Garnalen cocktail

Het was fijn om de warmte van de zon weer op haar vacht te voelen. Langzaam maar zeker was Shrimpnose herstelt van de ziekte die RiverClan geteisterd had. Het had haar lang genoeg geduurd. Ze had zelfs even gedacht dat ze het niet zou redden, dat ze vroegtijdig naar StarClan zou gaan. Dat ze Mouse achter zou laten met alle ellende. Gelukkig was ze er weer bovenop gekomen en had ze haar Medicine Cat taken weer opgepakt. Ze merkte dat ze nog steeds wel vermoeid was van de nasleep van de ziekte, dus ze deed het rustig aan. RiverClan was er weer bovenop gekomen, net als zij. Ze arriveerde bij haar favoriete plek in het territorium, de Lily Pool. Hier waren genoeg kruiden te vinden en ze vond de bloemen in het water prachtig om naar te kijken. Ze begonnen nu ook weer te bloeien, iets waar ze echt van genoot. Ze voelde haarzelf tot rust komen op deze plek. Ze ging zitten naast het water en sloot haar ogen, genietend van de warme zon op haar snoet.

+ Mouseplague

Een bekende geur kwam haar neus binnen. Ze opende haar ogen en zag Mouse, niet ver bij haar vandaan. Ze zag er twijfelend uit, alsof ze er niet wilde zijn. Alsof ze niet bij haar wilde zijn. Shrimpnose glimlachte zacht naar haar. Ze vond het jammer dat Mouse haar ontweek. Ze begreep haar heel goed, waarom ze haar rang had willen neerleggen. En hoewel ze zeker niet de meest makkelijke Apprentice was geweest, waren ze toch een team geweest. Misschien niet eentje die echt goed kon samenwerken, maar nog steeds een team. Shrimp had het jammer gevonden toen Mouse had aangegeven dat ze ermee wilde stoppen, ze had juist gehoopt dat de ziekte en de gevolgen daarvan ze dichter naar elkaar toe kon brengen. Nu werd ze ontweken en ze wist niet precies waarom. Shrimp wilde er graag in geloven dat ze nog steeds die band konden opbouwen, of in ieder geval wat misverstanden de lucht uit helpen.

'Hey Mouse,' mauwde ze zacht, erom denkend om niet haar suffix te gebruiken. Ze had al gemerkt dat Mouse het geen fijne naam vond. Shrimpnose moest ook bekennen dat ze het niet erg tactvol had gevonden van StarClan, maar ze hadden vast zo hun redenen gehad, dacht ze maar. 'Wil je bij me zitten? Het is lekker warm hier,' nodigde ze haar ex-apprentice uit. Ze tikte haar volle staart zachtjes tegen de grond naast haar.

Ze hoopte dat Mouse haar uitnodiging zou accepteren. Met een zachte glimlach en heldere blauwe ogen keek ze haar ex-Apprentice aan, hopend dat ze bij haar kwam zitten. Ze zou het zo fijn vinden als ze stopte met haar ontwijken. Daarentegen wist Shrimpnose ook dat ze het niet moest forceren. Dat was beaamd door het antwoord van Mouse, die haar aanbod afwees. Shrimp behield haar glimlach, maar kon niet verbergen hoe haar mondhoeken wat omlaag gingen. Ze hoopte dat Mouse in haar eigen tijd wel naar haar toe zou komen. 'Natuurlijk, Mouse. Dat begrijp ik,' miauwde ze zacht met een knikje van haar kop. Echter stond ze niet op van haar plaatst. De Shrimp van vroeger was nu al opgestaan om haar de ruimte te gunnen, maar tegenwoordig had ze geleerd zich niet weg te laten stoten. Niet dat ze dacht dat dat Mouse haar bedoeling was hier, maar als ze echt alleen wilde zijn zou ze wel weer weggaan. Haar blauwe ogen gleden weer naar de vijver, waar de lelies in bloei stonden.