It's annoying, being bored.

Ze verveelde zich en dat leidde eigenlijk nooit echt tot goede keuzes. Specklepaw was een pittige dame met een grote nieuwsgierigheid, iets wat haar al wel vaker in de problemen had gebracht. Gelukkig had ze zich altijd onder een straf uit weten praten, maarja, haar huidige situatie was al straf genoeg. Haar training tot warrior schoot niet echt op, dus ze zat nu vaak niets te doen. Om al het gezeur en gejammer maar te ontlopen, en al die stomme apprentice taakjes ook, glipte ze vaak het kamp maar uit om te jagen. Jagen was ze best goed in geworden, maar het was haar vechttraining die zwaar achter liep. Nou, dan was het maar mooi dat ze dat ook niet hoefde te doen. Plus, ze was er zeker van dat ze heus wel haar mannetje kon staan. Of, nouja, vrouwtje, want lieten ze niet seksistisch zijn. Maarja, ze had al een tijdje niets meer kunnen vinden, geen eens een muisje, dus was ze maar naar deze plek gelopen, Fourtrees, waar niemand kon zeiken dat ze te dicht bij de grenzen was. Nouja, ze konden vast wel een reden vinden, met name dat ze alle drie al overstoken was, maar dat was niet echt haar zorg. Ze had nooit wat gejat, alleen maar met katten gepraat, dus ze zag het probleem niet. Niet zo erg als het niet vinden van prooi, in ieder geval. Mooie leugen, die Green Leaf, als het haar nog steeds geen prooi kon opleveren om terug naar het kamp te brengen.

+Chestnutpaw

Langzaam slenterde Chestnutpaw het kamp uit. Ze was moe van de training en had het ontzettend warm en wou even de schaduw van Fourtrees opzoeken. Eenmaal buiten het kamp snoof ze de kalme geur van bos op en voelde zich meteen iets beter. Ze was nogsteed moe en warm maar ze had wel motivatie om even iets te vangen als de gelegenheid zich voor zou doen. Halverwege rook ze ineens iets wat verdacht veel naar muis rook. Ze loerde om zich heen en zag een kleine gestalte tussen de bladeren bewegen. "Bingo." dacht ze. Ze nam haar sluippositie in en ging op het muisje af. Toen ze het beest wou pakken stapte ze op een takje en veroorzaakte een luid gekraak waardoor de muis snel een holletje in rende. "Muizenstront!" riep ze gefrustreerd uit. Ze liep geirriteerd verder naar Fourtrees. Toen ze de grote bladeren zag rook Chestnut ineens RiverClan. Stokstijf bleef ze stilstaan en sloop een bosje onder. Chestnut zag een schildpadpoes, nog wel in haar eigen gebied. Ze besloot dat het geen kwaad kom om hallo te zeggen. "Hoi, ik ben Chestnutpaw." zei ze met een klein stemmetje.