Purplepaw and Scythepaw.

Onderwerp: Purplepaw and Scythepaw. za 21 aug 2010 - 11:06

Purplepaw zat bop een omgevallen boom haar poot af te likken. Ze had net een vogel gevangen en het bloed zat flink over haar poot versprijd. Ze had samen met Scythepaw afgesproken om samen met hem te jagen, en mischien nog meer(niet doordenken). De vogel had ze al begraven bij een groepje stenen, het was woor de clan en niet voor haarzelf. Toen ze klaar was met haar poot te wassen ging ze zo zitten dat haar hele vacht verwarmd werdt door een straal licht dat door een open gat tussen de bladeren van de bomen scheen. Toen hoorde ze van achtere geritsel in de bosjes. Ze rook de geur van Shaduwclan kat. Ze draaide zig om maar zag de kat nog niet en het geluid kwam steeds dichterbij.

Scythpaw had toegekeken hoe ze haar poot zat te wassen en was langs de struiken om haar heen gaan cirkelen tegen de bosjes slaan met zijn staart om de paar meter. Hij sprong tevoorschijn recht voor Purplepaw en zei "Ben ik voorspelbaar, het leek alsof je wist waar ik zou springen" Hij ging naast haar zitten en gaf een kopje. De ochtend had er vreemd uitgezien voor Scythepaw hij was dit maal laat opgestaan in plaats van vroeg wakker worden. Daarna had hij de hele tijd in de ochtend zon gelopen en half mokkend over het irriterende licht en nu hij bij Purplepaw was,was alles gelijk weer goed. Hij rekte zich uit en vroeg "Al iets gevangen, op mijn hart na." Scythepaw had zoiets tegen een ander nooit durven uit spreken, maar nu leek hij weinig op de rare mentaal gestoorde scythepaw die hij soms was. ´Waarom doe ik na zo´n rot ochtend gelijk weer vrolijk´ dacht Scythepaw in zichzelf. Het maakte hem blijkmaar niks uit want hij spinde even en bleef redelijk vrolijk kijken. De wind liet de bladeren even ritselen en bracht de geur van prooidier naar zijn neus. "Welke richting zullen we gaan?"

Ze keek goed naar het bosje om een glim optevangen van beweging, en ja hoor Scythepaw sprong tevoorschijn "Ben ik voorspelbaar, het leek alsof je wist waar ik zou springen" Hij ging naast haar zitten en gaf een kopje. ''Ik ben blij dat je er bent.'' Ze gaf hem een lik over zijn wang. "Al iets gevangen, op mijn hart na." Ze keek hem liefdevol aan er andwoorde. " Ik heb een vogel gevangen en begraven bij een groepje stenen daar.'' En ze wees met haar staart naar de plek. "Welke richting zullen we gaan?" ''Ik denk dat we het beste langs de omgevallen bomen kunnen gaan, daar zijn vast muizen en mischien wat kraaien als we geluk hebben.'' Ze stond op en liep sierlijk weg. ''Kom je, je zit weer eens alleen naar mij te staren.'' Lachde ze vriendelijk. Onderweg rook ze een muis die op een boomstam zat. Purplepaw gng in de sluphouding en sprong snel op haar prooi en dode de muis voordat hij zijn laatste piepje kon uitkramen. Ze liep met de muis in haar mond naar een klein groepje bloemen en begraafde het. Er groeide bijna geen bloemen in het moeras, maar deze hadden het geluk dat ze midden in de zon groeide.

Scythepaw stond geconcentreerd naar een mestkever te kijken en even vlug naar Purplepaw en toen weer naar de kever. ''Kom je, je zit weer eens alleen naar mij te staren.'' Lachde Purplepaw vriendelijk. Scythepaw keek haar even verward aan en zei "Dat was maar 5 seconden." Hij lliep met haar mee en zag nog net hoe ze een muis vermoorde en begroef. Langzaam liep hij door de schaduwen en keek naar een muis en haalde uit nadat hij vlak over de muis sprong en daardoor werdt de muis gelijk vermoord. Scythepaw zag geen plek om de muis te begraven dus begroef hij het onder de bebloedde aarde. Hij likte zijn klauw af met zijn tong. Hij liep verder en begon een beetje bloedorstig te worden. Hij keek om zich heen en rook na een tijde een kraai een grote smerige en sappige kraai. Hij nam een aanloop en sprong tegen de kraai op die geschrokken omhoog probeerde te komen de kraai kwam hoogstens een meter van de grond en toen scheurde scythepaw met een haal de hele borstkas van de kraai open die neerstortte met Scythepaw onder zich. Met een plof zat Scythepaw onder de kraai en het bloed droop over Scythepaw´s nek en hoofd. Hij duwde de kraai van zich af en ging even zitten.

Purplepaw zag hoe hij de kraai met een haal zijn hele borstkas openscheurde. Het bloed zat overal op zijn hoofd en nek. Ze liep naar hem toe, ging zitten en likte zijn hoofd schoon. Het bloed stroomde via de grond over haar poten, maar ze negeerde het. Toen ze klaar was zag ze in haar ooghoek een rat. Purplepaw stopte meteen met likken en sprong naar de rat. Helaas, de rat hat haar net optijd gezien en sprong weg. Ze liep teleurgesteld weer naar Scythepaw en begon weer te likken. Toen hoorde ze een hard gepiep achter zich, het klonk als een rat. Ze stopte met likken en richte zig op het geluid, maar het was al gestopt. Het was even stil toen ze gesis hoorde vanuit een bosje achter Scythepaw. Ze draaide snel om en hoorde een pijnlijk miauw uit de keel van Scythepaw komen en ze keek met groote ogen toe.

Scythepaw lag op de grond en probeerde een slang wegtetrekken die zich vast beet in Scythepaw´s zij. Scythepaw had aangezien hoe de slang de kraai eerst beet die nog zat te stuiptrekken vanuit zijn positie kon hij kijken in de open gescheurde borstkas waar het gif van de slang uit de kraai droop. De slang had bijna al zijn gif verspild aan de kraai maar dit maal had hij zich vast gegrepen op Scythepaw. Wild kronkelend met wijd opengesperde ogen probeerde Scythepaw de slang uit elkaar te rukken. Het was net een cirkel Scythepaw die zich vastbeet in de slang om hem los te trekken en de slang die zich vastbeet in Scythepaw. De slang zijn resterende gif dat nu in Scythepaw stroomde zorgde voor verlamming en Scythepaw viel flauw terwijl hij zich niet kon bewegen. Hij kon nog net horen hoe de slang siste en weer wou toe slaan maar op zijn keel. Een geluid klonk maar het was niet van de slang.

Purplepaw beet de slang in zijn kop en rukte hem weg van Scythepaw. De slang siste hevig, maar ze negeerde het en gooide de slang in de lucht. Toen hij beneden kwam wou hij Purplepaw bijten maar zij was te snel en beet zohard mogelijk bij de kop van de slang totdat hij losging en zijn hoofd op de grond viel. Het bloed spoot op Purplepaw en ze rende naar Scythepaw die bewustenloos op de grond lag. Ze pakte hem nij zijn nekvel en sleepte hem naar het kamp. Hij was te zwaar voor haar, meer ze probeerde hem zo hoog te houden om hen niet te verwonden. Toen ze in het kamp kwam keken een paar katten verassend naar Scythepaw en Purplepaw. Ze liep stevig door en bracht hem naar de Medicine Den en lechde hem op een hoopje mos. Ze likte zijn gezicht en fluisterde in zijn oor. ''Het komt goed, schatje'' Toen liet ze hem alleen en rende de Den uit en riep. ''Weet iemand hoe je een slangebeet ken behandelen!?''

Graykit zat alleen te slapen in de Nursery toen hij een onbekende stem hoorde. Langzaam stond hij op en rekte zig uit. Toen hij uit de Nursery uitliep zag hij een grijze poes die uit de Medicine Den kwam en midden op het kamp ging staan. ''Dat moet vast Purplepaw zijn'' Dacht hij. Een paar katten keken haar aan, maar dan wel met denkende blikken. Graykit was mischien wel eigenwijs en brutaal maar was ook nieuwschierig. Hij rende naar de grijse poes toe en vroeg. ''Wat is er aan de hand?'' Hij keek naar het gezicht van Purplepaw, ze keek bezorgd. Hij wachte niet op het andwoord en rende naar de Medicine Den. Toen hij binnen kwam zag hij Scythepaw bewusteloos op het mos met bloed op zijn zij. Graykit liep naar hem toe en zei. ''Gaat alles wel goed met je?'' Hij deed zijn neus tegen zijn kop aan maar kreeg geen reactie. ''Wordt eens wakker.''

Blackpaw lag in de apperentice den te eten toen ze Purplepaw hoorde schreeuwen 'Weet iemand hoe je een slangebeet kan behandelen!?'. Blackpaw stond op ,'hoe je een slangen beet kan behandelen? wie is er dan door een slang gebeten?,`. Blackpaw liep de apperentice den uit naar Purplepaw "Purplepaw wie is er dan door een slang gebeten waar door je vraagt hoe je een slangen beet kan behandelen?". Blackpaw keek naar Purplepaw "het is Scythepaw zeker, ik weet niet zeker of het een slangen beet kan behandelen maar die bessen groeit aan de overkant van het Donderpad in het Thunderclan gebied maar dan overtreed je de warrior code". Blackpaw liep weg naar het kamp uitgang en riep "ik zal kijken of ik het ook in het schadowclan gebied kan vinden". Blackpaw rende het kamp uit.

Scythepaw zat diep verzonken door het gif dat traag te werk ging. Het had hem snel verlamd en als niemand hem zou helpen zou hij sterven en wanneer hij geholpen zou worden zou hij weer kunnen leven. Hij was midden in een vreemde droom.
Langzaam liep Scythepaw langs het Donderpad er waren geen monsters en het pad was overwoekerd met planten en gras. Hij trad langzaam verder en hij zag een poes die donker was en vriendelijke ogen. Ze zei "Ik ben Duskflower en hier om je te waarschuwen Scythekit." Scythepaw werdt kleiner en kon helder denken. Hij was in zijn droom teruggestuurd naar het moment voor dat hij mentaalgestoord werdt. Scythekit keek naar de poes en zei "Wat dan mam" Zonder het te weten had zijn gezonde verstand hem in zijn droom bereikt en toonde nu een beeld dat hem zou redden van zijn aankomende dood. De poes glimlachtte maar bleef serieus praten "Iemand wil je door je gedrag vermoorde, een clangenoot zal zonder het te weten je Doodsbessen proberen te geven." Scythekit met zijn nog gezonde verstand hoorde in zijn koortsdroom "het is Scythepaw zeker, ik weet niet zeker of het een slangen beet kan behandelen maar die bessen groeit aan de overkant van het Donderpad in het Thunderclan gebied maar dan overtreed je de warrior code" Scythekit keek op. Toen ontwaakte Scythepaw uit zijn koortsdroom. Zijn ogen waren open maar bewegen kon hij niet. Praten deed pijn, dus waarschijnlijk lag de dood naar hem te kijken. ´The dead smile´s at everyone, all i can do is smile back.´ zei Scythepaw met een krakende stem. Het was onverstaanbaar voor iedereen en zonder iets te doen keek hij om zich heen.

''Wat is er aan de hand?'' Vroeg de kitten aan Purplepaw. Ze keek naar de kitten en dacht meteen aan de kitten van de Thunderclan, maar haalde het snel uit haar hoofd. Het was nu niet het moment op te mokken daarover. Maar voor dat Purplepaw kon andwoorden sprong de kitten al weer weg richting de Medicine Den. toen kwam Blackpaw op haar af "Purplepaw wie is er dan door een slang gebeten waar door je vraagt hoe je een slangen beet kan behandelen?". Purplepaw keek mhaar strak aan met een verdrietigge en vijandige blik naar Blackpaw "het is Scythepaw zeker, ik weet niet zeker of het een slangen beet kan behandelen maar die bessen groeit aan de overkant van het Donderpad in het Thunderclan gebied maar dan overtreed je de warrior code". Blackpaw liep weg naar het kamp uitgang en riep "ik zal kijken of ik het ook in het schadowclan gebied kan vinden" Purplepaw negeerde haar en liep naar de Leader Den. ''Brokenstar, Scythepaw is aangevallen door een slang.''

Blackpaw was het kamp uit gerent om bessen te zoeken om aan Scythepaw te geven die gebeten is door een slang maar de bessen die Blackpaw zoek zijn doods bessen dus Blackpaw gaat naar het moeras.Blackpaw kwam bij het moeras, zag de bessen voor zich en dacht eraan hoe het zou zijn,`zonder hem leven is geweldig,`dacht ze. Ze plukte drie van die kleine rode bessen en liep terug. een paar voslengtes van het kamp twijvelde ze nog even. zou ze verbannen worden als ze erachter kwamen?. ,`voor de zekerheid ga ik ook die kruiden halen die Scythepaw nodig heb om mij niet verdacht te maken,`. Nadat Blackpaw de kruiden had gevonden liep ze richting het kamp en begon na te denken ,`Niemand zou haar vertrouwen en het was gemeen ookal deed hij ergere dingen,`dacht Blackpaw. Snel schoof ze de gedachte van zich af en ging richting het kamp.

Scythepaw werdt wakker hij had even kunnen slapen en keek rond met zijn oogbollen, hij was alleen zover hij kon zien. Hij had trek maar kon niet eten, hij wist zeker dat wanneer de honger hem niet had vermoord binnen 3 dagen, het gif het wel zou doen na 3 dagen. Hij had het gevoel dat hij moest overgeven maar dat lukte niet. Hij was verlamd door het gif. Hij had gewoon een medicijn nodig, hij wou het overleven, hij moest het overleven. Als hij niet kon bewegen de komende dagen zou hij gek worden. Hij moest gewoon iets doen. "henm me, asjebldf un edicein" Zijn mond viel niet te bewegen en bij praten deed het pijn. Hij had niet kunnen slapen nu het gif helemaal rond was gegaan zijn oogleden konde niet dicht. Het zou nog een paar dagen duren en dan zou hij sterven.

Graykit stond zo dat Scythepaw hem niet kon zien en zij met een rare stem. "henm me, asjebldf un edicein" Hij kon hem niet verstaan. Graykit wist niet wat hij moest doen, hij was verward. Hij keek naar het zwarte lichaam dat niet te bewegen was. De vier kleine gaatjes is zijn vel kwam nig steeds bloed uit. Graykit durfte het niet schoonte likken, straks werdt hij ook vergiftigt. Dus rende hij de den uit en keek om zig heen, hij wist echt niet wat hij moest doen.

(sorry voor de kleinde post maar moest uit de den)

Blackpaw liep het kamp binnen en zag Graykit naar buiten komen ,`mooi dit is mijn kans,` dacht Blackpaw. Blackpaw liep ongezien naar de medicijncats den met de doods bessen en de kruiden die Scythepaw kan genezen in de blader bundel die Blackpaw had gemaakt. Blackpaw liep de medicijncats den binnen en zag Scythepaw roerloos op de grond liggen "Scythepaw" fluisterde Blackpaw "Scythepaw ik heb hier de bessen die je kan genezen". Blackpaw liep naar Scythepaw toen en ging naast hem zitten. "Scythepaw doe je mond maar open als het kan dan kan ik het in je mond doen". Blackpaw maakte het bladerbundel open en deed de kruiden die Scythepaw kan genezen op de grond en de doods bessen hield ze in de bladerbundel die ze in haar mond had. 'Blackpaw vermoord Scythepaw niet dat is niet goed, iedereen zou je haten en Flametail zou niet trots meer op je zijn. Blackpaw je kan verbannen worden dus doe het niet' zei Blackpaw geweten. Blackpaw schudde het snel uit haar hoofd "Scythepaw doe je mond maar open dan word je weer beter".

Scythepaw´s ogen waren dof en het gif begon te werken dus de verlamming nam af. Hij zou niet lang meer halen. Zijn mond was beter te bewegen en nog steeds met moeite zei hij "Danke Blackpaw, sorry voor dat ik altijd zo gemeen was, ik heb spijt over dat gedoe over flametail, het was niet jouw schuld. Dankje dat je me helpt voor Purplepaw, je wilt haar vast niet hetzelfde laten overkomen als jij me flametail" Hij zei het langzaam met een krakende stem en deed zijn mond open. Zijn poten waren nog slap en de wond had dus geen pijn gedaan al die dagen. Het zou niet lang meer duren maximaal anderhalf dag. Scythepaw was ondertussen mentaal nog erger beschadigt in die dagen had hij ruzie met zich zelf gehadover goed en kwaad en hij was beide, daar was hij achtergekomen.

'Danke Blackpaw, sorry voor dat ik altijd zo gemeen was, ik heb spijt over dat gedoe over flametail, het was niet jouw schuld. Dankje dat je me helpt voor Purplepaw, je wilt haar vast niet hetzelfde laten overkomen als jij me flametail' Blackpaw kreeg tranen in haar ogen om wat Scythepaw zei "SCYTHEPAW NEEM NIET DIE BESSEN ik ik ik wou je eerst doods bessen geven maar dit zijn de kruiden die had ik om mij zelf te dekken". Blackpaw deed de kruiden in zijn mond en niet de doods bessen. "het spijt mij dat ik je eerst wou vermoorden ik wist gewoon niet wat mij bezielde ik ik was gewoon zo boos over wat jij zei over Flametail en mij dat ik je gewoon wou vermoorden". Blackpaw legde de doods bessen op de grond en stampte ze plat "kun je mij alsjeblieft vergeten Scythepaw".

"SCYTHEPAW NEEM NIET DIE BESSEN ik ik ik wou je eerst doods bessen geven maar dit zijn de kruiden die had ik om mij zelf te dekken". Blackpaw deed de kruiden in zijn mond en niet de doods bessen. "het spijt mij dat ik je eerst wou vermoorden ik wist gewoon niet wat mij bezielde ik ik was gewoon zo boos over wat jij zei over Flametail en mij dat ik je gewoon wou vermoorden". Blackpaw legde de doods bessen op de grond en stampte ze plat "kun je mij alsjeblieft vergeten Scythepaw". Scythepaw´s ogen schitterden vreemd de geboorte van zijn slechte en goede kant was begonnen. De ene kant wou haar hart eruit rukken en het verscheuren en uit elkaar rijten en dan opeten. Haar bloed drinken en zijn kop in haar ingewanden duwen en ze eruit rukken. Haar opensnijden als kraaienvoer en haar krijsend laten sterven. De andere kant wast toch sterker en hij zei "Ik snap het, het was mijn eigen schuld, bedankt dat je me toch redde en zonder jouw was ik dan toch dood." Hij nam de kruiden en nam het in. Over een paar uur zou hj beter zijn en kunnen leven als Scythepaw hoe dan ook hij zou niet meer dezelfde zijn. Zijn woede had zich gescheiden van zijn andere emoties en een bewustzijn ontwikkeld op een vreemde manier, hij was waarschijnlijk gewoon nog erger mentaal gestoord geworden. Hij voelde zich anders dan voordat Blackpaw hem de waarheid zei.

Toen Purplepaw klaar was met Brokenstar intelichten over de beet van Scythepaw liep ze snel terug naar hem. Toen ze binnenkwam zag ze Blackpaw zitten bij de zieke Scythepaw die kruiden kreeg van haar. Ze liep naar binnen en ging naast Blackpaw zitten en zei. ''Zijn dat de goede kruiden voor een slangebeet?'' Toen ze naar Scythepaw keek was zijn blik anders dan normaal maar daar dacht ze niet aan. Het gene wat nu belangrijk was dat hij beter moest worden. Toen zag ze in haat ooghoek rode platgestampte bessen naast Blackpaw. Purplepaw wist al wat het was, het waren doods bessen! Ze keek geschokt naar Blackpaw. ''Heb jij hem doods bessen gegeven!?'' Ze wachte niet op het andwoord en sprong meteen op haar af en ontbloote haar nagels en liet haar tanden zien en sloeg zo hard als ze maar kon tegen haar gezicht aan en wou haar nog krabben maar iets hield haar tegen. Het was een lzwarte linkerpoot dat haar tegenhoudt.

Scythepaw had zijn spieren te snel laten werken en het brandde van de pijn en hij zei "Ze kon me vergiftigen en ging het doen maar ze had het niet gedaan en de goede kruiden gegeven anders was ik dood." Zijn gezicht was vertrokken van de pijn en kon nu alles weer voelen. Hij probeerde op te staan maar zijn spieren waren 3 dagen niet gebruikt dus hij gleed tegen Purplepaw aan en ging tegen de grond en onderdrukte een pijn kreet. Hij had weer gevoel in zijn hoofd,nek en linkerpoot en die deden pijn. Hij had nog wel even hulp nodig. Zijn spieren waren stijf als een tak. Hij lag nu op zijn buik en voelde langzaam het gevoel terugkomen de pijn voelde beter dan niets dus hij was redelijk blij "Purplepaw, kan je me even helpen en wat prooi halen heb namelijk 3 dagen niet gegeten, ik denk erover na om een kikker op te eten als het moet."

Onderwerp: Re: Purplepaw and Scythepaw.