij al de hele tijd niet. Hij zocht en zocht maar vond niemand. Hij kwam aan bij een klein meertje. Toen pas besefte hij hoeveel dorst hij had. Hij ging bij het meertje staan en dronk ene beetje. Hij zag hoe de zon weerkaatste in het zuivere water. Nu pas viel het hem op hoe hard de zon scheen. Weer knorde de maag van Cloud. "Ik zal maar op zoek gaan naar restjes eten." Besloot Cloud met veel tegenzin. "Behalve als ik nu ene andere kat vind die mij helpt." Weer ging Cloud op stap.

open voor iedereen

Spirit trippelde vrolijk door het bos, het was heerlijk warm en Spirit was aan het jagen. Er was niet veel te vangen vandaag, maar beter uren zoeken dan uithongeren. Uiteindelijk rook ze een konijn, daar ging ze maar gelijk achter aan voordat ie weg was. Ze volgde de geur en onderweg rook ze opeens een anderen geur. De geur van een... Kitten? Er was geen volwassen kat bij. Misschien is ze weg gelopen ofzo, of is ze verdwaald... Het konijn was nog in de beurt maar ze wist zeker dat als ze naar het kittentje zou gaan het konijn zou weg rennen. Zo'n moeilijke keus was dat natuurlijk niet, ze ging op weg naar het kittentje en spitste haar oren goed. Aha, daar bij het beekje. Ze zag een rood kittentje drinken en liep er naar toe. "Hallo kleintje, hoor jij niet bij je mamma te zijn? Ben je verdwaald of weggelopen?" Verbaasd keek Spirit naar het kleintje.

Na een paar slokken kwam Cloud in beweging. Stap voor stap slofte hij verder tot hij pootstappen hoorde. Het kleine rode katertje Cloud draaide zijn kleine kopje naar de kant vanwaar de pootstappen kwamen. Daar ene beetje verder liep er een poes op weg naar waar hij was. Ineens werd Cloud een beetje bang. Een volwassen kat zag er toch best groot uit. Wat zou de kat willen. e kat kwam steeds dichter bij tot het net voor Cloud stond. "Hallo kleintje, hoor jij niet bij je mamma te zijn? Ben je verdwaald of weggelopen?" Zei de kat verbaast. "Ze is vast verbaast dat ene kitten als ik alleen ben." Zei Cloud in zijn gedachten. "Ik heb geen mama." Antwoordde de kitten Cloud zo vastberaden mogelijk.

"Ik heb geen mama." zie het kleine katertje. "Echt niet? Misschien kan ik helpen, heb je honger ofzo? Spirit wist veder niet zo goed wat ze moest doen, Spirit liep richting de rand van het bos en wenkte met haar haar hoofd naar het kleine katertje. "Zeg hoe heet jij eigelijk? Ik ben Spirit. Ik was net op weg om wat eten te vangen en ik denk dat jij ook wel een hapje lust, of niet?" Al snel rook ze een konijn. Langzaam besloop ze het dier en keek afentoe even naar het kittentje om of hij volgde of bleef staan. Ze ging nog iets dichter bij staan en sprong. Het konijn wou weg rennen maar het was te laat. Snel beet ze hem dood en legde hem voor het katertje. "Hier, eet wat je wil." Zelf nam ze ook een paar happen en keek toen naar het kittentje. "Zeg, heb je geen broertjes en zusjes?" Ze keek het kleintje aan.

(Super fluuut, sorry...)

Ze was te ver gegaan, ze kende heel het territorium op haar duimpje maar hier kende ze niets. Was dit nog wel windclangrond? Thornpaw stak haar neus in de lucht en snuffelde.Het rook leeg, het rook naar niets. Geen geurmarkeringen. Plotseling stroomde een lucht haar neus binnen.Konijn! Ze was niet in een ander territorium dus mocht ze best wel even jagen. Plotseling stroomde een andere lucht haar neus in. Hé? waren hier ook katten? Het was in ieder geval geen windclan geur.Plotseling hoorde ze geroffel van poten over de grond en vlak daarna de doodskreet van het konijn. Zozo, die kat kon jagen.Normaal zou Thornpaw gewoon de kat uit het territorium verjagen maar ze was een beetje verward en wist niet of ze nu wel of niet in haar territorium zat.Ze besloot om op de kat af te gaan."Hoi, ik ben Thornpaw" zei ze. "Is dit soms nog windclan territorium? Ik denk dat ik een beetje verdwaald ben." Ze nam de vreemde kat in haar op.Was dat een rogue? Het leek Thornpaw leuk om rogue vrienden te hebben, alleen moest ze dan altijd naar de randen van het territorium. Ze was in de eerste plaats nog altijd loyaal aan Hollystar en de windclan."Hé?" haar oog viel op de kleine kitten naast haar."Is dat familie van je? We kunnen wel vrienden worden hoor, ookal ben ik een windclan kat" Thornpaw merkte op dat ze maar doorratelde."Sorry" glimlachte ze verontschuldigd, ik praat te veel."Hoe heten jullie?"

"Hoi, ik ben Thornpaw. Is dit soms nog windclan territorium? Ik denk dat ik een beetje verdwaald ben. Hé? Is dat familie van je? We kunnen wel vrienden worden hoor, ookal ben ik een windclan kat. Sorry ik praat te veel. Hoe heten jullie?" Voor Spirits neus stond een grijs rood achtige kat met helder groene ogen. Een windclan kat he? Wat. Zou ze hier eens mee doen, afrossen of vriendelijk zijn. Ze hield wel van het een beetje spannend maken. Veel gebeurden hier ook niet. 'Een windclan kat he? Nee dit is niet meer jou terretorium. Dit is roque gebied. En jij hoort hier niet!' Zei Spirit blaasend. 'Laat ik jou eens afrossen!' Nu met een speelse lach op haar gezicht. Ze dee net alsof ze sprong maar landen naast hem. 'Okey, en nu serieus. Ik ben Spirit. Leuk je te ontmoeten Thornpaw! Nee ik zal je niet afrossen, en dit kleintje hier is geen familie. Ik vond hem en hij heeft geen moeder. Dus ik dacht ik geef hem wat eten en verzorg hem voor een tijdje. Sorry, trouwens dat ik zo bot dee. Je snapte wel dat ik het niet meende he?' Spirit wierp de clankat een stukje konijn toen en ging zelf liggen. Met haar ogen strak gericht op de poes. Ze maakte een hoofd gebaar dat Tohrnpaw kon eten. Ze keek afentoe even om naar het kittentje en besloot hem toen maar op te pakken. Ze pakte hem bij de nekvel en zette hem voor Thornpaw neer. 'Stel je eens voor kleintje!' Ze gilmlachte naar allebei de katten.

'Een windclan kat he? Nee dit is niet meer jou terretorium. Dit is roque gebied. En jij hoort hier niet!' zei de kat blazend.Thornpaw zette een stapje achteruit.'Laat ik jou eens afrossen' vervolgde de kat. De kat maakte een speelse sprong naar Thornpaw die met een hoge rug opzij sprong. Ze was er redelijk gerust in, ze had immers al vechttraining gehad, niet van een echte mentor maar een paar apprentices hadden al een paar technieken voorgedaan. Toen paw zag ze dat de kat het speels had bedoeld.'Okey, en nu serieus. Ik ben Spirit. Leuk je te ontmoeten Thornpaw! Nee ik zal je niet afrossen, en dit kleintje hier is geen familie. Ik vond hem en hij heeft geen moeder. Dus ik dacht ik geef hem wat eten en verzorg hem voor een tijdje. Sorry, trouwens dat ik zo bot deed. Je snapte wel dat ik het niet meende he?' Nee, Thornpaw snapte er niets van. Onder vrienden deed ze dat wel eens maar als er plots een wildvreemde kat op je komt afgesprongen dan denk je niet dat het een spel is."Eh, hoi Spirit...paw?" zei Thornpaw aarzelend. Ze was het niet gewend aan een naam zonder paw of kit vanachter.Plotseling wierp Spirit een stukje konijn naar Thornpaw toe en maakte met een hoofdgebaar duidelijk dat ze mocht eten. Thornpaw knikte vriendelijk terug maar begroef het stukje vis."Voed eerst de clan en dan jezelf" zei ze haast verontschuldigd tegen Spirit. Plotseling pakte Spirit het kittentje op en zette het voor voor Thornpaw neer."Stel je eens voor kleintje!" ze glimlachte naar alletwee de katten. Thornpaw keek naar het kittentje en wachte tot het zijn geschiedenis zou vertellen