We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Mottleshroud rolde met zijn ogen. "For Starclans sake Thawrage, als je voor een keer niet meneer Brompot zou kunnen uithangen doe je iedereen een plezier. Of houd gewoon je bek, dan zijn we ook van je gesnater af." snauwde hij naar de ander zonder hem een blik te geven. Zijn ogen gefixeerd op de pootstappen. De geur van Bloodclan was aanwezig. Maar het was lastig op te maken of de geur oprecht van de pootstappen afkomstig was of dat de geur van waar Mottle die eerst had gevonden was over gewaaid. Hij trok nadenkend met zijn oren. Iets klopte niet aan dit verhaal. Het was gewoon vreemd. Hij keek even kort opzij naar Scarletmacaw. Het was een stuk makkelijker geweest als ze gewoon samen deze patrol konden lopen. Wellicht gevaarlijker, maar beter zonder dat stuk vossenstront Thawrage. Het was een goede krijger dat zou Mottleshroud niet ontkennen. Maar hij kon alleen maar negatief doen en lelijke woorden gooien naar katten die dat totaal niet verdiende. Hij moest een keertje normaal leren te doen. Normaal gesproken zou Mottleshroud niet uitvallen naar een clan genoot. Maar hij had het helemaal gehad met de ander.
Orchis
General
m 925 Actief You'll be dead!
CAT'S PROFILE Age: 64 moons Gender: Tomcat ♂ Rank: General of the Armies
Onderwerp: Re: ∆ BE do 7 jul 2022 - 11:50
Elite trespass
Patrol Thaw: De pootstappen gaan door en door. Jeetje, die Bloodclanners hadden echt zin om te wandelen zeg. Helaas word de ondergrond steeds harder en de pootstappen vervagen. Net bij de laatste teentjes die je kunt zien verschijnt er een opening van één van de vele tunnels in Windclan. Shit. Zijn ze hierin gegaan? Gaan jullie het checken? Of blijven jullie veilig boven de grond..
Patrol Blaze: Hoe dichter je bij de grens komt hoe sterker de lucht van bloed je neus indrukt. Ruik je dat ook? Gadver! Niet alleen de geur van bloed heerst hier sterk maar ook een gore gore verrottings- lucht! Bleh! Gaan jullie kijken wat het is of zijn jullie magen daar te zwak voor?
Aha, het leek erop dat die achterlijke goedzak ook nog wat furie in zijn lijf had zitten. Thawrage kwam tot stilstand en draaide zijn gouden blik langzaam en dreigend naar de kater toe toen dat hij zijn woorden sprak, al moest hij moeite doen om zijn mondhoeken niet geamuseerd naar omhoog te laten gaan. Hij zou het nooit hardop toegeven, maar dit was een kant van Mottleshroud dat hij voor de eerste keer in zijn leven wel eens kon appreciëren. De kater had weliswaar toch nog minstens één goede kwaliteit in zich zitten. Wie had dat ooit gedacht. ”Ik hoop dat je weet dat als een BloodClanner je te pakken krijgt dat ik je gewoon laat stikken in je eigen miserie voor die opmerking,” zei hij op een kille toon, maar als zijn patrol een beetje na kon denken, dan wisten ze wel dat dat een loos dreigement was. Thawrage zou niemand van zijn Clan in de steek laten als ze in gevaar waren. Tijdens de hondenaanval had hij immers ook enkele dwazen met zijn eigen leven beschermd. Dat zou hij hier weer doen. Maar het was leuk om af te wachten of Mottleshroud’s zeldzame moment van bravoure hierdoor aan diggelen geslagen zou worden of dat hij zichzelf staande kon houden. Zijn aandacht werd echter getrokken door het spoor en hij trok met zijn oortjes toen dat ze duidelijk voor een dubio stonden. Well, die twee dwazen achter hem misschien dan. Hij had zijn keuze al gemaakt. ”Ik ga de tunnels in,” kondigde hij aan op een kille toon. ”Voel jullie vrij om mee te gaan. Of veilig boven te blijven staan. Ik zal niks zeggen tegen de rest.” En hij wierp hun een smalende grijns toe over zijn schouder, waarna hij zonder verder te twijfelen de tunnels introk. Hoe sneller hij die ratten vond, hoe beter. Ze hadden wel weer genoeg van zijn kostbare tijd verspild vandaag.