Ater kill hour

De rust was teruggekeerd in haar lichaam. De adrenaline weer weggesijpeld terug in de grond. Haar gelaat stond wat emotieloos terwijl ze terug liep. In haar bek hield ze een vis vast die ze daarnet gevangen had. Op haar vacht sierde nog wat waterdruppels dat glinsterende in de ondergaande zon. Ze was nadat ze Buzzardbelly de Gorge in had gegooid naar de rivier gelopen om een vis te vangen. Zo kon ze de clan vertellen dat ze op jacht was geweest mochten ze haar gaan vragen als ze Buzzardbelly vandaag nog had gezien. Dat had ze ja, nog geen uur geleden, toen ze haar met een flinke stoot haar einde in gegooid had. Ze voelde zich er kalm bij. Eigenlijk was het ´goeie´ gevoel snel weggegaan nadat het gebeurd was. Eigenlijk een beetje zoals bij de konijnen als ze die achterna zat en uitschakelde. Nu was ze weer leeg. Voelde zich weer niks. Enkel haar hoofd bleef doorgaan. Zocht naar de volgende ding wat ze kon doen. Voor nu zocht ze iemand waar ze op kon leunen mocht er vingers gewezen worden en ze had al bedacht wie. Vandaar de vis. Die had ze speciaal gevangen voor haar. Het was geen raadsel dat de meeste uit haar clan haar niet bepaald zagen zitten en daar moest iets van verandering inkomen. Hoe klote ze dat ook vond, ze wist hoe het vaak ging met katten met weinig vrienden. Die zijn altijd de Furball. Gelukkig werd ze steeds beter met spelen. Met doen alsof. Dus dit moest haar ook wel lukken. Dacht ze.

Agatepaw kwam rustig het kamp binnen. Ze koos de weg door het water om er zeker van te zijn dat de geur van Buzzardbelly écht weggespoeld was. In haar neusholtes rook ze al de geur van she-cat. De timing was perfect. De gitzwarte she-cat probeerde haar gezichtsuitdrukking wat minder.. intimiderend uit te laten zien. Je zag haar mondhoek wat trillen van het moeizame glimlachje die ze nog kort even oefende voor ze dan echt op de gevlekte Warrior afliep. ¨H-he, hai daar Ambersand.¨ Mousedung. Ze klonk schor en totaal niet ´natuurlijk´. Snel raspte ze de blok uit haar keel toen ze de vis bij haar neerlegde. ¨Nog gefeliciteerd met je nieuwe rang.¨ Agatepaw krabde even achter haar oor toen ze wegkeek. ¨Enne, deze is voor jou. Zelf gevangen. Een-eene, goedmaker van de vorige keer.¨ Ze keek weer terug. Ze wist die dag nog als gister. Toen Ambersand met haar een vis had willen delen maar ze haar had weggejaagd had met haar botheid. Ze had haar toen best knap gevonden en eigenlijk- jeez. Ze was nog mooier geworden. Agatepaw knipperde even met haar ogen. ¨Wil je het misschien uhm opnieuw proberen?¨ Vroeg ze haar uiteindelijk, alsof ze daarnet echt niet iemand had omgelegd.

+Ambersand