It has been calling the heavens to me

Ze hoopte dat het weer snel om zou slaan, dit was tenslotte niet iets dat de clan nog lang vol zou kunnen houden als dit door ging. Er zouden katten kunnen sterven puur vanwege het tekort aan prooi. Dat was alleen niet iets dat je zou moeten willen als clan. Waren er echt geen andere mogelijkheden die ze konden gebruiken om meer prooi te proberen te krijgen. Misschien buiten de eigen grenzen zoeken? Ze wist dat de andere clans het net zo erg hadden, maar wat van daarbuiten? Zou er prooi te vinden zijn buiten het gebied van de clans? Ze hadden tenslotte wel een deel dat grenste aan shadowclangebied dat ze niet gebruikten, maar het was niet aan haar om dat te beslissen. Dus het enige dat ze kon doen was proberen prooi binnen te brengen dat van hun eigen territorium kwam, maar met de dag leek het bijna minder te worden.

[Hollowsong]

_{De ijzige temperaturen bleven hangen op hetzelfde onaangename punt, de sneeuw en ijs knarsend onder zijn poten terwijl hij zich net als vele anderen zich begeven had aan een jacht met weinig kans op succes. Hij richtte zijn kop op toen hij het gekwetter van een vogel hoorde, ver boven hem in de boom. Een waarschuwende roep voor het gevaar onder bij de stam, maar Hollowsong had weinig interesse in een prooi die hij toch niet kon bereiken. Hij liep verder in de hoop verderop beter geluk te hebben, misschien dat er wat school in het hout van de esdoorn. Ondanks het koude weer was het bladstil, de wind leek volledig afwezig te zijn vandaag. Een voordeel dat de prooi hem niet kon ruiken, maar ook een nadeel gezien hij zelf ook niet de prooi kon opsporen vanaf een afstandje. Wat hij wel kon vinden was de gedaante van een clangenoot, een stukje verderop tussen de bomen. Hollowsong was geen kat wie op iedereen afstapte zodat hij een praatje kon aanknopen, maar hij ontweek de anderen ook niet. Het was altijd een beetje fifty fifty, liggend aan zijn gemoedstoestand. Hij ging toch die kant op en misschien had Beechresin meer geluk gehad al met haar jacht. De kater liep verder richting de oudere poes. ''Hallo Beechresin''hij snorde vriendschappelijk toen ze in gehoorafstand was.}