A candle burning

Voor een moment twijfelde hij of de warrior het nog een keer zou gaan doen, dit zou hem tenslotte misschien wel dingen leren en het was ook niet alsof hij dat niet wilde doen. Natuurlijk ging Foulplay aankaarten dat hij had gezegd dat het geen tweede keer ging lukken. "Deze keer was anders," Antwoordde hij dan ook alleen maar, ook al wist hij dat het een zwak antwoord was. De volgende woorden van de kater had hij echter niet verwacht. Hij luisterde dan ook aandachtig, hij wist dat hij deze kans niet voorbij moest laten gaan en het op moest slaan. "Oke," Sprak hij dan ook met een knikje. Naar achteren springen wanneer de warrior over hem heen sprong, dat kon hij. Hij wachtte dan ook tot de warrior nog een keer over hem heen sprong en probeerde toen op tijd naar achteren te geraken. Het was nog steeds niet snel genoeg, maar deze keer viel hij erdoor niet op de grond. "Bijna," Sprak hij dan ook, hij had het bijna, hij moest alleen sneller zijn.

Foulplay wist dat het gemeen van hem was om de kitten daarmee te pesten, maar het was o zo gemakkelijk. De typische arrogantie van elke gemiddelde ShadowClanner werd weerspiegeld in de houding van het kleintje en Foulplay kon het dan ook niet laten om het tegen hem te gebruiken. Maar hij zag zeker ook wel potentie in het kleintje en dat was dan ook de reden waarom hij Pinekit de tips gaf die dat hij gaf. Hij voerde dezelfde techniek nog eens uit en knikte goedkeurend toen dat de kitten zich staande wist te houden. ”Nog eens,” zei hij energiek zonder het kleintje tijd te geven en hij nam weer een aanloop, terug over het kleintje heen springend. Hij schoot net zo snel naar voren als dat hij bij een echte tegenstander zou hebben gedaan en haalde zacht uit met zijn poot, richtend naar de poten van het kleintje. Hij zou liegen als hij zou zeggen dat hij dit niet leuk begon te vinden.

Zijn hoofd was aan het nadenken voor opties, hij was duidelijk nog niet snel genoeg, dus er moest iets anders zijn dat hij kon gebruiken toch? Maar tijd om daarover na te denken had hij echt, want Foulplay begon alweer. Hij wist dat dit in een echt gevecht ook het geval kon zijn, toch had hij gehoopt iets langer na te kunnen denken. Hij deed zijn best om zo snel mogelijk te reageren en wist op het nippertje uit het bereik van de warrior te geraken, maar hij wist dat hij dit niet vol kon houden, niet op deze manier. "Is er nog een andere manier om te gebruiken hiertegen?" Een waarmee hij meer kon doen dan proberen weg te kruipen.

Foulplay wist dat hij iets te energiek was geweest in zijn handelingen toen dat hij zag dat Pinekit zijn poot nog maar net kon ontwijken. Hij kwam weer recht toen dat de kater zijn vraag stelde en gaf een knikje. ”In plaats van te springen, kun je jezelf ook naar de grond laten vallen zodat je weg kunt rollen. Het voordeel is hiervan dat je direct daarna uit kunt halen met je poot als je niet ver genoeg weg rolt. Een kat heeft na het springen altijd tijd nodig om zichzelf te balanceren en die seconde die dat hij nodig heeft om zich te herstellen, is het moment dat jij uithaalt met je poot.” Hij wiebelde met zijn oortjes. ”We spreken hier dan wel over een geavanceerde techniek, want je moet én de snelheid kunnen hebben om op tijd weg te rollen én de snelheid hebben om uit te halen met je poot. En dan moet je ook nog een kunnen inschatten waar je tegenstander precies terecht gaat komen, want je wilt natuurlijk niet verpletterd worden door zijn gewicht.” Het was een complex iets, het warrior zijn. Maar het gaf veel voldoening, vooral als alles precies ging zoals hij dat wilde.

Er was een andere manier om dit te ontwijken, maar een die blijkbaar geadvanceerd was. Hij zou het bijna willen proberen, maar wist dat het waarschijnlijk te veel was nog. Hij zou zijn mentor er in ieder geval over lastigvallen eenmaal hij die had. Dan zou hij snel genoeg weten hoe het te gebruiken toch? "Hopelijk leert mijn mentor die dingen snel." Daar hoopte hij wel op, dan zou hij zich in ieder geval in allerlei situaties kunnen redden mocht het nodig zijn en zou hij ook veel meer op onderzoek uit kunnen gaan.

Foulplay gaf een kort knikje toen dat de ander zijn woorden sprak. ”Vast wel. Zeker met het conflict tussen ThunderClan en ShadowClan kan ShadowClan elke apprentice gebruiken die ze nodig hebben,” drukte hij de ander op het hart. Hij kon het wel mooier maken dan dat het was, maar dat was voor nu de realiteit. Apprentices zouden sneller klaargestoomd moeten worden om hun Clan te verdedigen. Er was immers geen touw aan vast te knopen wanneer Eveningstar volledig door het lint zou gaan en Foulplay wilde er klaar voor zijn, net zoals hij wilde dat zijn huidige apprentices er klaar voor zouden zijn. Al zag hij Palepaw nog niet snel een gevecht aangaan. Haar wilde hij daar zo veel mogelijk voor afschermen als het even kon. Maar Pinekit zou daar wel snel klaar voor zijn. Hij leek Foulplay wel een echte vechter.

Als er echt een conflict zou komen, dan hoopte hij wel dat hij er klaar voor zou zijn, maar heel eerlijk zou hij er ook niet van terugdeinzen. Hij hoopte dan op zijn minst een apprentice van een andere clan te kunnen verslaan en wie wist met geluk ook wel een warrior. Het zou een uitdaging zijn en wie wist hoe het af zou lopen. Toch moest hij nog niet te groot denken, niet voordat hij een apprentice was. "Denk je echt dat er een gevecht zal komen?" Hij hoopte dat het lang genoeg zou duren zodat hij op zijn minst wat technieken onder de knie zou hebben.