wandeling met Wrenkit en Graykit

Blacksky lag te slapen in de warriors den, hij werd wakker van zijn knorrende maag. Blacksky stond op en liep de warriors den uit richting de prooien stapel. van de prooien stapel pakte Blacksky een haggedis en liep daar mee de nursery binnen "goede morgen Wrenkit en Graykit hebben jullie zin in vandaag?" Blacksky ging liggen en at zijn haggedis op. "Wrenkit en Graykit ik neem jullie mee op een wandeling in het schaduwclan gebied buiten het kamp maar je moet je houden aan de regels dus je moet luisteren als ik iets zeg, niet te ver bij mij vandaan, als er een das is of een vos komen jullie achter mij staan en als jullie je niet gedragen dan keren wij direct om begrepen?". Blacksky stond op en pakte Wrenkit en Graykit in hun nek vel en liep de nursery uit richting het uitgang van het kamp. voor dat Blacksky de tunnel door ging zette hij Wrenkit en Graykit neer " ik wil wel dat jullie goed luisteren want ik wil niet dat jullie iets over komt".

Graykit lag lekker tegen zijn moeder te slapen toen hij wakker werd van zijn vader die binnen kwam. 'goede morgen Wrenkit en Graykit hebben jullie zin in vandaag?'Graykit stond op en liep naar zijn vader toe "goede morgen papa" meende Graykit niet "en wat gaan wij vandaag doen dan waar ik zin in moet hebben" Graykit keek nieuwschierig naar zijn vader. 'Wrenkit en Graykit ik neem jullie mee op een wandeling in het schaduwclan gebied buiten het kamp maar je moet je houden aan de regels dus je moet luisteren als ik iets zeg, niet te ver bij mij vandaan, als er een das is of een vos komen jullie achter mij staan en als jullie je niet gedragen dan keren wij direct om begrepen?'. Graykit voelde dat zijn vader in zijn nek vel pakte en dat Wrenkit tegen hem aan bungelde. Graykit werdt samen met Wrenkit buiten de nursery gezet. " ik wil wel dat jullie goed luisteren want ik wil niet dat jullie iets over komt". Zei hun vader tegen hun. Graykit keek hem aan alsof het hem niks kon schelen. ''Ja ja.'' Zei Graykit on geinterreseert en hij liep naar het kampuitgang. Hij zwijde een paar keer met zijn staart en wachte naars de uitgang. ''Komen jullie nog?'' Graykit is brutaal en eigenwijs, en houdt al helemaal niet van drukte ookal zat hij met 2 broertjes opgescheept.

Opgerold lag Wrenkit tegen zijn moeder aan. Hij hield van de warmte en als hij dicht bij zijn moeder bleef was het warmer. Opeens hoorde hij voetstappen richting de Nursery komen. Hij hief zijn kop op en draaide alert zijn oortjes richting de ingang. Met grote bange ogen zag hij hoe een grote warrior met een hagedis in zijn bek naar binnen stapte. Maar hij ontspande zich al snel toen hij zag dat het Blacksky was, zijn lieve vader. ’Goedemorgen, Graykit en Wrenkit. Hebben jullie zin in vandaag?’ vroeg hij terwijl hij ging liggen. Wrenkit wierp een blik op Graykit. ’Goedemorgen, papa,’ zei hij op een nogal liegende toon terwijl hij naar zijn vader toeliep. Wrenkit keek weer naar zijn vader die zijn hagedis verorberde. ’Goedemorgen, vader,’ zei Wrenkit zachtjes terwijl hij opstond en naar hem toe trippelde. Met een bewonderende blik keek hij toe hoe hij de hagedis in maar een paar happen weg werkte. ’En wat gaan wij doen dan, waar ik zin in moet hebben?’ vroeg Graykit nieuwsgierig aan Blacksky. Wrenkit keek vanuit zijn ooghoeken naar zijn broer. 'Wrenkit en Graykit ik neem jullie mee op een wandeling in het Schaduwclan gebied buiten het kamp, maar jullie moeten je houden aan de regels, dus je moet luisteren als ik iets zeg, niet te ver bij mij vandaan gaan, als er een das is of een vos is komen jullie achter mij staan en als jullie je niet gedragen dan keren wij direct om begrepen?’ onthulde en legde hun vader uit. Uitbundig knikte Wrenkit bij het horen van al die regeltjes. Hij boog zijn hoofd een beetje toen hij zag dat Blacksky hem wou optillen. Samen met Graykit werd hij bij zijn nek opgepakt en mee weg genomen uit de Nursery.
Voor de tunnel bleef Blacksky staan en zette hij de twee kittens op de grond. Met grote ogen keek Wrenkit naar de tunnel. Hij vond het best spannend maar ook wel eng, wat als er iets ergs zou gebeuren? ’Ik wil wel dat jullie goed luisteren, want ik wil niet dat jullie iets over komt,’ sprak Blacksky op een nogal bezorgde stem. Gehoorzaam knikte Wrenkit terwijl hij hoorde hoe Graykit ongeïnteresseerd iets mompelde: ’Ja, ja.’ Wrenkit draaide zijn kopje wat en volgde Graykit met zijn ogen. Naast de uitgang bleef hij staan en zwaaide een paar keer met zijn staartje. ’Komen jullie nog?’ vroeg hij op een brutale toon.
Wrenkit fronste eventjes door het brutale gedrag van zijn oudere broer. Later sprong hij naar hem toe en trippelde al een stukje vooruit. Het duurde niet lang of hij kwam al weer snel terug trippelen. Om eerlijk te zijn was hij best bang, maar de nieuwsgierigheid in hem zorgden ervoor dat hij niet gewoon terug rende naar de Nursery.
Naast zijn vader bleef hij staan en schuifelde toen een beetje opgewonden heen en weer. Hij zou eerst wachten totdat zijn vader het kamp uitging en dan dicht bij hem blijven lopen, dat leek hem het beste.

'Ja ja.' zei Graykit ongeintreseert "Graykit ik meen het maar voor dat wij gaan heb ik nog iemand mee gevraagt want een vos of een das kan ik niet in mij eentje aan". Blacksky keek om als hij Blackpaw al zag aan komen "waar blijft ze nou" Blacksky keek naar Wrenkit "Wrenkit blijf hier even wachten ben zo terug". Blacksky trippelde de apperentice den binnen en zag Blackpaw haar haggedis op eten "Blackpaw kom je nog want ik wil vertrekken." Blacksky liep naar buiten toe naar Wrenkit en Graykit "ben er weer ik moest even kijken waar ze bleef". Blacksky ging zitten "Wrenkit wie denk je dat er mee gaat" voor dat Wrenkit antwoord kon geven hoorde Blacksky iets achter hem. "laat maar want ik denk dat ze nu achter mij staat".

Blackpaw lag in de apperenitce den haar haggedis op te eten toen Blacksky binnen kwam en zei 'Blackpaw kom je nog want ik wil vertrekken.' BLackpaw keek op "ik kom er aan als ik mijn eten op heb". Blackpaw zag Blacksky ging de apperentice den uit. Blackpaw had haar eten op en trippelde de apperentice den uit naar Blacksky Wrenkit en Graykit. Blackpaw stond achter Blacksky toen hij zei 'Wrenkit wie denk je dat er mee gaat' en voor dat Wrenkit antwoord kon geven zei Blacksky 'laat maar want ik denk dat ze nu achter mij staat'. Blackpaw gaf Blacksky een kopje "en dat heb je inderdaad goed, hey neefjes van mij hoe gaat het met jullie en hebben jullie zin om het kamp uit te gaan?" Blackpaw gaf Wrenkit en Graykit een kopje.

"en dat heb je inderdaad goed, hey neefjes van mij hoe gaat het met jullie en hebben jullie zin om het kamp uit te gaan?" Blackpaw gaf Wrenkit en Graykit een kopje. Toen Blackpaw hem een kopje wou geven stapte Graykit weg en deed zijn oren in zijn nek. ''Ik ben geen kitten van een dag!'' Hij keek gemeen naar Blackpaw en hij ontbloote zijn nagels. ''Gaan we nog, ik wil doden!'' Graykit wachte niet op een andwoord en rende de campuitgang in. Toen hij eruit was zag hij groote bomen,struiken om zig heen. Hij stak zijn neus in de lucht om een glim optevangen van prooi. Toen vlaagde een briesje in zijn neus en de geur van muis rook hij. Graykit had nog geen les gehad over jagen maar zijn gevoel zei dat hij er opaf moest sluipen, en dat deed hij. Hij dook ineen en sloop in de richting van de muis. toen zag hij de muis aan een noot knabbelen. Hij sloop nog een stukje verder maar stapte perongeluk op een takje dat kraakte. De muis keek p en rende weg. Hij keek weer op ep en liep naar een boom toe en stoote expres met zijn kop tegen de boom en schelde een paar harde woorden uit.

( Het is een driftbuitjeskat:P)

Wrenkit keek nogal bezorgd naar zijn broer. Hij hoorde dat Blacksky een opmerking maakte maar kon het niet goed horen omdat hij te druk bezig was met zijn gedachten over Graykit. ’Wrenkit, blijf hier eventjes wachten ben zo terug,’ trok zijn vader hem uit zijn gedachten. Wrenkit draaide zijn kopje naar hem toe en knikte afwezig. Hij zag hoe zijn vader naar de Apprentice den liep, kennelijk ging hij iemand halen. Hij liet zijn blik weer glijden op zijn broer, die daar maar ongeduldig zat te wachten. Hij zuchtte. Dit gedrag kon misschien nog wel gevaarlijk voor hem worden.
Ineens zag hij hoe Blacksky naast hem ging zitten. ’Ben er weer ik moest even kijken waar ze bleef,’ verklaarde hij. ’Wrenkit, wie denk je dat er mee gaat?’ Wrenkit opende ze mijn en wou net antwoord geven toen hij zag hoe een zwarte poes achter Blacksky tot stilstand kwam. ’Laat maar, want ik denk dat ze nu achter mij staan.’ Snel slikte Wrenkit zijn woorden in en grijnsde hij naar de poes, die hij nog steeds niet zo goed kon zien omdat ze een beetje verstopt zat achter zijn vader. Wel kon hij zien hoe hij haar een kopje gaf. ‘En dat heb je inderdaad goed, hey neefjes van mij hoe gaat het met jullie en hebben jullie zin om het kamp uit te gaan?’ vroeg de poes terwijl ze achter Blacksky tevoorschijn kwam. Wrenkits ogen werden groter toen hij zag wie het was, het was Blackpaw!
Langzaam liep Blackpaw naar hem toe om hem een kopje te geven. Wrenkit liet het gewoon toe en gaf zelfs een kopje terug. Hij keek hoe ze naar zijn broer liep, maar schrok nogal van zijn reactie: ’Ik ben geen kitten van een dag!’ Graykit keek fel naar Blackpaw en ontblootte zijn nagels. Bang verstopte Wrenkit zich een beetje achter zijn vader. ’Gaan we nog, ik wil doden!' Maar voor dat iemand nog een antwoord kon geven, rende Graykit al het kamp uit. Geschrokken keek Wrenkit hem na om daarna met een vragende blik naar zijn vader te kijken, die daar nog steeds zat. Hij keek eventjes naar Blackpaw, die daar nogal verstijfd stond. Langzaam trippelde hij naar haar toe en gaf hij haar nog een kopje. ’Hij houd geloof ik niet zoveel van gezelschap en sorry voor zijn reactie, denk ik,’ verontschuldigde Wrenkit zich voor zijn broer. Toen keek hij weer naar zijn vader. ’Gaan wij nu ook, pap?’ vroeg hij zachtjes met een twinkeling van opwinding in zijn oogjes.

Hij bleef doorgaan totdat het zeer deed en het gevoel kreeg dat het een open plek werdt. Hij liep hard door totdat hij de lucht opving van een vogel. Graykit keek om zig heen maar zag geen een vogel. Wel zag hij eem muis maar die vluchte al weg. Het was al warm geworden door de hittestralen van de zon. Graykit vroeg zig af of hij terug moest gaan maar wou dat niet. Het kon hem niks schelen of ze bezorgt waren dus liep hij gewoon door totdeat hij de vogel zag die hij net hadt geroken. Het was een kleine vogeltje die op de grond opzoen was aar eten. Graykit dook weer ineen en sloop richting de vogel. Toen de vogel hem hoorde ademhalen sprong Graykit snel in de lucht om de vogel van bovenaf te vangen, maar het was weer mis. De vogel sprong weg maar vloog niet op de vlucht maar hupte weg. Hij keek weer op en rende achter de vogel aan en probeerde hem te pakken met zijn nagels maar steeds was eht mis. Even later werdt Graykit moe en rende een stuk langzamer, daar zag de vogel een kans en hupte een bosje in en verdween. De katertje bleef alleen achter en keek boos naar het bosje waar de vogel verdween. Hij dook weer ineen en sprog zo hoog mogelijk in de lucht en belande boven het bosje en kroop erin. Daar zag hij de kleine vogel en sprong erop. De vogel piepte hard maar Graykit negeerd het en vermoorde de voel door zo hard als hij kon in zijn nek te bijten. Het bloed van de vogel kwam op zijn gezicht en poten maar dat boeide hem niet en pakte het op en liep in de richting van het kamp.

"Heey,kleine. Ik zie dat je geniet van doden van een prooi." Scythepaw kwam achter de kitten te voor schijn en lachte even duivels. "Maak je geen zorgen ik ben Scythepaw, of herken je me nog?" Hij liep naast de kitten. Scythepaw was niet een van de grootste maar naast de kitten zag hij er redelijk groot uit en wat volwassener. Scythepaw liep naast de kitten en zei "Jouw vader is mijn mentor. Doe je wel aardig tegen hem." Hij kon een lach haast niet onderdrukken terwijl hij het zei. Hij keek om zich heen en rook een muis snel schoot hij weg als een pijl uit een boog richting een boomstam en sleurde met zijn nagels een muis weg. Hij pakte hem terwijl hij nog leefde naar Greykit en zei "Kijk dit moet je bij zwakke vijanden doen." Scythepaw trok zijn poot omhoog en liet hem hard neerdalen op de muis die door midden ging en bloed spoot over Scythepaw´s klauw. Scythepaw tilde zijn poot op en likte het bloed van zijn nagels.

"Heey,kleine. Ik zie dat je geniet van doden van een prooi." Scythepaw kwam achter de kitten te voor schijn en lachte even duivels. "Maak je geen zorgen ik ben Scythepaw, of herken je me nog?" Graykit schrok van de opkomst van Shythepaw, een zwarte kater met rode ogen. Toen hij goed keek wist hij wie het was, het was Scythepaw! ''Ja ik weet wie je bent, jij kwam wel eens langs in de Nursery.'' Zei hij op een veraste toon. "Jouw vader is mijn mentor. Doe je wel aardig tegen hem." De veraste blik van Graykit verdween snel en veranderde in een nijdige blik. ''Nee, ik mag hem niet, hij behandeld me als een kitten.'' Zijn stem klonk dof met een vluugje haat. Toen zag Graykit dat hij heel snel weg sprong en een muis bij een boomstam vandaan trok. "Kijk dit moet je bij zwakke vijanden doen." Hij liet de muis vallen en ging door midden. Het bloed spoot alle kanten op, het kwam terecht op de poten en gezicht van Graykit die het van zijngezicht aflikte. Hij vondt het heerlijk maar waste zijn poten niet af. ''Ik was mijn poten niet, dan kan iedereen zien dat ik geen kitten ben.''

"Hij behandeld jou als kitten, ik ben maar 2 manen zo behandeld, toen waren mijn ouders vermoord door tweebenen, ik heb 4 manen alleen in de Nursery gezeten en ik ben er toch ook goed vanaf gekomen" Scythepaw keek omhoog en lachte demonisch "MWAHAHHAAHAWHAHAHA" Zijn gezicht was vertrokken in een valse grijns en zei "Als je je poten niet wast dan kan het jou ook hinderen en ruiken ze het bloed al van ver, dan weten ze dat het mis is en vluchten ze. De beste vriend van een kat is Camouflage, behendigheid of bruut geweld. Dat zijn mijn 3 favorieten." Scythepaw likte het laatste bloed weg en liep verder met 2 halve muizen. "Ouders kunnen van mijn part hinderen alleen Raindrop is wel aardig, Blacksky mag ik niet echt, net zoals Blackpaw ik veracht haar zowat." Zijn gezicht was vertrokken in een woede grijns.

Graykit luisterde niet echt wat Scythepaw allemaal zei. Maar hoorde wel dat hij een kitten is en dat hij het bloed moest aflikken. Mokkend likte hij zijn poten af. ''Ik vind dat ik geen kitten ben.'' De laatste druppel bloed gleed zijn keel in. "Ouders kunnen van mijn part hinderen alleen Raindrop is wel aardig, Blacksky mag ik niet echt, net zoals Blackpaw ik veracht haar zowat." Graykit keek hem snel aan, het was een late reactie maar hj schrok wel een beetje van zijn duivelse lag. ''Ik hou van mama, maar soms is ze te zorgelijk. Alsof ik hopeloos en kwetsbaar ban, phuh. En die zwarte-witte poes wou mij een kopje geven, daar hou ik al helemaal niet van! En Wrenkit, wat een watje! Gaat zitten slijmen bij papa, ik walg ervan! Die bangeschijterd!'' Hij stond geéirriteerd op en liep achter de zwarte kater aan.

"Wij gaan het goed vinden, ik hou er ook niet van om kitten te zeggen, enige suggesties voor een bijnaam Gray? Ze behandelen je als kit omdat ze bang zijn dat je iets overkomt, dat is onzin. Het enige wat jou kan verwonden is een vos of das en beide heb ik gezien. Als er een aan jou komt dan komen ze ook aan mij en ik laat niet veel over van mijn vijanden" zei Scythepaw terwijl hij de palm van zijn poot omhoog deed en zijn scherpe nagels in en uit trok terwijl hij terug dacht aan al het bloed dat er overheen had gedropen en hoeveel bloed het had laten vloeien. Zijn ogen kregen een vage lichte gloed. Hij liep naast de kitten en zei verder "Bangeschijterds moeten weg, neem je nicht aan door haar was haar mentor en haar vriend doodgegaan omdat ze niet meer wou leven zonder hem. Omdat Flametail haar wou redden is hij doodgegaan, dus we verloren een krijger voor een zwakke apprentice en nu wordt mevrouw slijmbal apprentice van Brokenstar." Hij spuugd op de grond en liep verder naast Graykit

"Bangeschijterds moeten weg, neem je nicht aan door haar was haar mentor en haar vriend doodgegaan omdat ze niet meer wou leven zonder hem. Omdat Flametail haar wou redden is hij doodgegaan, dus we verloren een krijger voor een zwakke apprentice en nu wordt mevrouw slijmbal apprentice van Brokenstar." Hij spuugd op de grond en liep verder naast Graykit. Grakit keek met een boze blik haar de grond. Hoe kon zij nou een warrior doden? Heeft ze dan geen gevoel?''Hij ontbloote uit zig zelf zijn nagels en wou het liefds zijn nagels in de huid van zijn nicht slaan, naar dat kon natuurlijk niet, toch? '' En wie is die grijse poes die wel eens langsloopt maar nooit binnenkomt? Zij lijkt me wel aardig.''

(sorry voor de kleine post)

"Gray, ik zeg je een ding. Gebruik je haat,woede en furie nooit in een gevecht." Scythepaw keek hem serieus aan en begon te lachen en zei met een krakende stem alsof hij een kraai liet spreken "Je moet je woede en haat gebruiken anders zal jij verscheurd worden en vermoord in plaats van hen, ze moeten afgeslacht worden en door midden gescheurd." Scythepaw bewoog wild heen en weer en zijn tanden waren de hele tijd zichtbaar. "KRAAA MWAHAHAHHAHAHAAHWHWAHAHHA" Zijn krakende, demonische lach klonk door het bos en als reactie vlogen er een paar vogels om hen heen op, ze waren geschrokken door het geluid dat voort leek te komen uit die katers keel. Scythepaw was mentaal gestoord zoals sommige wisten, hij was 4 manen alleen in de Nursery geen Queen die hem wou verzorgen, hij was een monster geworden,maar wel een met zwakke plekken een daarvan is Purplepaw.

"Gray, ik zeg je een ding. Gebruik je haat,woede en furie nooit in een gevecht." Scythepaw keek hem serieus aan en begon te lachen en zei met een krakende stem alsof hij een kraai liet spreken "Je moet je woede en haat gebruiken anders zal jij verscheurd worden en vermoord in plaats van hen, ze moeten afgeslacht worden en door midden gescheurd." Scythepaw bewoog wild heen en weer en zijn tanden waren de hele tijd zichtbaar. "KRAAA MWAHAHAHHAHAHAAHWHWAHAHHA" Graykit keek op en zag hoe Scythepaw wild heen en weer bewoog en Graykit reageerde er een beetje verast op. ''Ehh gaat het wel goed?'' Maar hij negeerde hem een beeje en liep stevig door.Hij werdt al een beetje uitgeput door de tocht, zolang lopen werdt hem een beetje te veel maar probeerde het te negeren. [i]Ik ben geen slappe kitten, ik ben geen slappe kitten!'' Dacht hij hard in zigzelf. Hij wou niet zoals die bange,slappe Wrenkit van een broertje zijn. Hij hijgde zwaar en zijn tempo verlaagde steeds meer totdat hij net zo snel ging als een slak.

"Het gaat goed met mij, ik ben alleen... anders dan de ordinaire kat." Scythepaw boog door en lag op de grond en keek Graykit aan en zei "Je moet rusten kruip maar op me rug" Toen Graykit zat was het Scythepaw´s beurt een lichte glinstering in zijn ogen veraden hem. "Hou je vast." Op een normale snelheid startte hij en ging telkens sneller. Hij remde hard en nam een scherpe bocht en klom de boom in en zei "Als je hier vanaf kijkt kan je vaak een paar vijanden zien en trouwens was je niet met andere aan het wandelen? of laat je ze liever stikken om met mij naar het kamp te gaan." Hij spron vloeiend op de gornd en wachtte op antwoord van de kitten.

"Het gaat goed met mij, ik ben alleen... anders dan de ordinaire kat." Scythepaw boog door en lag op de grond en keek Graykit aan en zei "Je moet rusten kruip maar op me rug. Graykit keek hem hijgend aan en gaf een knikje en klom snel op zijn rug. "Hou je vast." Zei hij tegen Graykit en begon te lopen. De kitten zocht een goeie plek op om vast te pakken met zijn nagels, dat was dus tussen de groote schouderblaaderen van de zwarte kater. Toen hij sneller en sneller ging en hard remde om een bocht door te gaan viel Graykit er bijna van af maar kon zig nog net goed vastpakken. Toen hij de boom inklom Pakte Graykit met zijn mond een stukje vel van Scythepaw vast om zig heel goed vast te houden(wow dat klinkt raar). Toen ze bovenaande boom waren zei de groote kater. "Als je hier vanaf kijkt kan je vaak een paar vijanden zien en trouwens was je niet met andere aan het wandelen? of laat je ze liever stikken om met mij naar het kamp te gaan." ''Ik ben alleen gegaan en ze zijn me niet achteraan gegaan dus ik laat ze stikken. Op naar het kamp!'' Juigde hij van de opwinding. Hij vondt het heel tof en cool om zo snel te gaan, hij werdt er zelfs hyper van.

"Oke wat jij wilt." Scythepaw stond klaar en begon te rennen, toen te sprinten en toen schoot hij weg. Hij ging zo snel mogelijk naar het kamp. Hij had geen zin om zijn mentir tegen het lijf te lopen of een andere clankat. Hij remde af toen hij bijna bij het kamp was als gevolg dat Scythepaw door gleed door het natte gras van het douw. Een paar meter verder een stukje verwijderd van het kamp kwam hij tot stilstand en liet de kitten van zijn rug en zei "Ken je Purplepaw eigenlijk al? Je zou haar vast wel mogen." Hij liep rustig richting het kamp op een tempo dat Graykit vast en zeker met gemak kon bijhouden, de kitten was niet zwaar dus dat rennen ging simpel en niet lastig dus misschien in geval van nood zouden ze snel terplekke zijn of snel veilig. Scythepaw herkende iets van hemzelf in de kitten. Misschien zou hij net zo zijn als ze ouders nog hadden geleefd.

"Ken je Purplepaw eigenlijk al? Je zou haar vast wel mogen." Vroeg Scythepaw aan Graykit. ''Nee is dat die poes die altijd langsoopt maar nooit binnen de Nursery komt? Ik denk het, zel ijkt me wel aardig.'' Toen ze nog maar een paar vosselengtes van het kanp verwijderd waren zag Graykit Blacpaw, Blacksky en Wrenkit staan. Hij zucgde even, hij had geen zin om langs hun te gaan maar het moest wel. Toen hij langs liep zag hij Wrenkit en Graykit keek achterdochtig aan. "hum, ik heb teminste actie in mijn leven. Blijf jij maar lekker bij papa verscholen, jij durft toch niks.'' Hij deed zijn staard omhoog en zijn kin opgehezen en ontbloote zijn nagels om er sterk uit te zien en verdween tussen de struiken van de kampingang.

Onderwerp: Re: wandeling met Wrenkit en Graykit