♪ Musicclan RPG topic ♫

Silentpaw ~ Mini Sound ~ Beek

Na een tijdje hoorde Silentpaw een stem: "Silentpaw!" De wit met bruine apprentice reageerde niet. Ze bewoog haar oren niet eens. "Hey," miauwde Timesong vriendelijk. "Ik snap best dat je geen medeleven wilt hebben, Silentpaw. Je moeder is d'r geheugen kwijt en je voelt je er rot over. Dat kan ik me heel goed voorstellen," Natuurlijk kun je je dat niet voorstellen, dacht Silentpaw, jij hebt het niet meegemaakt. "maar je moet haar tijd geven." vervolgde Timesong. "De Medicine Sound zal goed voor haar zorgen en ze komt er vast en zeker weer boven op. Trust me."Silentpaw deed haar ogen open. Was het waar? Zou haar moeder misschien weer beter worden? Ze wilde niet gaan hopen en vervolgens blijgemaakt worden met een dode mus. Hoewel je van wat eten best blij kon worden... Maar nu niet. Ze zou liever nooit meer een dode mus hebben dan geen moeder. Vast en zeker zeg je, hoe kun je dat zo zeker weten? dacht ze. Ze keek de Refrain aan. Kom me dan maar halen als ze haar geheugen terug heeft. Maar natuurlijk kon Timesong niet horen wat ze dacht.

Fogsound/Medicine Sound/Camp

Een grijze poes lag in de Refein,s den, ze sliep licht en was gemakkelijk wakker te krijgen...Al merkte je dat niet zo aan haar. Fogstream/eye* werd dus ook wakker toen een andere kat haar per ongeluk schopte in zijn slaap. Ze stond op, geeuwde eens lekker luid en rekte zich lekker uit. Ze ging naar buiten toe en pakte een kleine muis van de prooistapel. Ze moest even iets eten, daarna zal ze wel gaan jagen en er voor zorgen dat er twee muizen er voor terug komen. De muis smaakte prima, ze had blijkbaar honger, want ze at hem bijna helemaal op. Net toen ze richting de uitgang wou gaan, kwamen er wat katten binnen, ze herkende The Beat, Dreambeat. Wat was er aan de hand? Nieuwsgierig keek ze toe. Opeens liep Dreambeat op haar af, "Fogeye/flurry*, jij gaat Wintersong vergezellen terwijl ik een toespraak houd." Wat was er met Wintersong dan? Ze liep naar The Vocal Sound en ging naast haar liggen, ze slikte, de poes was gewond. ''Wacht'' ze liep vlug de Medicine Sound,s den in, maar hoorde toen dat er een clan meeting was. Zal ze gaan kijken? Ja. En waar was Frozensound eigenlijk? Ze luisterde aandachtig naar haar Beat. "Ik en Silentpaw hebben Wintersong in het Music Forest gevonden, ernstig gewond. Timesong is nu bij Silentpaw om te kijken hoe het met haar gaat. Appledance is nu een tijdelijk The Vocal Sound, dat is hij totdat Wintersong genezen is. Fogeye is nu tijdelijk The Medicine Sound, Frozensound is weg, hopelijk is ze kruiden zoeken..." Twee keer wat? Had ze het goed gehoord? En waarom konden ze niet op Frozensound wachten? Was zij nu de nieuwe Medicine Sound? Fogsound, ze liet de naam tot haar door komen. Katten keken naar haar, ''Ik zal mijn nieuwe taak goed voldoen'' kreeg ze er uit. Ze liep de Medicine Sound,s den in en haalde daar wat ze net ook wou halen, bladeren en spinnenrag. Ze ging naar Winter toe, waarvan ze de nieuwe nam niet zomaar wist. Wat was er gebeurd? Ze verzorgde de wonden, bovenal de nekwond en bekeek de poes. Mmmm, het leek wel op de beet van een hond of een wolf? Maar waarschijnlijk waren er zenuwen beschadigt en toen had ze daar door Geheugenverlies gekregen. Ze keek naar de oude Vocal Sound en zuchtte. Ze zal genezen, maar nooit meer de oude zijn. Arme Silentpaw, die nu haar Apprentice was... Ze ging vlug naar Dreambeat toe, ''het spijt me om het te zeggen, maar ik ben bang dat Wintersong nooit meer de oude word.'' ze slikte, ''Ze kan de Vocal Sound taak niet meer op zich nemen'' Ze keek naar Dreambeat en draaide zich toen om, ''Sorry'' fluisterde ze nog en ging terug naar Winter.

(*= We moeten nog even over haar oude naam denken)

Silentpaw ~ Mini Sound ~ Beek

Ondanks dat ze niet te veel wilde hopen was er toch een sprankje hoop in haar gegroeid dat steeds groter werd. Ja, misschien kwam het nog wel goed. Misschien zou haar moeder zich alles weer herinneren als ze terug in het kamp was. Of anders als ze beter was. Silentpaw stond op en keek Timesong aan. Misschien heb je gelijk, Timesong, dacht ze, ik hoop dat je gelijk hebt. Ze sprong van de rots af op de waterkant. Misschien had haar moeder haar geheugen zelfs al terug! Ze liep in de richting van het kamp. Ze keek even rond en zag toen haar moeder. Fogeye was bij haar. Waarom Fogeye? Waarom niet Frozensound? Silentpaw wilde net naar de twee toe rennen, toen ze Fogeye hoorde zeggen: ''het spijt me om het te zeggen, maar ik ben bang dat Wintersong nooit meer de oude word.'' ze slikte, ''Ze kan de Vocal Sound taak niet meer op zich nemen. Sorry'' Silentpaw sprong achteruit toen ze dit hoorde, alsof Fogeye haar een klap had gegeven. Nee, nee! Ze wordt wel beter! Ze blijft Vocal Sound! Jullie gaan dat niet veranderen! opeens werd Silentpaw kwaad. Jullie wagen het niet mijn moeder van haar rang te ontzeggen. Hoe kunnen jullie nou in een paar minuten weten dat ze niet helemaal beter wordt? Silentpaw zag zelf ook hoe haar moeder eraan toe was en als Mini Sound wist ze wat dit betekende, maar ze wilde het niet zien, ze weigerde het te geloven, net nu ze weer wat hoop had gekregen. Ze rende naar haar moeder en ging voor haar staan, alsof ze haar wilde beschermen. Ze legde haar oren plat en keek Fogeye en Dreambeat kwaad aan.

Dreambeat| The Beat| The Beat's den

Dreambeat zat rustig op een stukje mos naar het vogeltje te luisteren, ze dacht na. Opeens kwam Fogflurry binnen, de tijdelijke Medicine sound. ''het spijt me om het te zeggen, maar ik ben bang dat Wintersong nooit meer de oude word.'' Zei ze. Dreambeat schrok, nooit meer? ''Ze kan de Vocal Sound taak niet meer op zich nemen'' Ineens drong het tot haar door, ze was haar Vocal Sound kwijt. Fogflurry draaide zich om en zei nog; "Sorry" Dreambeat stond op en snelde achter haar aan. "Fogflurry, weet je het zeker? Kan ze nooit meer de oude worden?" Ze wilde het gewoon niet geloven. "Oke, ik snap het, ik ga een ceremonie houden. Van Frozensound is ook niks meer gezien, haar geurspoor is vervaagd." Ze probeerde haar verdriet niet te laten merken, maar haar ogen stonden wazig. Dreambeat knipperde even me thaar ogen en stapte naar de Musicrock toe. Ze sprong erop en keek naar haar kamp. "Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een clan ceremonie!" Haar stem klonk weer sterk en opnieuw wachte ze tot de katten zich verzameld hadden. "Wintersong is ernstig gewond en ik heb net gehoord van Fogflurry dat ze nooit meer de oude wordt. Frozensound is uit de Musicclan gestapt. Ik kondig nu de nieuwe naam van Wintersong aan; Wintermind! Ze zal zich moeten voegen bij de 1960's, ze gaat goed verzorgd worden door iedereen. Appledance wordt de nieuwe Vocal Sound, gefeliciteerd! Nu kondig ik de nieuwe naam van Fogflurry aan; Fogsound! Ik ga vanavond met haar mee naar de Rocks of the Musicyears. Ze zal haar nieuwe naam eervol ontvangen door de Dead Music." Ze ademde even diep in. "Ik sluit deze meeting af." Dreambeat sprong van de rots af en liep naar haar nieuwe Vocal Sound. Ze had een goed voorteken bij Appledance gehad.

Fogsound/Medicine Sound/The Beat,s Den.
Fogflurry kinikte, toen Dreambeat geschrokken tegen haar sprak, ''Het spijt me echt om het te zeggen'' Silentpaw kwam er ook aan, ze keek geschrokken en verdrietig naar de apprentice, ''Sorry'' zei ze weer, "Oke, ik snap het, ik ga een ceremonie houden. Van Frozensound is ook niks meer gezien, haar geurspoor is vervaagd." zei Darkvoice toen, Fogflurry knikte en ging naar buiten.

Fogsound/Medicine Sound/Camp.

"Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een clan ceremonie!" Fogflurry ging zitten en keek naar de verzamelde katten, ''Alweer?'' hoorde ze een kat mompelen. "Wintersong is ernstig gewond en ik heb net gehoord van Fogflurry dat ze nooit meer de oude wordt. Frozensound is uit de Musicclan gestapt. Ik kondig nu de nieuwe naam van Wintersong aan; Wintermind! Ze zal zich moeten voegen bij de 1960's, ze gaat goed verzorgd worden door iedereen. Appledance wordt de nieuwe Vocal Sound, gefeliciteerd! Nu kondig ik de nieuwe naam van Fogflurry aan; Fogsound! Ik ga vanavond met haar mee naar de Rocks of the Musicyears. Ze zal haar nieuwe naam eervol ontvangen door de Dead Music." Fogflurry keek nog verbaasder dan net, was zij de nieuwe Medicine Sound? Maar nu echt. Er juichte jatten, maar ze waren duidelijk geschrokken door alles. Fogsound liep op Silentpaw af, ''Je bent mijn Apprentice'' ze keek vriendelijk naar de poes, ''En ik zal je alles leren wat Frozensound je nog niet heeft geleerd'' Daarna liep ze naar Darkvoice toe, ''Wanneer gaan we'' ''Ik heb begrepen dat het een lange reis kan zijn'' Nu was ze een belangrijke kat.

(Ik neem aan dat Dreambeat en Fogsound en misschien nog een reifain naar de Dead music gaan)

Dreambeat| The Beat| Camp

Dreambeat zag Fogsound op haar afkomen. ''Wanneer gaan we'' ''Ik heb begrepen dat het een lange reis kan zijn'' Zei ze. Dreambeat knikte. "Ik wil graag alleen met jou gaan, het is een lange dag voor me geweest en ik wil even alleen zijn, en dat kan makkelijk bij de Rock's of the Musicyears." Antwoordde ze. Ze keek even naar Timesong, hij keek haar ook aan. Ze stond op en liep naar hem toe. "Jij hebt zeker ook een lange dag achter de rug." Zei ze kalm terwijl ze naast hem ging zitten. Ze knikte even naar Fogsound dat ze Reiszaden klaar moest leggen. "Silentpaw is gewoon in shock, ze wil niet geloven dat haar moeder nooit meer de oude zou kunnen worden, en eerlijk gezegd wilde ik dat ook niet geloven. Dat wilde niemand..."

Silentpaw ~ Mini Sound ~ Camp

"Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een clan ceremonie!" zei Dreambeat. "Wintersong is ernstig gewond en ik heb net gehoord van Fogflurry dat ze nooit meer de oude wordt. Frozensound is uit de Musicclan gestapt. Ik kondig nu de nieuwe naam van Wintersong aan; Wintermind! Ze zal zich moeten voegen bij de 1960's, ze gaat goed verzorgd worden door iedereen" De rest hoorde Silentpaw al niet meer. Ze was woedend. Hoe dúrfden ze! Haar moeder, de gerespecteerde Vocal Sound, werd nu ze gewond was zomaar aan de kant geschoven! Haar moeder als 1960'? Hoe konden ze! Silentpaw legde haar oren plat en keek de Beat woedend aan. Ze merkte nauwelijks dat Fogsound naar haar toe kwam. ''Je bent mijn Apprentice'' zei ze, Silentpaw vriendelijk aakijkend, ''En ik zal je alles leren wat Frozensound je nog niet heeft geleerd'' Wat kan mij dat nou schelen! schreeuwde Silentpaw van binnen. Jíj hebt ervoor gezorgd dat mijn moeder 1960 is geworden! Natuurlijk was dat niet zo, ze had alleen maar gezegd wat de waarheid was: Wintersong zou niet meer beter worden. Maar Silentpaw kon niet redelijk nadenken. Ze keek haar mentor woedend aan en haalde uit met haar poot. Ze raakte Fogsound niet, maar dat was ook niet de bedoeling. Het is allemaal jouw schuld! Van jou en van die stomme beat! De Mini Sound draaide zich om en rende weg.

Wintermind // 1960 // Camp

er gebeurde veel in een tijd. Wintersong had haar naam gekregen, Wintermind. Haar boeide het niet. Langzaam waren er gedachtes voor de aanval teruggekomen. Over de kleine apprentice, die nauw tegen haar witte vacht aanlag. Opeens schoot haar de naam weer binnen: "Silentpaw!" gilde ze door het kamp heen. "Waar is ze?" schreeuwde ze nog harder. Haar zangerige stem was van veraf luid te horen. Ook schoot er een andere nieuwe gedachten binnen bij het zeggen van Silentpaw; een liedje. Ze liep voorzichtig het kamp uit, en net buiten het kamp ging ze zitten. Ze zong het prachtige en hoge lied, haar zangerige stem onmisbaar. De Music Forest vulde zich met de hartverwarmende klanken van het lied. ( Het lied ) Wintermind glimlachte om iets te weten over de herinnering. Wie ze was was duidelijk; ze was Wintermind.

Fogsound(Fogflurry)/Camp en Medicine Sound,s den/Medicine Sound.

Fogsound knikte en schonk Dreambeat even een glimlach, voordat die naar Timesong vertrok.
Daarna liep ze richting de Medicine Sound,s den. Ze zuchtte en boog haar kop, ''Sorry, Silentpaw'' fluisterde ze zachtjes, ze vulde hoe een traan over haar behaarde wang gleed. Ze zag dat Dreambeat naar haar knikte en pakte de Reiszaden, op dat moment hoorde ze Wintermind roepen, "Waar is ze?" Fogsound legde de reiszaden neer en ging er naar toe, ze zag nog net hoe Wintermind het kamp uitsloop. ''Ik laat je met rust'' fluisterde ze, ze draaide zich om, maar ging haar toch achterna. Die reis kon eventjes wachten, ze moest met Wintermind spreken.

Fogsound/Musicforest (Algemeen)/Medicine Sound.

Een lied klonk door de lucht, ze herkende Wintermind,s stem en liep er op af. Ze wachtte even en sprak toen tegen de 1960, ''Hoi'' ze liep op haar af, de grijze poes was kleiner, maar ze was een van de kleinste...Dus dat niet vreemd. ''Ik...Het spijt me zo!'' ze stopte haar neus in Wintermind,s vacht. ''Ik wou dat ik meer kon doen, maar ik sta machtigloos'' zei ze toen ze haar kop weer terug haalde. En toen zong zij haar lied.

''I want not kill.
I want not fight
I can not kill
Yes, that,s is right

I will be lose''


Ze hield op, haar wat zachtere stem hield op met het lied. ''Je weet wie weer je bent, is het niet?'' in haar stem zat een slik, ze had moeite haar tranen binnen te houden. ''Ik moet straks gaan, naar The Dead music'' ze keek recht in Wintermind,s ogen. ''Voor mijn nieuwe naam'' vervolgde ze. ''Kan ik terug keren of wil je liever dat...'' verder ging ze niet. Een moment van stilte vloog door The MusicForest. ''Kom, ik zal je kruiden tegen de pijn geven, want ik zal lang weg zijn. Silentpaw zal intussen voor je zorgen'' ze nam een pauze, ''Maar ik ben bang dat ze niet naar me wilt luisteren'' fluisterde ze. Ze wachtte af, op antwoord.

(Misschien een leuk idee dat Wintermind niet heeft mee gekregen dat Fogflurry nu Fogound is, en je weet wel)

Silentpaw ~ Mini Sound ~ Music Forest & Camp

Silentpaw rende en rende. Ze wist niet waarheen, als het maar weg van het kamp was. Weg van Dreambeat die haar moeder had verraden door haar 1960 te maken. Toen ze uitgeput raakte liet ze zich snikkend op een hoop mos vallen. Opeens drongen de klanken van een lied tot haar door. Naar haar toe gedragen door de wind. Het was zacht, maar duidelijk hoorbaar

Heart beats fast
Colors & Promises
How to be brave

Silentpaw richtte haar kop op. Ze herkende dat lied. Ze herkende die stem. Het was haar moeder!

How can I love when I'm afraid
to fall
but watching you stand alone


Silentpaw stond op en rende in de richting van de stem. Had haar moeder haar geheugen terug? Ze kwam dichterbij en het lied werd luider.

All of my doubt
suddenly goes away
somehow...
one step closer...


Even viel het lied weg toen een windvlaag het geluid verstrooide, maar daarna kwam het weer terug, luider, duidelijker.

I have loved you for a
thousand years...
I'll love you for a
thousand more...

Silentpaw hoorde nog een lied, maar deze was nu belangrijker. Dit was het lied van haar moeder. Toen zag ze haar. Ze zat tussen de bomen. Silentpaw merkte dat de vogels niet meer zongen. Het hele bos was stil voor Wintersongs lied. Net zoals vroeger. Silentpaw rende de laatste vossenlengtes naar haar moeder en keek haar aan. Mama zeiden haar betraande ogen. Pas toen Fogsound iets zei merkte ze de Medicine Sound op. Ze boog haar kop, ze had er spijt van dat ze had uitgehaald naar haar mentor.
Had Wintersong nu haar geheugen terug, vroeg Silentpaw zich af. Was haar moeder weer de oude?

Wintermind // 1960 // Camp

Het poesje uit de gedachten kwam naar haar toerennen. Tranen stonden in de ogen. een tijdje keken ze elkaar aan. "Silentpaw..?" zei Wintermind. Hij likte haar over haar oor, ter geruststelling.'' Wie ben jij, wie ben ik, waar ben ik, waar zijn wij, waarom lig ik, waarom zit ik onder het bloed, wie ben jij? '' ze zei de vragenreeks nog eens. Maar haar laatste vraag wist ze nu. "Jij bent silentpaw." antwoordde ze haar eigen vraag. De vragen bleven in haar hoofd zitten.

Silentpaw ~ Mini Sound ~ Camp

Een tijdje keken Silentpaw en haar moeder elkaar aan. "Silentpaw..?" Silentpaw knikte. Haar moeder gaf haar een likje over haar oor. '' Wie ben jij, wie ben ik, waar ben ik, waar zijn wij, waarom lig ik, waarom zit ik onder het bloed, wie ben jij? '' zei haar moeder toen. Silentpaw keek haar moeder smekend aan. Wist ze dan niet dat Silentpaw haar vrgen niet kon beantwoorden? Haar moeder had haar geheugen dus niet terug, alleen een beetje. Maar als er nu een beetje terug was, dan konden er meer beetjes geheugen komen, toch?"Jij bent silentpaw." zei de voormalige Wintersong. Silentpaw wilde haar nog steeds niet als Wintermind zien.

Dreambeat| Leader| Leaders den

Dreambeat lag op haar mosnest met haar kop op haar poten. Haar ogen stonden moe. Ze bries even een zuchtje uit en sloot haar ogen. Ze was verdrietig, haar trouwe deputy had ze tot 1960 moeten benoemen. Ze had een leven kapot gemaakt, was ze nou echt harteloos? Ze opende haar ogen bij een geluid. Er kwam een poot tevoorschijn in de ingang van haar hol. Ze zuchtte en sloot haar ogen opnieuw. Al snel kwam ze bijna in slaap. De kat lag bij haar, dat voelde ze. Dreambeat verroerde zich niet, ze wilde uitrusten voor ze naar met The dead Music moest samendromen.