A monster!!! [open]

Onderwerp: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 0:59

Nieuwsgierig als ze was ging de poes op ontdekking uit, haar oogjes keken vrolijk en groot om zich heen. Er was zoveel te zien! Het was nog vroeg en haar pootjes werden nat van de ochtenddauw die op het gras lag verspreid als een natte deken. Vrolijk keek ze naar een bloem die begon te bloeien, waarschijnlijk was dit de eerste bloem van het nieuwblad. Zo leek het tenminste, even raakte ze met haar neusje de bloem aan, 'Het gaat je goed bloem!' zei ze zachtjes en trippelde verder, ze had van een paar katten iets gehoord van het donderpad. Het pad dat de Shadowclan en Thunderclan gescheiden hield. Dat vond hij eigenlijk wel interessant, de katten hadden het er namelijk over dat geen van beide clans hier graag overstak. Maar waarom niet? Waren het zulke sterke katten in die clans of was er iets met de grens? Grijnzend ging Swift op onderzoek uit.
Stilletjes en met vrolijke, nieuwsgierige ogen liep ze voorzichtig het donderpad op. Haar lippen vormden een glimlach en ze keek om zich heen, dit was dus het donderpad. Het zo gevreesde pad... Wat was hier toch zo eng aan? Rustig ging ze rechtop zitten. Zou het dan toch aan de clans liggen? Neej dat was onmogelijk! Even keek de poes om zich heen, aan de ene kant zag ze duidelijk het gebied van de thunderclan en aan de andere kant Shadowclan. Op het pad was niks te beleven en hij was eigenlijk wel benieuwd naar het Thunderclan territory. Zou ze er heen gaan? Voorzichtig liep ze tot de grens van de grens en keek even over het gebied, stil zette Swift 1 pootje over de grens en nog een pootje. Toen ze met zijn 4 poten over de grens was en dus in het thunderclan territoium zat kreeg ze plots een duw, recht in tegen haar borstkas, waardoor ze naar achter gedwongen werd. Terug op het donderpad, even keek de kitten naar de Thunderclankat tegenover hem. 'Dat deed pijn joh!' zei ze boos en ademde even rustig in en uit, 'Waarom deed je dat?' Plots zag ze een monster op haar afkomen. Snel spurtte ze het Thunderclangebied op en verschool zich bang achter de kat. Met grote ogen keek de poes het monster na, 'Wat was dat?' piepte ze

Open voor 1 thunderclan kat

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 9:00

Met zijn hoofd hoog opgeheven liep hij langs de grens van het THunderclan gebied. Zijn ogen gleden af en toe richting de Shadowclan. Als ze maar één poot over de grens zetten dan kon hij aanvallen. Dan kon hij iemand pijnigen. Hij grjinsde breed en zijn ogen gleden over het donderpad. Met een ruk sprong hij in de struiken, zijn gele ogen keken naar een kleine kitten die het donderpad overstak. Hij trok een wenkbrauw op en snoof. Tuurlijk. Weer een rogue indringer. Zijn haren zette hij omhoog, en toen de poes een stap op zijn terrein zette sprong hij op en duwde de poes met een harde knal terug op het donderpad. Zijn ogen gleden naar een monster, en dan naar de poes. Ze zou kunnen sterven, of hij zou haar redden. Hij grijnsde, sterven had hij liever. 'Dat deed pijn joh!' Zijn ogen brandden in haar vacht. Ze mocht blij zijn dat hij haar niet had aangevallen. Dit was nog het rustigst wat hij gedaan had. 'Waarom deed je dat?' "Daarom, kleintje." Zijn stem klonk niet kwaad, maar wel kil. Zo kil dat een kleine kitten de rillingen kon krijgen. Plots merkte de kitten het monster op, en sprong weer zijn territorium op en verschuilde zich achter hem. Hij bleef gewoon staan, en liet de wagen langs hem door rijden. Bang? Bang voor een monster? Nee, hij had gemerkt dat ze meestal gewoon op hun baan bleven. En niet daarvan afweken. 'Wat was dat?' Hij draaide zich rustig naar de kitten om en ging voor haar zitten. "Dat was een monster." Zijn ogen gleden kort over de kitten, waarna hem een idee tevoorschijn kwam. Een jonge kitten, die kon je altijd zover krijgen om sterk te worden, die kon je altijd de gevaren laten zien van een andere clan. Zijn ogen gleden naar Shadowclan. Waarna hij weer naar de kitten keek. "Zeg eens, wat is jou naam?" Vroeg hij, waarna hij zijn hoofd nog steeds in de lucht hield. Hij opende kort zijn mond om te kijken of iemand in de buurt was. Maar er was niemand, gelukkig. Dan kon hij de kitten nu over vanalles vertellen, haar veel wijs maken.

With the jobs I`ve taken
The bones that I`ve broken
Seems nothings the way that it used to be
But now it`s over, I guess that I`m older
The proof is on paper in front of me
Write it down, sound it out
Make it loud, and this time make it count
x Darkstripe x

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 9:55

Ze zag hoe de kater zich naar haar omdraaide en rustig voor haar ging zitten. Hoe kon hij zo rustig blijven bij... bij zoiets! "Dat was een monster." zei hij kalm, even knipperde ze met haar ogen. Een monster, daar ahd ze wel ooit eens iets van gehoord. Misschien in datzelfde gesprek tussen die twee katten? Ze wist het niet meer, rustig keek ze de kater weer aan toen ze voelde dat hij haar bekeek. 'Zijn monsters gevaarlijk?' vroeg ze toen zacht en bekeek op haar beurt de Thunderclankat voor haar eens. Ze hield haar hoofdje een beetje schuin en toen de andere kant schuin tot ze hem in haar opzichte goed bekeken had. Hij zag er sterk uit en hij was veel groter dan zij! Even keek ze de kater aan waardoor ze omhoog moest kijken, "Zeg eens, wat is jou naam?" vroeg hij, ze twijfelde even of ze dat moest zeggen, maar ach, wat kon het kwaad? 'Ik ben Swift!' zei ze vrolijk, 'maar je mag me Swifty noemen!' Een grijns verscheen op haar gezicht 'En wie ben jij?' vroeg ze toen nieuwsgierig.
Haar oogjes stonden lief en nieuwsgierig. Tja ze was nog maar een kitten en haar nieuwsgierigheid was ontzettend groot. Ze vond het jammer dat ze niet alles kon weten, wat dat wou ze graag! 'Ben jij een apprentice?' vroeg ze, niet-wetend wat het betekende, 'Of een warrior?' Even dacht ze na en keek naar de grond naast de kater, 'Wat is eigenlijkhet verschil tussen een apprentice en een warrior?' vroeg ze na een tijdje onzeker, maar ze herpakte zich en keek de kat vastberaden aan. Ze stelde wel veel vragen, maar ze wou gewoon alles weten. 'Hoe groot is jullie gebied?' vroeg ze toen vrolijk. Na die vraag werd haar aandacht op de rommel van het donderpad getrokken, 'Maken jullie dat pad zo vies soms?' vroeg Swift, 'Of wie doet dat? En wat zijn eigenlijk die nou precies monsters, ze zijn zo vreemd.' Allerlei vragen die ze had stelde ze gewoon aan de kater hier voor haar, hij zou vast alles weten! Dat wist ze bijna zeker! Nieuwsgierig keek ze hem aan.

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 16:17

_{De kitten moest eens weten wat voor kater hij was. Hoe gevaarlijk hij was, en hoe sluw hij was. Hij keek de kitten aan, met een van zijn vriendelijke glimlachen. 'Zijn monsters gevaarlijk?' Vroeg de kitten, wiens naam nog steeds onbekend was. Maar hij zou erachter komen, en snel ook. "Ja, deze monsters zijn héél gevaarlijk." Zijn gele ogen keken de poes strak aan. Zonder ook maar een keer weg te kijken. 'Ik ben Swift!' Swift dus. Swift betekende snel. Hij sloeg zijn staart nonchalant voor zijn poten. Dit kon nog wel eens heel leuk worden voor hem. 'En wie ben jij?' "Ik? Ken je me nog niet dan?" Leek hij verbaasd te vragen. "Ik ben Darkstripe, de machtigste kater van thunderclan." Hij grijnsde, de kitten zou het wel kunnen geloven. Deze kitten zou naar hem luisteren, en denken dat hij de waarheid sprak. 'Ben jij een apprentice?' Hij schudde met zijn hoofd en grinnikte. "Nee, dat ben ik niet." 'Of ben je een warrior?' "Ja, en de beste." Grijnsde hij. 'Wat is eigenlijkhet verschil tussen een apprentice en een warrior? Daar kwamen de vragen. "Een warrior is een opgeleide kat, die alles al kan. Een apprentice is een leerling, die nog heel veel moet leren." Sprak hij uit, alsof hij een wijze kater was. 'Hoe groot is jullie gebied?' "Zo groot dat jij er zo in kunt verdwalen." Zijn gele ogen keken Swift nog steeds recht aan. Terwijl hij verder luisterde naar al haar vragen. 'Maken jullie dat pad zo vies soms?' Kort trok hij zijn wenkbrauw op, waarna zijn ogen richting het donderpad gingen. "Nee, dat doen die tweebenen, Die wezens wat in de buik van zo'n monster zitten." Bromde hij. 'Of wie doet dat? En wat zijn eigenlijk die nou precies monsters, ze zijn zo vreemd.' "Monster zijn beesten die de tweebeners in hun buik meedragen om ze vervolgens naar een plek te brengen waar ze heen willen." Zei hij kortaf. "Zeg eens Swift, heb je ooit al gehoord over de verhalen van de gruwelijke Shadowclan, Windclan en Riverclan?" Vroeg hij. "Vooral de leiders." Hij grijnsde breed. "Het zijn monsters, wezens die alleen maar moorden. Daarom moet je ze niet vertrouwen, ze zijn wezens zonder hart, die katten." Hij keek naar de grens van Shadowclan. "Als ik jou was zou ik aan de kant van Thunderclan blijven, want daar wil je niet zijn.." Hij keek de kitten weer aan. "Wat dacht je ervan, als ik jou hielp om sterker te worden?" Vroeg hij, als de poes ja zei dan kon hij haar zo helpen. Of ja helpen, hij gebruikte haal alleen maar, om haar tegenover de clans te zetten.}

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 16:50

"Ja, deze monsters zijn héél gevaarlijk" antwoorde de kater, rillingen liepen over haar rug. brrr, nu durfde ze niet meer terug! Waarom moest hij dat toch zeggen? "Ik? Ken je me nog niet dan?" zei de kater verbaasd "Ik ben Darkstripe, de machtigste kater van thunderclan." Even dacht de poes na, 'Ik dacht dat dat eehm Fire ... Fire ... Fire nogwat was...' zei ze en glimlachte rustig, zou deze kater wel de waarheid spreken? dacht ze even, de kater had nog iets gezegd maar dat had ze niet verstaan. Ze stelde weer een vraag en luisterde dit keer wat aandachtiger naar het antwoord, "Een warrior is een opgeleide kat, die alles al kan. Een apprentice is een leerling, die nog heel veel moet leren." sprak hij uit en ze knikte begrijpend. 'Hoe groot is jullie gebied?' had ze gevraagd en Darkstripe antwoorde, "Zo groot dat jij er zo in kunt verdwalen." Ze keek even achter zich, waar de rest van het terrein van de thunderclan lag. Het vooruitzicht naar het verdwalen in een clangebied leek haar niet echt een fijn idee. Weer liepen er rillingen over haar rug. Waarom vertelde deze kater zulke enge dingen? Ze was nog maar 2 maan oud! Goed ze had er zelf om gevraagd, maar kon hij het dan niet beter uitleggen, zodat zij minder bang moest zijn? Weer stelde ze een vraag, gewoon om haar gedachtes even op een ander spoor te brengen. "Nee", kreeg ze als antwoord door een brommende Darkstripe, "dat doen die tweebenen, Die wezens wat in de buik van zo'n monster zitten." 'Zijn die opgegeten dan?' vroeg de kleine poes geschokt, maar nog voor hij kon antwoorden stelde ze alweer een nieuwe vraag die hij kortaf beantwoorde met, "Monster zijn beesten die de tweebeners in hun buik meedragen om ze vervolgens naar een plek te brengen waar ze heen willen." Had ze iets verkeerd gezegd ofzow? DAt hij zo kortaf deed? Misschien had ze teveel vragen gesteld. Ze zou proberen iets minder te vragen, maar of dat ging lukken... "Zeg eens Swift, heb je ooit al gehoord over de verhalen van de gruwelijke Shadowclan, Windclan en Riverclan?" vroeg de kater ditmaal, ze schudde haar hoofd, "Vooral de leiders." , ging hij verder even onderbrak ze hem, 'Maar die waren toch zo vriendelijk?' vroeg ze, 'Ik dacht dat alle clankatten vriendelijk waren tegen elkaar, of ze nu uit de Wind-, Shadow-, River- of Thunderclan kwamen.' Ach ze zou het wel weer mis hebben, de kater ging onverstoord verder, "Het zijn monsters, wezens die alleen maar moorden. Daarom moet je ze niet vertrouwen, ze zijn wezens zonder hart, die katten." Ze was ondertussen zonder het zelf te weten iets bang in elkaar gekropen, niet te veel, maar wel een beetje. "Als ik jou was zou ik aan de kant van Thunderclan blijven, want daar wil je niet zijn.." zei de kater weer, "Wat dacht je ervan, als ik jou hielp om sterker te worden?" Het idee stond haar eigenlijk wel aan, maar ze wist niet of ze de kater kon vertrouwen. 'Eeehm', zei ze twijfelend, 'Neej, liever niet, want... want, ik kan mezelf vanalles leren, en ... en' de kitten zweeg, ze durfde niet te vertellen dat ze Dark niet helemaal vertrouwde...

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 19:09

_{Zijn blik keek de kitten wat zachter aan. Alsof hij te vertrouwen was, alsof hij wel een goede kater was. Maar hij wist dat hij dit niet was. 'Ik dacht dat dat eehm Fire ... Fire ... Fire nogwat was...' Hij trok een wenkbrauw op. Fireheart?! Bedoelde ze nou echt Fireheart?! "Fireheart is een poesiepoes, hij verlangt waarschijnlijk nog steeds naar dat leven, hij is geen echte wilde kat, DIe kunnen nooit machtig worden." Zijn stem klonk ditmaal duisterder. Hij begon zijn geduld te verliezen. 'Ik dacht dat alle clankatten vriendelijk waren tegen elkaar, of ze nu uit de Wind-, Shadow-, River- of Thunderclan kwamen.' "Soms wel, soms niet." Zijn gele ogen keken de poes aan, hij wist nu waar hij haar tegenover ging zetten; Poesiepoezen. Ze moesten leiden, daar was hij zeker van. 'Eeehm' Swift's stem klonk twijfelend, en dat beviel hem helemaal niet. 'Neej, liever niet, want... want, ik kan mezelf vanalles leren, en ... en' De vriendelijke plooi op zijn gezicht verdween, zijn vriendelijke ogen keken niet meer aardig, maar juist bot en kil. "Wat zei je daar?" Sprak hij uit, zijn stem een beetje verheffend. Hij maakte zichzelf groter zodat hij boven de kitten uit stond. "Zeg dat nog eens." Siste hij haar kwaad toe. "Ik hoef jou helemaal niks te vragen, jij LUISTERT gewoon naar mij. Jij bent maar een zwakke kitten, en ik kan je zo op het donderpad smijten als je wilt. En dan zul je sterven." Hij onblootte zijn tanden. Van de vriendelijke kater was niks meer over. Hij was terug in zijn ware status. "Jij, Swift, Jij zult naar mij luisteren, Netzoals vele anderen ook zullen doen." Siste hij. Terwijl zijn ogen de poes fel aankeken. "Begrepen?!" Vroeg hij, nog steeds met de kille stem als voorheen.

Hij is evil, sawy XD}

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 19:42

Ik heb nu medelijden met Swift D;

"Wat zei je daar?" vroeg Darkstripe, zijn stem een beetje verheffend. Ze zat hem niet aan te kijken, dus herhaalde ze rustig haar zin, 'liever niet, want, ik kan mezelf vanalles leren!', zei ze zonder erbij na te denken. "Zeg dat nog eens." siste de kater haar kwaad toe, even keek ze in diens ogen en deed abrupt haar mond weer dicht die daarnet nog dezelfde zin opnieuw wou uitspreken. Misschien kon ze dat maar beter niet doen. Zwijgend keek ze de kater dus aan, "Ik hoef jou helemaal niks te vragen, jij LUISTERT gewoon naar mij. Jij bent maar een zwakke kitten, en ik kan je zo op het donderpad smijten als je wilt. En dan zul je sterven." siste hij weer, dat schoot bij haar even in het verkeerde keelgat. 'IK BEN GEEN ZWAKKE KITTEN!' snauwde ze hem boos en luid toe, 'Ik kan al heel veel! Ik kan mijn eigen eten zoeken en ik kan ontsnappen aan die monsters van jou! En dan heeft jouw plan helemaal geen nut meer!' Haar oogjes die eerst zo lief, zacht en nieuwsgierig stonden, waren nu twee kooltjes die allebei hevig brandden. In Allebei haar ogen was het vuur van woede aangewakkerd.
Hoe kon hij haar zomaar een ZWAKKE kitten noemen?! Dat tollereerde ze niet, ze kon al veel meer dan stomme kittens in een clan. Die lagen namelijk alleen maar te slapen, spelen of eten! Zij kon al jagen, of toch de beginselen ervan. Af en toe had ze zelfs een muis gevangen! Hoe kon hij haar dan in godsnaam een zwakke kitten noemen?! Het beetje vertrouwen dat ze in de kater had gehad, was verdwenen. Opgeslorpen door die laatste zin, ze wou weg en wel nu! Was ze maar neit te ver gegaan, had ze maar geluisterd naar haar ouders! Dan was ze nu misschien bij ze en zat ze niet op gescheept met... met dit lelijk, afzichtelijk, gemeen en kwaadaardig wezen hier. "Jij, Swift, Jij zult naar mij luisteren, Netzoals vele anderen ook zullen doen." siste de kater weer kil, "Begrepen?!" Boos keek ze de kater aan, wat dacht hij? Dacht hij haar te kunnen commanderen?! Nou dan had hij het mis! 'NEEJ!' schreeuwde ze luid zodat de rest van de Thunderclan het misschien ook nog kon horen, na die duidelijke nee, dacht ze 1 seconde na en maakte toen dat ze weg was. Snel verstopte ze zich in een lage holte in een boom, waar zij met haar kittenformaatje wel in paste. Want het was haar duidelijk dat deze kater geen lieverdje was!

[/quote]

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 22:07

_{'IK BEN GEEN ZWAKKE KITTEN!' Vol woede sloeg hij zijn vlijmscherpe nagels uit. Hij gromde naar haar, dat was helemaal verkeerd van haar. Ze was zwak, hij kon haar zo ombrengen. Maar een beet, één simpele beet. En hij zou haar leven van haar afpakken. 'Ik kan al heel veel! Ik kan mijn eigen eten zoeken en ik kan ontsnappen aan die monsters van jou! En dan heeft jouw plan helemaal geen nut meer!' Zijn gele ogen keken haar woedend aan. Zou moest eens weten. Hij zou haar recht voor een monster smijten, dan had ze geen kans om te ontsnappen. Dan zou ze plat op de grond liggen. Nog beter zelfs: Hij zou haar met haar achterpoten op de weg leggen. Dan zou ze voor eeuwig mank zijn. 'NEEJ!' Schreeuwde ze hem toe, zo hard dat katten in de buurt het konden horen. Voordat ze zich kon omdraaien en wegrennen haalde hij uit met zijn stevige poot. Zijn nagels gingen over haar kopje heen, hij gromde toen ze zich omdraaide en maakte dat ze weg kwam. "Je bent nog niet van me af, kleintje." Schreeuwde hij, waarna hij achter haar aan rende. Zijn massieve poten stampten woest op de grond. Swift verstopte zich in een laag hol in een van de bomen. Zijn ogen vormde hij tot sleeptjes. Hij had haar wel gezien, nu zat ze in de val. Hij liep naar de boom en ging voor het hol staan. Zijn nagels waren nog steeds gevaarlijk uitgeslagen. "Jij zult naar mij luisteren, of je nu wilt of niet." Met een ruk schoot een van zijn poten het hol in, en greep hij haar nekvel, waarna hij haar eruit trok. Hij gooide haar met een smak op de grond en legde zijn poot op haar borst. "En als je dat niet doet dan laat ik je kattenleventje niet zo'n fijn leven worden." Hij grijnsde en duwde haar tegen de grond op. "Begrepen?!" Zijn ogen keken haar woest aan, terwijl zijn nagels in haar borst prikten. "Ik vroeg je iets, HEB JE DAT BEGREPEN?!" Spuugde hij in haar gezicht.}

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 22:31

*slikt even bij het lezen van de post xD*

Stilletjes zat ze in het holletje, die schrammen over haar kopje deden echt pijn! Ze beefde helemaal van angst, die kater was eng! Ze hoopte dat hij snel wegging, ze wou hier weg! Als alle Thunderclankatten zo waren dan ging ze het liefst nu naar de Shadowclan aan de overkant. Ze ademde zwaar en in haar hoofd dreunde zijn laatste woorden nog na, "Je bent nog niet van me af, kleintje." had hij geschreeuwd, elke keer dat ze die zin hoorde gingen er rillingen over haar rug. Het was teveel spanning voor dit kleine diertje, te veel spanning in 1 keer. Ze moest echt even bekomen, maar die tijd kreeg ze niet, want al snel hoorde ze weer de stem waardoor de rillingen nu juist zo erg over haar rug liepen. Snel keek ze naar de uitgang van het hol en zag de poten van de kater. "Jij zult naar mij luisteren, of je nu wilt of niet." had de kater gesproken, bang duwde ze haar lichaam tegen de wand van het hol. Waarom in godsnaam was dit hol zo ondiep. Zeker nu mocht hij best iets dieper zijn. Maar het was te laat, in een ruk trok de poot van Darkstripe haar uit het toch een beetje veilige hol. Toen ze het licht weer zag, werd dat al snel weer teniet gedaan. De kater gooide haar met een smak op de grond en een paar tellen was alles zwart. Doodsbenauwd lag ze op de grond, ze veroer geen vin, zei niks, maar hoorde ook niks. Haar lichaam was even geheel uitgeschakeld. Al snel kwam ze weer bij bewustzijn en ze schrok zich dood van de poot die op haar borst rustte. Ze wou overeind krabbelen en wegrennen, vooral ver wegrennen, maar dat ging niet. De poot hield haar tegen, angstig keek ze naar de kater van wie de poot was. Waarom moest hij haar hebben? Ze had hem toch niks misdaan zeker? En haar ouders dan? Neej, die waren zo lief die konden niks gedaan hebben. Maar waarom werd zij dan uitgekozen uit alle kitten rogue's op aarde om dit leven te leiden? Een traan rolde over haar wang, waarom? Waarom? Op dit moment wou ze niks anders dan in een van haar ouders vachten te kruipen en zich lekker te laten verwarmen. Blijkbaar had de kater iets gezegd in de tijd dat ze buiten bewust zijn was, want plots brulde hij, "Begrepen?!" Even zocht ze de lucht die ze nodig had om te antwoorden, maar die kreeg ze niet. Ze werd te hard tegen de grond geduwd en zijn nagels prikten venijnig in haar borst. "Ik vroeg je iets, HEB JE DAT BEGREPEN?!" spuugde de kater in haar gezicht. Even schoof ze wat over de grond zodat ze even weer kon ademhalen en piepte toen zacht en angstig, 'Wat heb je daarnet gezegd dan? Je hebt me namelijk even buitenwesten gegooid.' Even dacht ze na en voegde er toen vlug achteraan, 'Maar ik wed dat ik Ja moet antwoorden!' Met doodsbange oogjes keek ze de kater aan, wachtend op de volgende doodsbedreiging. Plots voelde ze iets prikken, het was de wonde op haar hoofd, hij deed ontzettend veel pijn en ze had het gevoel elk moment weer buiten bewustzijn te kunnen vallen. Even begon ze vaag te zien en ze kneep haar oogjes even tot spleetjes, benauwde spleetjes. Toen ze weer scherp zag, begon haar hoofd te draaien. Wat gebeurde er toch? Ze kneep haar ogen even toe en keek de kater weer aan. Ze ademde nogal zwaar en probeerde met alle kracht die ze in haar lijfje had zichzelf bij bewust zijn te houden.

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 23:12

_{Zijn ogen stonden duivels, een grimas was zichtbaar op zijn gezicht, en zijn poot stond stevig op de kitten. Alsof hij bezeten was, keek hij de poes aan. Ze leek even buiten westen te zijn, maar hij zag het niet in dat ze pijn had. 'Wat heb je daarnet gezegd dan? Je hebt me namelijk even buitenwesten gegooid.' Hij gromde. "Je weet heus wel wat ik gezegd heb, ik ben niet dom!" Hij ontblootte zijn tanden voor de zoveelste keer. Terwijl hij zijn nagels nog steeds in de borst van Swift hield. 'Maar ik wed dat ik Ja moet antwoorden!' "Goed gewed, kleintje." Grijnsde hij. Zijn stem ging plots door zijn hoofd heen, en veranderde langzaam in de stem van zijn vader. De stem die hij nu nog steeds koesterde. Zijn pupillen werden kleiner, terwijl hij een vage flash-back kreeg.
Trots liep hij het kamp binnen, met een muisje in zijn bek. Het was dan misschien niet groot, maar zijn vader zou het vast knap vinden. Met zijn staartje hoog in de lucht liep hij naar zijn vader toe. Hij legde het muisje voor zijn vader en liep een stukje naar achteren. "Kijk eens wat ik heb gevangen, pap." Hij hoopte op een trotse blik, maar zijn blik was zoals altijd: Vuil en duister. Hij voelde hoe de nagels van zijn vaders poten in zijn zij prikten. Hij slaakte een zachte kreet. 'Noem je dit een prooi?!' Siste hij in zijn oren. Hij maakte zich kleiner, en zijn ogen werden groot..
De flash-back vervaagde. Hij wist hoe het af was gelopen, hij eindigde in de medicine den. Hij slikte en keek naar swift. Plots kreeg hij hoofdpijn, waardoor hij wankelend naar achteren liep. "Ugh.." Sprak hij uit. Toen hij weer normaal kon lopen en zien keek hij naar Swift. Haar lichaam was toegetakeld, hij had haar pijn gedaan en dat wist hij nu ook wel. Hij slikte en liep naar haar toe. "S-sorry." Sprak hij fluisterend uit. Waarna hij haar vastgreep bij haar nekvel en meenam naar een wat koelere plek onder de struiken. Daar legde hij haar voorzichtig neer. "Astjeblieft, blijf stil liggen, ik..ik weet niet wat me bezielde." Hij slikte, waarna om zich heen keek. Zijn ogen groot, alsof hij ieder moment een kat verwachtte die hem kwaad aanviel en hem zou straffen voor wat hij gedaan had. Alsof hij ieder moment zijn vader verwachtte.

-}

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 23:36

"Je weet heus wel wat ik gezegd heb, ik ben niet dom!" gromde de kater, die zijn tanden voor de zoveelste maal ontblootte. Ze voelde zijn nagels in haar borst, dat deed zo'n pijn! Haar oortjes lagen plat op haar hoofdje gedrukt en haar oogjes stonden angstig en bang, ze wist het niet! 'Maar ik wed dat ik ja moet antwoorden!' had ze er achteraan gevoegd, Darkstripe greens en zei, "Goed gewed, kleintje." Plots leek de kater in een soort van trance te raken. Hij was duidelijk in gedachen verzonken en zijn mond was ondertussen een stukje opengevallen. Dat zag er best grappig uit. De pijn in haar borst had ze onderdrukt en ze voelde nu niets meer, maar dan ook echt niets. Zelfs de bladeren onder haar voelde ze niet en haar kleine teen voelde zo bevroren als een ijsrots. Ze had gewoon effe haar zenuwen uit gezet, hoe ze dat gedaan had? Geen idee. Even zwaaide ze met haar poot voor zijn ogen en hij leek weer bij te komen, kwam het door haar poot of door iets anders, ze wist het niet. Ach in ieder geval was hij weer wakker en kon hij verder gaan met haar bang maken, toch? Ze had haar oren alvast in haar nek gedrukt, want anders moest ze dat straks weer doen. Het klonk misschien heel nonchalant allemaal, maar zo was het wel, op het moment zelf was ze doodsbenauwd en daarvoor stond ze nog lekker relaxt te wezen. Ze keek naar de kater, wie achteruit deinsde en uitsprak, 'Ligh..' Ligh, wat was dat Ligh? Verbaasd door het wat de kater deed bleef ze liggen en keek ze naar de Thunderclanner. Toen hij weer stabiel stond kwam hij naar haar toe, snel ging ze op haar buik liggen. Nu ja, daar begon ze aan, maar ze bleef verbaasd op haar zij liggen toen hij het volgende fluisterde, "S-sorry." Sorry? Had hij nou echt Sorry gezegd? Dat kon toch niet? Wat had hij in die 5 minuten gedaan? Was dat Darkstripe nog wel? Ze wist even niet hoe ze moest reageren, ze wou zich verder op haar buik draaien, maar ze werd vastgenomen bij haar nekvel en naar een paar struiken gebracht. "Astjeblieft, blijf stil liggen, ik..ik weet niet wat me bezielde." stamelde de kater, ze voelde zich vreemd bij deze situatie. Eerst viel hij haar aan en toen zei hij sorry. Dit was fijn, nu lag ze hier. Bloedend en wel en nu? Plots voelde ze haar hoofd weer beginnen draaien en voelde ze de wondes in haar borst prikken. Damn haar zenuwen werkte weer en voor ze het goed en wel besefte lag ze weer doodstil. Weer was ze buiten bewust zijn. Haar lichaam had veel bloed verloren en al die klappen tegen haar hoofd waren daar niet beter voor. Na een tweetal minuten schrok ze weer wakker. Ze zag maar vaagjes iets en net toen ze weer scherp begon te zien, begon haar hoofd weer te duizelen en viel ze weer eens in die "slaap". Dit ging een tijdje door. Telkens weer hetzelfde, Een 2tal minuten buitenweste, wakker worden, scherp zien, draaierig worden en terug buitenwesten vallen.

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] ma 30 apr 2012 - 23:53

_{Nog steeds verward keek hij om zich heen. De kitten lag nog steeds voor hem, bijna dood te bloeden. Wat moest hij doen? Hij keek naar de kitten en beet op zijn lip. Hij voelde zich schuldig, en de kitten hier zomaar achter laten om te sterven zou hem nu niet meer lukken. Waarom?! Waarom moest juist deze kitten hem laten denken aan zijn jeugd? Hij slaakte een diepe zucht en schudde zijn hoofd. "Focus je." Fluisterde hij in zichzelf. Hij ademde diep in en uit. Hij moest haar naar de medicine den brengen, dat was nu de enige oplossing. Haar hier verzorgen zou geen nut hebben, daar zou ze later zelfs last van krijgen. Hij zag hoe ze om de twee minuten wakker schrok, en weer bewusteloos raakte. Dit ging nog een vermoeiende reis worden naar het kamp. Hij liep naar de kitten, en fluisterde in haar oor; "Ik breng je naar onze medicine kat, hij zal je helpen." Hij tilde de kitten voorzichtig op en verliet de struik. Met een rap tempo rende hij door het gebied. Hij moest snel zijn, want het bloed droop uit het kittentje. En als deze dood was, dan kreeg hij waarschijnlijk een nog hogere straf. Wacht eens! Waarom zou hij het eigenlijk wel vertellen wat hij gedaan had?! Hij zou gewoon zeggen dat ze uit de boom was gevallen, meer niet.

Short D<}

Onderwerp: Re: A monster!!! [open] di 1 mei 2012 - 0:04

Voor de zoveelste keer werd ze weer wakker en hoorde toen Darky's stem, "Ik breng je naar onze medicine kat, hij zal je helpen." Die woorden gaven haar lichte hoop en moed, moed om door te zetten. Ze zou eens proberen wakker te blijven tijdens de rit, dat zou misschien wat minder irritant zijn. Ze kneep haar ogen dicht en probeerde uit alle macht haar lichaam wakker te houden, hoeveel kracht het haar ook kostte. Het vermoeide haar, maar ze deed het voor Dark en toch ook een beetje voor zichzelf. Ze zouden er misschien eerder door zijn en hoe eerder ze er waren, hoe meer kans op overleven. Na een tiental minuutjes wakker viel ze toch weer buitenwesten, alhoewel ze nu wel langer buitenwesten bleef dan normaal. Aan de ene kant wel logisch, ze bleef langer wakker dus ze bleef langer in die slaap. Netzoals het bij gewoon slapen ook ging. Hoe langer je opbleef, hoe langer je sliep! Of je moet echt hele vreemde dingen gaan doen zoals wat zij vandaag beleeft heeft! Na een tiental minuten schoot ze weer wakker, maar hield haar ogen dicht. Alsof ze een kitten was die nog maar net geboren was, daar leek het wel een beetje op. Nu probeerde ze de rest van de wandeling, of nou ja wandeling... Race tegen de klok, de verdere race tegen de klok probeerde ze wakker te blijven, hopend dat het zou lukken althans. Want zekere weten wist ze niet, zeker niet nu!

Topic is uit ;D

Onderwerp: Re: A monster!!! [open]