Zonder enig geluid te maken liep een kleine poes de buitenlucht in. De kou beet direct in haar gezicht. Rillend begon ze te ijsberen vanaf een afstandje. Het was gelukkig niet meer zo koud als in midwinter maar het voelde nog steeds niet al te prettig aan. In de middag ging het de laatste tijd wel, Blackkit krulde zich op boven de koude aarde en verstopte haar gezicht in haar grijze vacht. De warmte van haar eigen lijfje voelde fijn aan maar het was niet genoeg om de kou te verdringen. De donkerblauwe ogen die het vroege ochtendlicht reflecteerde staarde door het kamp. Er was nog niemand op zo ver ze zag, of er kwam niemand naar buiten. Het was nog een beetje vroeg maar er zouden straks vast wel wat vroege ochtendkatten buiten lopen. Het grijze poesje veerde weer omhoog. Snel knipperde ze de dauw van haar wimpers en liep toen het kamp uit.
Pas een paar dagen geleden had ze haar zes manen bereikt. Te laat geboren waardoor ze de ceremonie had misgelopen. Haar oren vielen wat naar beneden toen ze terugdacht. Ze had veel liever met de andere kittens uit de Nursery de ceremonie meegemaakt. Nu was ze al zes manen en moest ze wachten op de volgende ceremonie voordat ze echt aan de slag kon gaan. Alsof ze al niet lang genoeg moest wachten! Blackkit schudde haar kop, nee zo mocht ze niet denken. Het zou oneerlijk zijn als ze eerder haar ceremonie had gekregen, ze was niet speciaal of zoiets dus ze mocht geen speciale behandeling krijgen. Wat zou er gebeuren als iedere kit daarom ging vragen? De andere wilde immers net zo goed Warrior worden als zij. Blackkit stopte met lopen, haar kop ging omhoog wanneer haar ogen langs de bruine bast gleed. Ze zag het eigenlijk elke dag, Clanleden die deze bomen inklommen en vlogen door de lucht als vliegende eekhoorns. Zou zij het ook kunnen? Zoals zij, vliegen van tak tot tak? De poes haalde diep adem, legde haar gewicht op haar achterpoten en sprong!
[Ik speel nog even kit voor de ceremonie ^^]