We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Outside it all.. zo 12 mei 2024 - 21:51
De kleine zwart-witte kattin liet haar oortjes langzaam zakken toen ze de bekende pootstappen van haar moeder hoorde naderen. Ze hield haar kleine lichaam tegen de grond gedrukt, wellicht om minder op te vallen. Immers had ze net nog gezien hoe andere katten van haar leeftijd prooi naar de stapel wisten te brengen.
Het seizoen was wellicht goed of hun kunsten waren simpelweg verder ontwikkeld. De jonge Magpiepaw moest later starten met haar trainingen, door een oog dat zeer had gedaan, de eerste dagen was het gewoon lastig geweest om in de zon te kijken maar ook het knipperen had haar scheuten van pijn veroorzaakt. Uiteindelijk had ze verscheidene kruiden toegeschoven gehad, en langzaam maar zeker was ze beter gaan zien, en haar oog voelde nu normaal, met andere woorden ze voelde niks. Dat gezegd hebbende, was ze lang niet zo handig als de rest. Ze had een ander leven gehad en viel nu geheel buiten de groep.
Onderwerp: Re: Outside it all.. zo 26 mei 2024 - 22:19
Snow always lands on top.
Je stopte nooit met mama zijn. Zo zou voor altijd hun mama zijn- wat voor naampje ze ook achter hun naam hadden staan en zou voor altijd het volrecht hebben om zich zorgen te maken over haar pluisjes. Sterker nog, deze zorgen waren nu enkel groter nu dat ze verder van haar weg stonden. Ze mocht dan wel weer hun vader naast haar hebben in de nacht, ze kon het toch echt niet volledig loslaten dat ze nu niet meer altijd bij haar baby'tjes was.
Gek was het dan ook niet dat ze ze toch stiekem vaker dan wellicht nosig was opzocht wanneer ze in het kamp waren. Zeker nu dat de nursery leeg stond en ze niet eens nadere moeders kon helpen met hun jonkies.
Haar blik viel nu o p 1 van haar kindjes en wllicjt ook wel de gene die haar intense zorgen had aangewakkerd- Magpiepaw. Diens ziektebeeld de reden was geweest dat ze zich extra had ontfermd over haar kindjes. Met kleine stapjes trippelde ze haar richting in- en met een moederlijke liefde ging ze naast haar zitten, "Hey magpiepaw" mauwde ze poeslief waarna ze haar dikke staart om haar heen sloeg "Alles oke lieverd?"
The branches have traded their leaves for white sleeves.
All warm-blooded creatures make ghosts as they breathe.
Onderwerp: Re: Outside it all.. vr 31 mei 2024 - 16:41
Haar moeder leek haar desondanks nog op te merken. Vaag herinnerde Magpiepaw zich nog dat ze tijdens spelletjes nog wel eens had gewonnen van haar moeder. Die was daarin niet de beroerdste, aan de andere kant bleek dat ze ook wist wanneer een van de kittens, die nu allemaal al Apprentices waren, haar nodig hadden. Dan dook ze als uit het niet op om vervolgens de warmte en bekende geur te zijn waarin ze altijd veilig was.
De witte kattin trippelde naar haar toe met kleine pasjes terwijl Magpiepaw bleef liggen. Haar blauwe ogen gleden naar die van haar moeder terwijl ze de bekende staart om zich heen voelde. Ondanks het feit dat haar gedachten net nog negatief waren geweest begon ze zachtjes te spinnen. "Hey Magpiepaw." Mauwde haar moeder lief, waardoor de jonge kattin zich eens dichter tegen de witte kattin nestelde. "Alles oke lieverd?" Magpiepaw knikte langzaam voordat ze zuchtte. Een tikkeltje verward zuchtte.
"Denk ik mama?" Murmelde ze, waardoor duidelijk werd dat ze nog steeds niet geheel zeker was van haar eigen gedachtegang. Toch leek ze zich te ontspannen nu ze de bescherming en warmte van een van haar ouders had.