Plantje tight plantje clean plantje fresh

_{Hij vond zichzelf heel zielig. Hij moest op zoek naar bepaalde plantjes voor Falcon en Stork. Nou ja, niet hij alleen; er waren nog een aantal anderen in de buurt die ook op zoek waren. Blijkbaar waren het zeldzame plantjes die alleen in een vochtige omgeving groeide. Daardoor waren hij en z'n cluppie uitgekomen op de Gorge. Naar, want hij haatte het snel stromende water met een passie. Maar goed, hij was er, hij was aan het zoeken, hij deed wat er van hem gevraagd was. Zo was hij. Soms vroeg hij zich af of hij meer voor anderen leefden, dan voor zichzelf. Maar dat waren veel te diepe gedachtes voor twaalf uur 's middags, al helemaal op plantjestocht.
- Agate 1st}

_{Vorige keer was ze ook bij de grens geweest tussen Riverclan en Windclan. Toen was ze echt de meest belachelijkste kat die je in een woordenboek kon vinden tegengekomen. Agatepaw wist toen vrijwel direct waarom Riverclan altijd oorlog had met die hazenvreters. Ze waren daar blijkbaar niet helemaal goed snik. Ze had haar happy moment met Hawkchase ook uit haar herinnering gedelete. Windclan had het weer lekker verneukt voor zichzelf door die sluitspier van een Warrior. Wat wou ze toch graag die grote bek van die man in elkaar trappen zeg. En het liefst van zijn vriendjes ook. Met een pisnijdige blik staarde ze de over de gapende diepte dat de twee territory's afzonderde. K*t Windclan. Ze was aardig hard op haar hartje getrapt. Diep van binnen was Agatepaw altijd heel erg onzeker geweest en dat ze door een hazenlip uitgemaakt werd als lelijkerd deed haar niet goed. Nu kwam de grote boos wolf in haar weer omhoog om haar te beschermen.}

_{Was dat..? Ja, dat was! Met een grote grijns liep hij (iets) dichter naar de grens toe, waarna hij met zijn poot naar haar zwaaide. Het was Agatepaw, waar hij een paar moons terug een sneeuwpop mee gebouwd had. Wat leuk om haar weer is te zien! "Agate!" riep hij naar de overkant, waarna hij even om zich heen keek of de rest van de plantjes crew niet te dichtbij was om hun convo te horen.}

_{Waarom kon hij er nu ineens wel zijn? Waarom niet op het moment dat ze naar hem had uitgekeken bij de grens maar in plaats daarvan een nieuwe punt van vernedering had meegekregen? Hij zwaaide naar haar vanaf een afstandje en ze hoorde haar naam in zijn mond. Agatepaw snoof en keek even weg. Ze had een boos mannetje aan haar linkeroor trekken die zei dat ze haar rug moest toekeren en een ander mannetje aan haar rechteroor die zei ga even hallo zeggen. Ze wist dondersgoed dat Hawk haar niet zou gaan uitschelden maar haar beeld werd donkerder en donkerder voor de wereld met de dag. Aardig doen was bijna niet meer gebruikelijk. Ze zat in een gevecht met haarzelf. Wist niet wat te doen, hoe te gedragen. Uiteindelijk stapte ze richting de kloof en zag hoe de tom om zich heen keek. Zocht hij backup? Was hij vrienden met die ene landlubber?}

_{Ze keek van hem weg, en hij fronste. Herkende ze hem niet meer? Dat zou hij een sterk verhaal vinden, hoor, zo lang geleden was hun leuke chilling nog niet. Nou moe. Maar hij was niet zo makkelijk uit het veld geslagen hoor, hij zou nog wel even volhouden. Niet te lang natuurlijk, hij wilde ook niet over grenzen heen gaan of zoiets, maar het gebeurde wel vaker dat sommigen even wat meer coaxing nodig hadden. "Agaaate!!!" riep hij opnieuw, nu nog wilder zwaaiend. HAAAALLOOO. Vervolgens wees hij met zijn poot naar de oversteekplek die bij de gorge was; een engig twoleg-bruggetje dat met iedere miniscule windvlaag vreselijk heen en weer wapperde. Hij zou er niet overheen gaan, hoor. Dat mocht zij doen!}

_{Hawkchase wou erg graag haar aandacht dat was niet te ontkennen. Hij riep haar nogmaals en ditmaal luider terwijl hij nog wilder met zijn poot rond zwaaide. Met een wat terughoudende houding kwam Agatepaw dichterbij. Ze leek duidelijk een tweestrijd al probeerde ze dat te verbergen door haar gezicht strak en licht vijandelijk op te zette. Hawkchase wees naar de overbrugging maar de apprentice verroerde zich niet naar zijn aanwijzing. De enige beweging die ze nog nam waren haar poten op de rand van de gorge te zetten. Brokken zand en kiezeltjes gleden naar beneden in het donderende water. Ze keek hem aan met een strakke blik. Windclanners waren allemaal één pot nat. Het was een kwestie van tijd tot Hawk zijn ware identiteit naar boven liet komen. Hij was haar aan het manipuleren. Had zich voor gedaan als een vriend toen ze nog een naïeve kind was zodat hij nu stiekem informatie uit haar kon trekken. ''Waar is die sneuneus van een vriend van je.'' Sprak ze met een zwiep van haar staart. Ze wou hem maar al te graag de gorge in douwen met zijn grote lelijke bek van hem.}

_{Oké, er was duidelijk iets aan de hand. Agate was echt niet blij om hem te zien en begroette hem ook niet echt terug - een vijandige blik was niet echt een begroeting te noemen, right? Of waren de sociale normen in Riverclan toevallig laatst veranderd? Zijn mond veranderde in een pruillipje toen ze iets dichter naar de rand toe kwam, maar niet naar de oversteekplek waar hij haar eigenlijk had willen meeten. Wat sad, want hij was superbang voor de rand. Opeens had ze het over een vriend van hem, en hij trok met zijn oortje. Nani? "Ehh..." Hij hield zijn kop scheef. "Wie?" riep hij naar de overkant. Had ze het over Blaze misschien? Was ze geen fan van Windclan's leider? Dan kende ze hem vast nie persoonlijk, want hij was hartstikke leuk.}

_{Natuurlijk wist hij niet over wie ze het had. Het was natuurlijk niet voor de hand liggend als je hele clan gevuld was met dwazen. Agatepaw trok haar lip wat strak en liet haar blik langs de gestalte van Hawk heen glijden. Ze zocht naar de andere aanwezigheden, want hoewel ze niks zag, rook ze meer Windclan geur in de buurt. Was Hawk niet bang dat zijn maatjes hem zouden betrappen op zijn vriendelijkheid tegenover een vijandelijke clan? ''Oh sorry, ik dacht dat het wel duidelijk zou zijn.'' Mauwde ze toen, toen ze haar blik weer terug op hem richtte. ''Maar blijkbaar zitten er te veel uitschot in Windclan dat het niet meer voor hand liggend is over wie ik spreek.'' Beledigde ze de gehele clan in een zin. Agatepaw kneep haar ogen wat toe en probeerde haar zelf te herinneren dat Hawk niet zo was als de rest. Ze wou hem niet kwetsen of iets, hij was een aardige gozer, maar haar woorden floepte er soms gewoon uit zonder control. ''Bruine kater, gestreept. Behoorlijk basic vacht dus. Gele ogen. Besteed zijn vrije tijd met uitschelden van kinderen om zijn eigen missierlevendje te vergeten.'' Schetste het beeld van de gene die ze zocht. Ze wist zijn naam niet, maar die zou ze wel krijgen. Dan kon ze hem op haar lijst zetten. ''Rinkelt er een belletje?''}

_{Nou, hij had geen idee wat er up her ass zat maar het was geen pretje. Vorige keer was zo gezellig geweest, en nu was er... Dit. Hij vroeg zich heel erg af welke clanmate van hem haar zo erg van mening had laten veranderen. Zijn oren duwden wat geërgerd opzij toen Agate doorging met haar beledegingen. Hallo, hij had ook gevoelens. "Come on," zei hij met een zachte zucht. Toen ze degene begon te omschrijven wie ze bedoelde, werd het allemaal wat duidelijker. "Oooooh," miauwde hij dan ook, waarna hij zijn kop schudde. "Dat is Thawrage," vervolgde hij toen. "Ja, die kom ik liever ook niet tegen - die is zo tegen iedereen, ook tegen ons." Een frons trok over zijn gezicht. Waarom dat zo was.. Geen idee. Iedereen ergerde zich ook aan dat gedrag, hij maakte er geen vrienden mee.}

_{Hawkchase wist vrijwel meteen over wie ze sprak nu ze hem een beschrijving had gegeven over die treurwilg. Hij gaf haar zijn naam, het gene waar ze op viste. Hij scheen dus net zo zuur te zijn tegen zijn eigen clan als tegen de ´buitenstanders´. Hij zou vast een leuk leventjes hebben zo in zijn uppie. Agatepaw knikte lichtjes op Hawk zijn woorden. ¨Thawrage..¨ Proefde ze de naam in haar eigen mond voor ze haar kop schudde en weer terug keek naar de zandkleurige tom-cat. Zijn naam paste bijna hem, als zijn voorvoegsel gespeld was zonder n op het laatst was het perfect geweest. Dooie. Het zou waarschijnlijk niet lang duren voor hij één werd met dat woord als hij zo door bleef gaan. Ooit zou hij iemand tegenkomen die niet zo gediend was van z´n bek. Agatepaw keek even naar de overloping. Hawkchase had haar gehint daarheen te gaan. Ze keek hem vragend aan. Wou hij nog dat ze naar hem toe kwam? Nu had ze namelijk wél interesse om de brug over te steken. Misschien kon ze namelijk wat meer info uit hem trekken over die clangenoot van hem. Ze had haar zinnen al gezet om Thaws leven een stuk moeilijker te maken sinds hun ontmoeting, en wie wist kon Hawkchase haar daarmee onbewust mee helpen.}

Onderwerp: Re: Plantje tight plantje clean plantje fresh