Meet the Devil herself ~XX~

Met stevige, en zelfverzekerde passen waande de redelijk jonge BloodClan poes zich een weg naar wat prooi. Haar lange vacht danste mee met de wind, en af en toe waaide er een grassprietje langs haar heen. Azra hield meer van de nacht, dan van de dag. In de nacht kon ze beter jagen, zodat ze niet -zoals nu, met een lege maag rond struinde. Scourge mocht dan wel de BloodClan leader zijn, maar hij liet z'n recruuten wel verhongeren. Ze moest niet zeiken. Scourge was de enige die haar uberhaupt kan leiden.

Haar gedachttes werden verstoord door de geur van verse, niet schaarse prooi. Azra stak haar neus in de lucht, en snoof eens diep in. 'Muis,' miauwde ze in zichzelf. Ze sloop in de richting van het geluid. De wind suisde langs haar oren. Het diertje zat niets vermoedend te knabbelen aan een zaadje. Azra likte haar lippen af bij de gedachtte dat het diertje straks tussen haar kaken vermalen zou worden. Zonder ook maar een takje te breken, of ook maar een blaadje te laten kraken, sloop ze naderbij. De muis keek even op. Dat deed Azra in één duiken. Toen het weer verder ging, nam ze haar kans met bijde poten aan, en sprong. Met haar klauw greep ze het diertje vast, en trok het naar haar bek. Haar flijmscherpe hoektanden boorde zich in het keeltje van het dier. Bloed gonsde uit zijn lichaam, terwijl Azra grote stukken vlees van het vel scheurde. Haar kaken vermaalden het vlees tot kleine stukjes, voordat ze het haar keel in liet glijden.

Haar prooi was op, en haar maag was gevuld. Azra had niet veel nodig om te overleven. Haar leven was al zwaar genoeg geweest. Met een tevreden gevoel stapte ze verder. Ze wist niet waarnaartoe, maar wel ergens waar het spannend was. Ze verveelde zich haast nog dood hier. In de verte rook ze een andere kat. Het was nog niet zo een héle oude geur. Ze besloot maar eens een kijkje te gaan nemen. Wie weet, was het wel een Clankat, die op zin had zijn leven hier te laten eindigen. Of misschien was het wel een Loner, die gewoon wat kwam jagen. Daar zou ze maar op één manier achter kunnen komen. Met een zwiep van haar staart, en nog één keer goed ruiken waar de geur vandaan kwam, ging ze erop af. Toen ze daar zo liep, helemaal in haar eentje, had ze het gevoel bekeken te worden. Met een ruk draaide ze zich om, en zag twee ogen in de bosjes. 'En waar sta jij naar te kijken?' Spuugde ze naar de kat toe. Als hij of zij nog wou blijven leven, moest ie ermaar voor zorgen snel uit die bosjes te komen.

~Reserved by Dangerdance~

They said all teenagers scare the living shit out of me
They could care less as long as someone'll bleed
So darken your clothes or strike a violent pose
Maybe they'll leave you alone, but not me

Zijn smaragdgroene ogen staarde over het gebied. Zijn mond lach in een lichte krul terwijl hij het bloed even van zijn vacht likte. De jonge poes, een apprentice lag met een paar stuiptrekkingen hem doodsbang aan te staren. Het verveelde hem eerder. Met zijn hoofd schuin keek hij op haar neer met een maniakaal lachje. "You're never gonna fit in much, kid. But if you're troubled and hurt I Will make them pay for the things that they did" Met die woorden maakte de poes een klein kraak geluidje. Zachtjes schudde hij zijn hoofd en keek haar recht aan. "Tell Starclan I said hi." Met die woorden zette hij zijn massieve poot op haar nek en brak haar luchtpijp nog verder als hij al was gebroken. Haar ogen schoten open maar daarna zwakte ze af en werden ze dof terwijl het leven van de apprentice haar lichaam verliet. Ze was van Thunderclan afkomst geweest. En was weggejaagd van haar kamp met een beetje gepest. Het had Dangerdance vermaakt voor zolang het duurde. Maar na een tijdje werd het spelen met een leven saai en maakte Danger er een einde aan. Thunderclan lag toch niet in zijn belangen. Skyclan moest nu zijn hoofdprioriteid zijn. Thunderclan kende Danger al een kat die daar voor zorgde. Darkfire, hij mocht zijn best doen. Danger mocht hem niet, absoluut niet. Tijdens hun ontmoeting hadden ze ook allebij op een haar na elkaar afmaken gezeten. Desondanks liep hij hier toch weer. Het maakte hem licht aan het lachen terwijl hij rustig verder stapte. Clanteretorium, Rogue plaatsen, waar hij dan ook was het maakte hem niet uit. Ze zouden bang zijn voor hem. Hij was ziek in zijn hoofd en geleerd te moorden sinds hij een kitten was. Niemand deed hem iets. Dat zou hun einde betekenen. Zijn aanwezigheid hier had de aandacht opgeroepen van een kat. Ze leek hem te zoeken wat hem licht deed lachen. Ze had een langharige rood-witte vacht. Een beetje zoals Suntail had, maar die lag nu in de Nursery bevallen van zijn kittens. Zijn bloed wat uitgelekt was over WindClan. De perfectie! Zodra de poes hem opmerkte keerde ze haar ogen met een ruk naar de zijne. 'En waar sta jij naar te kijken?' Spuugde ze hem toe. Danger begon breed te grijnzen terwijl hij uit de schaduwen stapte. "O liefje toch, waar sta jij naar te kijken zou een betere vraag kunnen zijn." Breed begon hij te grijnzen terwijl hij haar licht geïntereseerd aankeek.

[omg Dangie post he is soooh evil <33]