Klap hem voor hij jou klapt [open]

Hawk was wel vaker.. Vreemd. Nu dat hij deputy was probeerde hij zichzelf wat netter te gedragen, waar hij kon, maar hé je kan niet altijd alles in één keer aanpakken. Nu hij het kamp inliep, de zon al een tijdje onder en de meesten al in hun dens verdwenen, was hij een beetje extra vreemd, though. Hij voelde zich ook vreemd. Niet in een bad way, nee, totaal niet. Het voelde wel vrolijk, en.. hmm.. vliegerig, maybe. Hij had geen idee hoe het kwam, hij had gewoon gejaagd en zo, tussen de hoge grassprieten van hun mooie Windclan velden. Tussen de, ehh, plantjes..? Zou dat er wat mee te maken-
Wauw!! Hij had net sowieso een vallende ster gezien, Hawk keek met open mond naar de hemel. Zoooo hey.. Dat was ook eigenlijk mooi hé. Natuur, bro..

Een geeuw rolde over haar lippen terwijl haar goudgele ogen het kamp scanden. De meeste katten waren al bezig met zich voor te bereiden op hun slaap, of hadden het al voor gekeken gehouden. Moonvision daarentegen wist moeilijk de slaap te vinden en had dus besloten zich nog eventjes aan de zijkant van het kamp te begeven. Niks irritanter dan een kat die zich steeds omrolde in haar nest terwijl jij probeerde te slapen, wist ze uit ervaring.

Haar ogen landden op het bruine gestalte van een kater. Hawkchase, hun deputy. Normaal gezien was Moon niet de meest sociale kat, en dat was ook geweten. Ze hield zich buiten de gossip van de Clan, niet zo'n fan zijnde van nutteloze, tijdrovende gesprekken met "vrienden" die als ze het konden op hun beurt over haar zouden praten met anderen. Nah. Maar een deputy had vast wel iets interessant te melden. Daarom waggelde ze zijn kant op, haar pluizige staart om haar poten draperende toen ze zich terug neerzette. Haar ogen op de nachthemel gericht. "Jij bent ook nog laat op. Toch geen zorgen?" miauwde ze, subtiel neuzende naar eventuele informatie die wél van nut was.

(sorry als stroef is, dit is lang geleden zeg!)

Iemand kwam zijn kant opgelopen. Wat verlaat draaide hij zijn kop die kant op. Hij herkende haar; ze was even oud als hem. Maar.. Hij kwam even niet op haar naam? Huh? Dat was raar. Dat was gek. Zijn tong voelde zwaar aan in zijn bek toen ze tegen hem sprak en hij wat terug moest gaan zeggen. "Nnee, geen zorgen," miauwde hij, het eerste woord net een beetje geslurred. "Oh! Moonvision!" Dat was het, pff. Dat hij daar nou zo lang over na had moeten denken. De kater liet zich op zijn rug vallen en keek de ander aan, waarna hij zijn poot naar haar uitstrekte. Dat voelde goed op dit moment. "Moonvision, we kennen elkaar al zo lang.." begon hij, waarna hij fronste. Hij was vergeten waar hij naartoe wilde. Een giechel ontsnapte zijn bek. Hihi. "Moonvision, het leven is soms echt grappig, vindt je niet?"
- OMG SORRY ik had je reply niet gezien omdat ik vergeten was te abonneren op dit topic!! ;w;