Far away from my house [Open]

Kaina

De tijd ging snel en Acario stond al weer naast haar. Ze keken naar de prachtige plaats in de zon met het prachtige uitzicht. 'Hier zal niemand ons vinden... in ieder geval nu nog niet.' Zei hij. Kaina knikte. "En anders beschermen we elkaar." Antwoorde ze met een zachte stem. Haar ogen stonden rustig en mooi. Ze stapte vooruit en ging in de zon zitten. Haar vacht glansde in de schijnende zon. "Het is hier prachtig." Zei ze. Ze wilde hier blijven, voor altijd. Dan zouden ze elkaar daar kunnen ontmoeten. Ze wilde hier blijven, met hem... Haar staart zwiepte langzaam heen en weer. Acario moest naast haar komen zitten, dan zou ze tegen hem aan kunnen zitten. Hij is prachtig, net als deze plaats...

I'm not the cat that you see now
I am different than you can imagine me
I was not born as a pet
I was born as a real wild cat

Far away from my house [Open] - Pagina 2 Dustst10

Hij bleef haar rustig aankijken, bijna op een dromerige manier, toen hij haar hoorde antwoorden met een zachte stem:"En anders beschermen we elkaar." Haar ogen stonden rustig en mooi. Acario kon zich niet voor de geest halen of hij ooit zulke ogen had gezien. Hij zag haar prachtige vacht glansen in de zon en hij kon niet stoppen met naar haar te kijken. "Het is hier prachtig." Zei ze en dat was hij met haar eens. Deze plaats was altijd al een soort van mooi geweest, maar had hij dat ooit wel gezien. Was het trouwens nu juist niet lelijker geworden, omdat er iets was gekomen dat nog veel mooier was. Hij begon zijn gedachten te geloven. Te geloven, dat hij van haar was gaan houden. Kon dat echt zo snel? Hij liep langzaam naar haar toe en ging dicht tegen haar aanzitten. Haar vacht voelde warm en zacht, terwijl zijn eigen vacht nu net als de hare glansde in de zon. Hij zette zijn oren recht overeind en bewoog af en toe met zijn staart, terwijl hij haar aankeek en na een tijdje langzaam zijn ogen sloot en genoot van alles rond hem. Door haar aanwezigheid leek hij plots te kunnen genieten. Hier kon hij zich anders gedragen, dan hoe hij zich normaal gedroeg. Hier kon hij wat emotie tonen, zonder dat hij werd afgemaakt. 'We zullen elkaar altijd beschermen. Wat ze ons ook zeggen te doen, ik ga nooit meer bij je vandaan. Ze kunnen mij nergens mee dwingen, ze hebben mij niet langer meer in mijn macht. Ik laat me nu leiden door jou, Kaina.'

Kaina

Kaina zag hoe Acario naast haar kwam zitten. Ze snorde toen zijn vacht haar vacht aan raakte. Hij sloot zijn ogen genietend en Kaina deed hetzelfde. 'We zullen elkaar altijd beschermen. Wat ze ons ook zeggen te doen, ik ga nooit meer bij je vandaan. Ze kunnen mij nergens mee dwingen, ze hebben mij niet langer meer in mijn macht. Ik laat me nu leiden door jou, Kaina.' Zei hij. Kaina keek hem aan. "We leiden elkaar." Zei ze met een zachte stem. "Je ogen lijken wel puur goud." Snorde ze. Ze had wel gelijk, zijn ogen waren mooier dan haar ogen... Ze drukte haar kop weer tegen zijn borst en sloot haar ogen. "Ik wil je nooit meer kwijt." Verklaarde ze met een stem, zo helder en mooi.

I'm not the cat that you see now
I am different than you can imagine me
I was not born as a pet
I was born as a real wild cat

Hij opende zijn ogen, toen hij merkte dat ze naar hem keek. "We leiden elkaar." Zei ze met een zachte stem. "Je ogen lijken wel puur goud." Snorde ze, iets wat hij eigenlijk nog nooit eerder iemand had horen zeggen. Hij voelde hoe ze haar kop weer tegen zijn borst drukte en haar ogen sloot. Hij wist zeker dat ze wel echt van hem moest houden om hem zo in vertrouwen te kunnen nemen."Ik wil je nooit meer kwijt." Verklaarde ze met een stem, zo helder en mooi, dat hij er bijna bij weg droomde. Hij legde zijn kop op haar rug en sloot zijn ogen. 'Je vacht is heerlijk zacht...' fluisterde hij en drukte je wat dichter tegen zich aan. 'Jij mag mijn ogen als goud vinden... maar jij bent vanbinnen als puur goud.' Hij snorde zacht, nu hij ook zich wat begon te ontspannen. 'Je zult me nooit meer kwijt raken, dat is iets wat ik niet meer toe laat.' Hij meende zijn woorden. 'Ik doe echt alles om bij je te mogen blijven...' Hij zou werkelijk door het heetste vuur gaan om je leven te beschermen, daarna zou zijn leven pas komen. Een leven, die nooit veel waard was geweest al had hij nu weer iets om voor te leven, hij moest er nog aan wennen. 'Je bent prachtig.' zei hij iets wat voorzichtig, omdat hij die woorden nog niet vaak gebruikt had. 'Een wonder dat ik jou ben tegen gekomen...' (srry een beetje kort maybe ^^)

Kaina

'Jij mag mijn ogen als goud vinden... maar jij bent vanbinnen als puur goud.' Snorde Acario. 'Je zult me nooit meer kwijt raken, dat is iets wat ik niet meer toe laat.' Kaina begon ook te snorren. Ze legde haar snuit op Acario's rug. 'Ik doe echt alles om bij je te mogen blijven...' Kaina keek in Acario's ogen. "Ik ook..." Zei ze zacht. 'Je bent prachtig.' Acario meende het, dat zag ze. "Jij weet dat ik jou ook prachtig vind..." Miauwde ze zacht. "Your heart is only burned for me... And my heart is only burned for you..." Miauwde ze. 'Een wonder dat ik jou ben tegen gekomen...' Kaina sloot haar ogen en legde haar snuit weer op Acario's rug.

Kort xD

I'm not the cat that you see now
I am different than you can imagine me
I was not born as a pet
I was born as a real wild cat

Onderwerp: Re: Far away from my house [Open]