Zacht teder gesnik rees op uit het riet van de warriors den. De grote kitten had er genoeg van gehad. Het was teveel geweest. De geluiden, geuren en bewegingen in de nursery hadden hem zodanig... Overprikkelt... Hij had zijn hele hoofd horen razen. Elk geluidje, elke beweging kwam te hard binnen. Alles kwam binnen. En het was teveel geweest. Zoals zoveel dingen wel vaker teveel waren. Maar vandaag? Vandaag was zijn veel te kleine maat echt vol. Hij was in tranen uitgebarsten en was met zijn staart tussen de benen weg gevlugd van de nursery. Veel tijd had hij niet gehad om een echte plek te vinden die veilig was en vrij. Nee, hij wilde gewoone ergens schuilen. En dus was hij het riet van de den in gedoken. Zijn poten over zijn kop gedrukt en zacht bevend, zachte snikjes van hem afkomende. Nee... nee, hij wilde niet terug.
- Blossomhail