[Ceremonie - Jun 2022]

De enige reden waarom Narrowkit zoveel zin had in de ceremonie was dat hij samen met zijn siblings apprentice zou worden. Dat twee apprentices hun warrior namen kregen, boeide hem geen zak. Het ging niet om hem die daar stond. Als hij het nou was geweest, was het natuurlijk het beste moment van de ceremonie geweest. Hij had daar natuurlijk al kunnen staan hoor, maar hij was weer te jong. Blegh. Toen hij samen met twee anderen naar voren werd geroepen, stapte hij fiers naar voren. Hij was trots dat hij hier stond. Helaas niet om zijn warrior naam te ontvangen, maar goed. Zijn Clan zal snel genoeg zien dat hij de beste was. Samen met Spookykit en Littlekit werd hij door Settledstar tot apprentice benoemd. Eindelijk. Hij mocht dat suffe kamp uit en zou snel warrior worden. Daar twijfelde Narrowpaw niet over. Rustig wachtte hij totdat hij zijn mentor zou krijgen. Stiekem luisterde hij ook wel naar welke mentor zijn zusje kreeg, maar dat was niet belangrijk. Narrowpaw wilde weten welke stoere warrior zijn mentor zou zijn. Beter zou Settledstar hem trainen. Dan zou hij gelijk zijn vaardigheden kunnen zien! Helaas werd dat idee helemaal verwoest toen de naam Maroonwhisker uit zijn bek kwam. De kersverse apprentice klemde zijn kaken op elkaar. Meende zijn leader dit nou? Kreeg hij zo'n suffe mentor? De kater draaide even met zijn oren. Well, hij zou zijn mentor het voordeel van de twijfel geven, maar als Maroonwhisker echt zou tegenvallen, zou hij zeker gaan klagen hoor! Narrowpaw wilde de beste training ooit, want dat verdiende hij natuurlijk. Stilletjes stapte hij op zijn mentor af waarna hij zijn neus twijfelend tegen die van de kater aanduwde. Daarna ging de kater stil zitten en wachtte totdat de ceremonie voorbij was. Al het interessante was toch al geweest en hij zat met een fluthumeur.

Nieuwsgierig kwam de kater de open plek oplopen. Een clanvergadering voorspelde hopelijk goed nieuws. Zijn groene ogen gleden langs een groepje jonge kittens die bij de rand zaten. Hij trok met zijn snorharen. Waarschijnlijk nieuwe leerlingen. Dat was altijd goed nieuws. Hij keek verder door de menigte heen terwijl hij zelf een plekje zocht. Hij ging zitten en sloeg zijn pluizige staart over zijn voorpoten heen. In de groep katten zag hij de siblings Foulpaw en Poppypaw, die zouden zo maar eens warrior gemaakt kunnen worden. Ze waren immers oud genoeg. Maroonwhisker richte zijn ogen op zijn leader en wachtte geduldig tot de ceremonie begon. Hij voelde hoe zijn poten tintelde van spanning. Wellicht was hij ergens nog bang dat er ook nog slecht nieuws was. Het kamp had zeker niet stil gezeten... Hij schudde de gedachten uit zijn kop. Hij had zichzelf beloofd wat positiever te gaan denken. Hij werd soms helemaal gek in hoe erg hij zichzelf in de prut kon werken puur door zijn eigen negatieve gedachtengang.
Zoals hij al had geraden noemde Settledstar Foulpaw en Poppypaw naar voren. Ze werden benoemd tot Warrior. Luidkeels riep de rode kater hun nieuwe namen mee met de rest van de clan. Een glimlach speelde over zijn lippen. Hij herinnerde zich nog als gisteren; de dag dat hij warrior was gemaakt. Het had hem een maandje langer gekost als andere leerlingen. Ergens had hem dat wat meer vertrouwen gegeven dat hij er klaar voor was. Al had het ook meer druk op hem gelegd. Hij moest aan de clan blijven bewijzen dat hij Warrior waardig was. Het gejoel voor de kersverse warriors stierf af en Settledstar ging door met de ceremonie. Nieuwe apprentice! Maroonwhisker liet zijn blik door de rest van het publiek glijden. Hij was benieuwd wie de nieuwe mentoren van de leerlingen zou worden. Littlenose werd Littlepaws mentor, Scarlethaze die van Spookypaw, en.... Maroonwhisker zijn bek viel nog net niet open van verbazing. Zijn spieren zette zich strak. Hij werd mentor van Narrowpaw. Hij voelde hoe hij bijna stond te knikken op zijn poten. Voor enkele hartslagen was hij verstijfd van angst. Hij had tegen Foulplay gezegd dat hij zich zou bewijzen als mentor. Maar hij had nooit gedacht dat die dag zo snel zou komen. Hij was daar nog niet klaar voor! Met lood aan zijn boten liep Maroonwhisker naar voren naar zijn nieuwe apprentice. Hij drukte zijn neus tegen die van Narrowpaw aan. Zijn groene ogen stonden nog steeds vol met angst. Hij slikte. Hij had niet bepaald veel keus. Hij had een apprentice. Hij moest bewijzen dat hij dit kon. Settledstar had hem deze leerling gegeven omdat hij hem vertrouwde. Wat zou de clan wel niet denken als hij niet eens een apprentice aan zou kunnen? De nieuwe verantwoordelijkheid hing als een blok aan zijn poot.
In stilte wachte Maroon het einde van de ceremonie af. Maar hij was al lang niet meer aan het luisteren. Hij gaf zijn nieuwe apprentice een korte blik terwijl de rest van de clan rustig verder ging met hun taak. "Eh, we beginnen..." kort aarzelde hij en dacht terug aan zijn eigen periode als leerling. "Een tour door het territorium." mauwde hij tenslotte vastberaden, maar zijn stem klonk hol van spanning. Hij mocht dit niet verkloten. Hij gaf een korte blik naar de lucht. Het was nog voor Sunhigh. Ze hadden zat tijd voor een korte ronde door het woud heen. Hij keek kort om zich heen. Hij had geen zin om een andere warrior mee te vragen. Hij kende het territorium prima, en het laatste wat hij wou was dat een ander zijn afgang zou zien. "We kunnen nu nog wel gaan. Kom." hij maakte een gebaar met zijn staart. Met zijn oren laag en hangende staart liep hij richting de uitgang van het kamp.

Een rustige blik verscheen in zijn ogen toen hij de oproep van Settledstar hoorde, al maakte zijn hart wel een sprongetje. Zou de kater hem nog steeds warrior willen maken? Hij had er niks meer over gezegd nadat hij zijn den had verlaten en Foulpaw zijn roes uit had laten slapen. De kater wandelde naar voren en ging naast zijn zusje zitten. Als Settledstar besloot om hem geen warrior te maken, dan zou hij in elk geval kunnen juichen voor zijn zusje, hoe moeilijk dat dan ook was. De blik de leader bleef op hem hangen en Foulpaw voelde zijn schouders nog net niet zakken van opluchting toen hij de woorden van de kater hoorde. Dan zou hij toch warrior worden. Hij was benieuwd welke naam de leader voor hem uit had gekozen. Hij had er eindeloze grappen over gemaakt, maar Foulpaw geloofde erin dat Settledstar hem niet voor paal zou laten staan met een rare naam. ”Ja, dat beloof ik,” antwoordde hij op een plechtige toon toen dat Settledstar de gebruikelijke vraag stelde om een apprentice warrior te maken. Zijn hart maakte een sprongetje toen hij zijn nieuwe naam hoorde. Ergens was er wel een licht teken van teleurstelling omdat hij Settledstar’s vorige suffix in zijn naam niet erg had gevonden, maar dat maakte al snel plaats voor een blij gevoel over zijn nieuwe naam. Foulplay klonk immers best stoer, al zei hij het zelf. De kater keek met een tevreden blik opzij naar zijn zusje toen zij Poppyfield werd genoemd en hij liet zijn staartpunt kort op haar schouder rusten, trots weerspiegeld in zijn ogen. Maar zijn leader had nog een verrassing voor hem. Er waren apprentices die nieuwe mentors nodig hadden en Foulplay bewoog vol verrassing met zijn oortjes toen zowel zijn zusje als hijzelf een apprentice toegewezen kregen. Er werd nog iets over Routnose gezegd, maar Foulplay kende haar niet echt, dus daar had hij weinig boodschap aan. Hij liep langs Poppyfield heen zodat hij naar zijn nieuwe apprentice kon gaan. ”Ik zal je alles leren wat ik weet,” beloofde hij, waarna hij naar voren boog om zijn neusje kort tegen de hare te duwen. Daarna ging zijn blik weer naar Settledstar en hij bewoog kort met zijn staart. Hij zou zijn vragen later wel aan de leader stellen. Voor nu had hij een andere taak op zich. ”Laten we maar gaan,” zei hij tegen Palepaw, waarna hij haar wenkte met zijn staart. Met de naderende oorlog tussen ThunderClan en ShadowClan hadden ze geen tijd te verliezen.

Tag:

‘‘Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen voor een clanmeeting!" Klonk de stem van Settledstar door het kamp. Iets wat nerveus bewoog de zwarte witte kitten zich richting de menigte katten. Vandaag wat het de dag dat Littlekit Apprentice zou worden. De jonge kitten was benieuwd welke mentor haar leider haar zou toe wijzen. De kitten wurmde zich tussen de grotere katten toe en vond een plekje vooraan. Haar twee verschillend gekleurde oogjes keken op naar ShadowClan's leider terwijl ze aandachtig luisterde naar wat hij te zeggen had. Foulpaw en Poppypaw werden benoemd tot Warrior en de Clan juichten hun nieuwe namen. Foulplay en Poppyfield. "Littlekit, Spookykit en Narrowkit, kom naar voren," sprak Settledstar. Littlekit stapte naar voren en nam plaats naast de andere twee kittens. "Jullie hebben de leeftijd van zes manen bereikt, en het is tijd voor jullie om in de leer te gaan. Vanaf deze dag, tot de dag dat jij je warrior naam ontvangt, zullen jullie bekend staan als Littlepaw, Spookypaw en Narrowpaw." Littlepaw, dat was haar naam vanaf nu. Haar oogjes twinkelde van trots. Nu was het alleen nog de vraag de wie haar mentor zou worden. "Littlepaw, jouw mentor zal Littlenose zijn. Spookypaw, Scarlethaze zal je alles leren wat ze weet. En Narrowpaw, jij zal in de leer gaan bij Maroonwhisker." Littlenose, wie bijna dezelfde naam als haar had trouwens, was dus haar mentor vanaf nu. De jonge kattin kenden de Warrior eigenlijk niet zo goed als ze eerlijk was. De nieuwe Apprentice maakte kort kennis met Littlenose waarna ze zich weer tussen de groep katten voegde en verder luisterde naar Settledstar. Vier oudere Apprentices kregen een nieuwe mentor toegewezen en daarna zei de leider nog wat over Routnose, voormalig Medicine Cat van WindClan wist de nieuwe Apprentice. "Dan is bij deze de ceremonie afgesloten," sprak ShadowClan's leider als laatste waarna hij van de rots afsprong. Littlepaw zocht een weg tussen de menigte katten door, opzoek naar haar nieuwe mentor. Wanneer zouden ze beginnen met haar trainingen?