'Help! I'm stuck!' [Icerock]

Ze keek naar het kamp dat ze amper kon zien door het hoge gras. Wel spannend, zomaar het camp uit zonder dat iemand het wist. Ze keek rond en bedacht dat ze wel kon jagen. Ze spitste haar oren en deed haar kaat wagenwijd open. Ze hoorde geritsel, de geur van konijn drong haar mond binnen. Ze keek waar het beest zat. Daar! Ze stormde er opaf, meteen rende het konijn weg. Maar Nightkit gaf niet op, ze rende gewoon door, zo hard als ze kon. Ze was zo gefocust op het konijn dat ze het muizenhol niet zag. 'Aaaaaaaaaaaaaaaah!' Gilde ze zo hard ze kon toen ze voorover viel, het gat in. Angstig keek ze naar beneden. ' Help!' Schreewde ze zo hard ze kon. Het echode naar beneden. Wat Nightkit opviel was dat de grond hier nat was. ' Iemand, help me! Ik zit vast!' Schreewde ze opnieuw. 'Help!!!' Ze bleef door schreewen. Plots beklemde een angstig gevoel haar borst, wat als ze hier nooit meer uit kwam?

Met slome, trage passen liep hij door het kamp. Zijn ogen gleden over het kamp en bleven even haken bij de uitgang van het Windclankamp. Zou hij? Zou hij eens gaan kijken wat er verandert was sinds hij elder was geworden? Het was immers ook al een paar manen geleden dat hij nog buiten het kamp was geweest en eigenlijk had hij wel eens zin om een prooi proberen te vangen. Als hij iets ving zou dat wel met veel geluk zijn, maar dan nog. Snel schoot zijn blik van links naar rechts, niemand lette op hem. Gelukkig, dan kon hij ongestoord het kamp uitlopen, anders was het telkens zo van, maar wat als... Telkens weer hetzelfde liedje, wat als je een vos tegenkwam? Wat als een kater van een andere clan je aanviel? Wat als je uitgleed bij het meer, in het water viel en niet meer naar de kant kan zwemmen? Tja, daar had hij wel genoeg van. Al die 'wat als' situaties... Rustig en op zijn doodse gemakje liep hij richting de rand van het kamp om zo wat te versnellen en het kamp uit te lopen. Zijn eerste bestemming: De hooggrasvelden! Daar speelde hij toen hij klein was zo graag verstoppertje. Elke keer raakten ze verdwaald en zochten ze de weg weer terug. Dat was altijd grappig geweest. Zijn poten weerklonken dof op de bosondergrond. Zijn ogen keken vrolijk om zich heen. Pas nu besefte hij hoe mooi de wereld was, dat het leven een geshenk was. Pas nu wist hij hoe mooi vogels konden zingen en hoe heerlijk de stilte was! Dat wist hij vrieger allemaal niet, toen was hij nog te jong om dat alles te snappen. Hij was nog te jong om te begrijpen hoe zoiets mooi kon zijn. Even snoof hij de geuren op en de heerlijke geur van nieuwblad drong zijn neus binnen. Nadat hij nog even naar de lucht had gekeken of het straks ging regenen, liep hij de velden in. Hij liep verder en verder tot hij plots een zwart bolletje uit de rond zag steken. Rustig liep hij erheen en keek er even naar. Pas vrij laat kwam hij erachter dat het een kat was. 'Ow hey,' zei hij rustig, 'Zal ik je er even uit trekken?' Hij had geen idee van welke clan het diertje was, maar de warriorcode zei dat je een kit van welke clan dan ook niet mocht negeren in geval van pijn of nood. 'Sorry als dit pijn doet!' zei hij nog en trok hard aan het arme diertje wat met een plop uit het hol schoot. Even tuimelde de oude kater achterover en keek toen naar de kitten, 'En wat moet jij hier? Je weet toch dat dit Windclan territorium is hè?'

'Ow hey,' Hoorde ze iemand ineens zeggen, hard was het niet maar wel verstaanbaar. Er was hulp! Ze spitste haar oren ' even trekken?' Zei de kat weer, de rest verstond ze niet. ' Ja!!!!' Schreeuwde ze zo hard ze kon. 'Als dit pijn doet!' Miauwde de kat weer. Nightkit kneep haar oogjes stijf dicht, zich voorberijdend op een harde ruk aan haar staartje. Ze voelde een ruk aan haar staartje en vloog toen omhoog. Ze kon een lang hoog mauwtje niet onderdrukken. 'En wat moet jij hier?' Vroeg de kat opeens. Nightkit keek hem een beetje bang aan. 'Je weet toch dat dit Windclan territorium is hè?' Verbaasd keek ze op. 'J-ja natuurlijk' Antwoorde ze. Ze snufte, deze kat was ook van de Windclan. Hoezo vroeg hij of ze witst dat dit Windclan terretorium was? 'Maar waarom vraag je of ik weet dat dit Windclan terretorium is?' Vroeg ze voorzichtig. Ze had echt geen idee van wat er in zijn hoofd omging.