Walk walk keep on walking.

Haar blauwe ogen opende zich langzaam met een licht glimlachje. Haar leven leek elke dag even beter te gaan. Nou ja.. Misschien groeide ze gewoon op in wat geluk. Langzaam kwam ze omhoog. Butter wist waar ze zich bevond, ja dat wist ze wel degelijk goed. Ze was een trotse Warrior van RiverClan. En nog beter, ze was jong en mentor. En nog beter, haar hart begon vrij te raken. Ze begon gevoelens te krijgen hoe vreemd het ook was in haar ogen. Die onozele gekke kater wie ze had betrapt op niets doen. Sinds die dag was ze zo veel vaker met hem om gegaan, en nu zou ze ook een training samen met hem hebben. Het deed haar glimlachen. Blizzardstorm.. Hij was.. Zacht gezecht leuk. Ze begon de verhalen van andere katten te begrijpen. Al wist ze nog niet zeker of ze in die pure ware liefde moest geloven. Voor nu waren ze gewoon goede vrienden, en zo moest het blijven ook. Ze wou niet iets moois verpesten. Dat was ze absoluut niet van plan. Met een gaapje kwam ze overeind en begon rustig haar vacht schoon te likken. Haar zintuigen merkte een kleine beweging op en Butter keek de richting van zijn nest op. Rustig kwam ze omhoog, het was nog vroeg, maar perfect op tijd om met een training te beginnen. Ze glimlachte even terwijl ze haar neus tegen zijn rug aanduwde. "Wakker worden, trainingstijd." Fluisterde ze zachtjes in Blizzard's oor waarna ze zich omdraaide en met zachte pasjes om de warriors niet wakker te maken de Warrior Den uit te sluipen. De wind was heerlijk fris en begroette haar met een glimlachje. Het maakte haar aan het lachen terwijl ze zich een weg baande naar de ApprenticeDen. Nog even gaapte ze en stak daarna haar hoofd door de ingang. "Magicpaw, Beautypaw, wakker worden." Klonk haar zoette stem door de den waarna ze haar hoofd weer weg trok en rustig in het midden van het kamp bleef wachten op de Warrior en de twee Apprentices.

[BLIZZARDSTORM, MAGICPAW & BEAUTYPAW]

Een koude rilling liep over zijn rug toen Blizzard een neus tegen zijn rug voelde. Een beetje geïrriteerd opende hij zijn ogen en keek even naar de wand van de Den. Hij moest even nadenken waar hij was, maar kon al snel weer herinneren waar hij gisteravond in slaap was gevallen. Wakker worden, trainingstijd." Fluisterde een zachte, maar al te bekende stem in zijn oor. Hij raakt met het puntje van zijn staart Butter’s poot aan en probeerde zich op te hijsen. Hij kon nog de zachte pasjes van de poes langzaam horen verdwijnen. Misschien kon hij nog wel eventjes blijven liggen, nog even zijn oogjes sluiten. Maar Blizzard wist maar al te goed dat Butterbell dan gewoon terug zou komen en hem naar buiten zou slepen, als het eenmaal nodig was. Een glimlach sierde zijn gezicht en hij ging rechtop zitten. Meteen voelde hij zich wat duizelig en schudde zijn kop. Zijn tong maakte lange halen door zijn korte vacht en hij verwijderde de stukjes mos van zijn gladde vacht. Zo, nu zag hij er weer wat uit. Vervolgens probeerde hij volledig op te staan én door de wirwar van poten en staarten te komen. Gelukkig maakte hij niemand wakker en kon hij veilig de Den uit lopen. Meteen toen hij zijn eerste pasjes buiten de Den deed begroette het zonlicht hem met warme zonnestralen. Blizzard kon nog net Butter’s kop in die van de Apprentice Den zien. Ze ging vast hun twee Apprentices wakker maken, die zouden er vast eerder uitkomen dan hij. Hij lachte wat in zichzelf en trippelde toen naar Butter toe. “Goedemorgen prinses, lekker geslapen.” Miauwde hij met zijn zoete stem, hij legde zijn staart op haar schouder en ging naast haar zitten. Butter had haar Apprentice natuurlijk al wat langer en Beautypaw had nog niets echt een training gehad. Terwijl de twee toch op pad zijn geweest. Maar door wat problemen in haar leven buiten haar training zijn ze maar wat rondgewandeld. Blizzard had beloofd om niets tegen de andere katten te vertellen, maar zijn tong brandde om het tegen zijn vriendin te zeggen. “Um, Butter?” Zijn stem sloeg over naar de normale, saaie toon en hij keek haar recht aan. “Ik moet je iets vertellen over Beautypaw. Maar probeer niet te laten zien dat je het weet. Ze wilt namelijk dat niemand het weet. Maar ik wil graag dat je me ermee helpt, want ze gedraagt zich niet helemaal, hoe zeg je dat, normaal. Ze kan een beetje afdwalen naar haar gedachten en let dus soms niet op. Het is namelijk omdat ze..” Hij keek even opzij naar de Den waar de Apprentices sliepen, ze was er nog niet. “Omdat ze verliefd is, en niet zomaar op iemand. Maar op iemand van een andere Clan. Ik heb moeten beloven dat ik het niet aan Stormstar zou vertellen, en dat moet ik dus nu ook bij jou doen. Alsjeblieft?” Hij sprak liever niet zoals dit, het gaf hem een saai gevoel van binnen. Maar hij wilde Beautypaw niet kwetsen. Hopelijk kon Butter dit begrijpen..

Beautypaw droomde weer eens naar. Ze kon niet wakker worden! Help! Dacht ze. Ze werd niet wakker tot er een zoete stem haar wakker maakte "Magicpaw, Beautypaw, wakker worden." zei de zoete stem. Beautypaw likte haar vacht schoon en rekte zich uit. Toen ze uit de Den kwam lopen zag ze Blizzardstorm en rende er met een sprintje naartoe. Ze hoorde nog 1 wword. ''Alsjeblieft?'' zei haar mentor. ''Goedemorgen.'' snorde ze. Ze had zin in deze dag. Waarschijnlijk gingen ze samen trainen. Beautypaw voelde zich blij en vergat Darkpaw helemaal. Ze dacht aan Oddpaw. Een schok ging door haar heen. Zou Blizzardstorm het tegen Butterbell gezegt hebben? Ze liet niet zien dat ze geschokt was en dat kon je ook nergens op haar lichaam aflezen. Toen drukte ze die gedachten weg. Dat kon niet. Hij had het haar beloofd. Toen ging er nog 2 schokken door haar heen, Wat als ze Oddpaw tegenkwamen? Of wat als Darkpaw opeens tevoorschijnkwam en zij werd ontvoerd? Ze schudde haar kopje en keek nieuwesgierig omhoog. ''Wat gaan we zo als eerst doen?'' Zei ze enthousiast.

“Goedemorgen prinses, lekker geslapen.” Miauwde Blizzardstorm met zijn zoete stem, hij legde zijn staart op haar schouder en ging naast haar zitten. Butterbell begon te glimlachen van die begroeting. Ze wou eigenlijk wat zeggen maar toen ze haar hoofd naar hem toe draaide zag ze al dat hij wat wou gaan zeggen geduldig hielt ze haar mond en keek hem met een klein glimlachje aan. “Um, Butter?” Zijn stem sloeg over naar de normale, saaie toon en hij keek haar recht aan. “Ik moet je iets vertellen over Beautypaw. Maar probeer niet te laten zien dat je het weet. Ze wilt namelijk dat niemand het weet. Maar ik wil graag dat je me ermee helpt, want ze gedraagt zich niet helemaal, hoe zeg je dat, normaal. Ze kan een beetje afdwalen naar haar gedachten en let dus soms niet op. Het is namelijk omdat ze..” Hij keek even opzij naar de Den waar de Apprentices sliepen. “Omdat ze verliefd is, en niet zomaar op iemand. Maar op iemand van een andere Clan. Ik heb moeten beloven dat ik het niet aan Stormstar zou vertellen, en dat moet ik dus nu ook bij jou doen. Alsjeblieft?” Haar blauwe ogen werden even groter. Wat had deze clan met verliefd worden op andere clankatten? Eerst Snowcrystal en nu ook Beautypaw. Onzeker schudde ze even haar hoofdje en wou haar mond opnieuw opendoen toen ze zag hoe Beautypaw er aan kwam. "Laat haar praten met Snowcrystal." Klonk haar stem zacht en snel terwijl ze hem recht aankeek. Daarna kwam ze omhoog om de apprentice te begroeten. Na de begroeting glimlachte Butter even moeilijk maar die glimlach werd daarna oprecht terwijl ze de apprentice aankeek. ''Wat gaan we zo als eerst doen?'' Zei Beautypaw enthousiast. Butterbell grinnikte even terwijl ze Blizzardstorm schuin aankeek. "Laten we eerst even wachten op die slaapkop van mijn apprentice. Dan zullen we het jullie bijde uitleggen." Ze glimlachte zacht en oprecht terwijl ze even met haar tong over haar vacht streek.

"Magicpaw, Beautypaw, wakker worden." De apprentice schrok wakker van de stem die haar naam noemde. Langzaam stond ze op en rekte zich uit. Ze zag dat Beautypaw al wakker was en naar buiten was gelopen. Waarom zou haar mentor Butterbell hun beide roepen? Misschien zouden ze wel samen gaan trainen. Nog steeds een beetje slaperig en tegen haar zin liep ze de apprentice den uit. Ze wou liever nog wat langer blijven liggen in haar lekkere warme nest, maar ze vroeg zich af wat ze zouden gaan doen en ze wou niks missen. "Laten we eerste even wachten op die slaapkop van mijn apprentice. Dan zullen we het jullie beide uitleggen." hoorde ze Butterbell zeggen met een Butterbell zachte en oprechte glimlach terwijl ze even met haar tong over haar vacht streek. Waarschijnlijk had Beautypaw al gevraagd wat ze zouden gaan doen. "Ik ben helemaal niet een slaapkop. Een poes in de groei zoals ik heeft gewoon z'n slaap nodig." zei de witte apprentice tegen haar mentor. Ze zag dat de mentor van Beautypaw er ook stond, Blizzardstorm. "Dus wat gaan we doen?" vroeg ze nieuwsgierig. Magicpaw kende de grijze apprentice niog niet erg goed, maar het leek haar leuk om haar beter te leren kennen. Ze keek naar Beautypaw en lachte vriendelijk naar haar, misschien konden ze vrienden worden. Ze ging zitten en een lik over haar vacht te geven terwijl ze wachtte op een antwoord.

Sorry voor laat, was een paar dagen weg..

Butter schudde haar kopje, wist ze er niets op? Pootstappen klonken op vanuit de Apprentice Den. Beautypaw? Magicpaw? Blizzard slikte en keek Butter hoopvol aan. "Laat haar praten met Snowcrystal." Zo te horen aan haar stem had ze het ook gehoord, want deze ging bijna te snel voor hem om te horen. Om de seconde wierp hij een blik op de Den. Nee, hij wilde zijn belofte aan Beautypaw niet verbreken, maar hij kon het ook niet alleen aan.. De eerste Apprentice die naar buiten kwam was Beautypaw, Blizzardstorm hoopte dat ze niet had gehoord dat hij hun belofte had gebroken. ''Goedemorgen.'' Zei ze snorrend, nee waarschijnlijk niet. Anders zou ze wel kwaad zijn of zoiets. Hij voelde dat Butter haar blik op hem had ge richt, maar hij keek haar even niet aan. Zelfs maar één blik kon alles verraden. "Laten we eerst even wachten op die slaapkop van mijn apprentice. Dan zullen we het jullie beide uitleggen." Vanuit zijn ooghoeken kon hij een glimlach zien verschijnen en Butter begon haar vacht schoon te maken. "Ik ben helemaal niet een slaapkop. Een poes in de groei zoals ik heeft gewoon z'n slaap nodig." Weer schrok hij bijna op van een nieuwe stem. Magicpaw, de laatste van de vier, was uit haar Den gekropen en was waarschijnlijk klaar voor een dubbele-training. "Ja, ik vind ook dat Butter niet zo streng hoeft te zijn." Snorde hij en gaf een kleine knipoog aan de witte poes. Glimlachend keek hij Butter weer aan en stond op. Hij kon zien dat Magic naar Beautypaw keek, ze had het vast niet gehoord, hopelijk was het vriendschappelijk bedoeld. "Ok, na de training zal ik haar even met Snow laten praten." Zei hij zo zacht mogelijk dat alleen Butter het kon horen. Toch had hij het gevoel dat Beautypaw hem door had, maar hij kon het gewoon niet zeker weten. Als Menor én oom had hij haar vertrouwen nodig. Familie kwam op voor familie en dat moest zo blijven. "Zullen we dan maar gaan als iedereen klaar is?" Zei hij wat harder en de glimlach verscheen weer op zijn gezicht. Als ze er maar een leuke dag van makten. Toch?

Kort en laat, sorry//