Hier was het probleem dan dus. Met grote ogen tuurde hij de apprentice den in, waar hij zijn nieuwe intrek moest gaan doen. Zijn kop zakte al snel tussen zijn schouders door, naar de grond afzakkend. Hij voelde al zijn goede moed wegzakken op een manier dat hij letterlijk een nieuwe angst over hem heen voelde gaan. De angst dat hij weer zo zou panikeren als eerder die dag bij de ceremonie beangstigde hem. Hij slikte dan ook ongemakkelijk en zette een pas terug. Nee... Misschien kon hij wel terug naar de nursery gaan. Hij wist dat Rime enorm graag had gewild dat ze samen hun nesten zouden leggen maar... Als hij heel eerlijk was, was hij verre van al klaar om dat te doen. De verandering die vandaag met zich mee had gebracht had hem in een zwakke en nogal bevende toestand gelaten. Niks zou zijn zoals het was. Maar hij had nog controle over tenminste een iets, en dat was de plek waar hij sliep. Met een aarzelende stap begon hij dan ook naar de nursery te wandelen.
& Wolfpaw
Onderwerp: Outcast 
do 23 jun 2022 - 23:51