Lionheart was aan het jagen in zijn gebied van het woud. Hij mocht wel dan bij de bloodclan zitten maar dat wou nog niet zeggen dat hij niet meer bij zijn thuis rondhing. Hj had al drie muizen gevangen toen hij een spoor rook van iemand die hij al een tijdje niet meer had gezien. nam zijn buit en groef het ter plekken in waar het veilig was voor andere rovers. Langzaam volgde hij het spoor. Het kwam wel van ver mekte hij op. Het ging net buiten zijn gebied. Vast overgewaaid. Dacht hij. Hoe verder hij ging hoe sterker de geur werd. Lionheart begon wat stiller te lopen nu hij zijn vriend duidelijk kon ruiken. Of beter gezegd nu hij nog eens snoof, vriendin. Hij bukte zich en sloop langzaam verder. Nu zag hij haar. Zoals hij verwacht had was het Chikita. Plotseling sprong hij uit de struiken vlak achterhaar om haar lekker te laten schrikken. "Hey Chikita!" Zei hij met een ondeugende glimlach. "ik heb je toch niet laten schrikken he." Voegde hij er onschuldig bij. Maar aan de andere kant viel hij bijna om van het lachen.