Muisstil zat Darkvoice op een kleine grasvlakte, de zon scheen op haar pels en deed het oplichten. Ze keek heel afwezig. De zwarte poes dacht aan Silverleaf, zij was haar vriendin en was pas overleden. Telkens als ze daaraan dacht leek het net of haar hart doormidden werd gehakt door een groot mes. Het was geen fijn gevoel en het werd er ook maar niet beter op. Langzaam rolde er een traan over haar wang, ze kon Silverleaf gewoon niet vergeten. Ze kon de gedachten niet van zich af zetten. Het deed haar hart alleen maar pijn doen. Ze had al dagen niet geslapen, ze had het niet eens geprobeerd. Meestal lag ze dicht bij Silverleaf, maar dat was nu de plek van een andere warrior. Langzaam sloot Darkvoice haar ogen, opnieuw rolde er een traan over haar wang. Opnieuw begon ze het lied langzaam te zingen. Toen ze het had gezongen stond ze op. Ze liep het grasveldje over en stapte langs een paar struiken heen. De zon flikkerde door het bladerdak van de bomen en liet steeds een glans over haar vacht zien. Ze liep niet richting he kamp, ze liep juist richting de zonnerotsen. Ze versnelde haar pas en sprong over de boomstronken die in de weg stonden. Al snel bereikte ze de zonnerotsen. Ze sprong op een van de rotsen en ging erop zitten. Ze sloot opnieuw haar ogen en dacht weer na. Ze had niet in de gaten dat er een kater verscheen. Pas toen ze het rook opende ze haar ogen. De deputy stond een paar staartlengtes voor haar. Het was niet zo gebruikelijk dat Fireheart zomaar naar haar toe ging om iets te zeggen, zij was niet zo'n opvallend type. "Hallo, Fireheart," Begon ze. "Alles oke?" Ze keek de vuurrode kater afwachtend aan. Zou hij haar toch opgemerkt hebben? Ze moest wel toegeven dat ze niet meer sliep sinds de dood van Silverleaf, maar 's nachts viel ze al helemaal niet op. Wat zou er mis zijn?
Fireheart