We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Ceremonie April [20/04/2022] wo 20 apr 2022 - 11:13
[20-04-2022] Ceremonie April
Met een diepe ademtuig hief de kleine tom zich op zijn pootjes, liet zijn blik kort berekenend over het kamp heen glijden. Met de lawine nog altijd fris op het geheugen zou hij bijna de normale gang van zaken vergeten, leek tijd voor even stil te hebben gestaan. Maar niks was minder waar, kittens werden apprentices en apprentices werden warriors en ook deze maan was het wederom raak. En niet alleen dat-een grote zucht rolde over zijn lippen terwijl hij onhandig aan zijn weg naar boven begon, vandaag had hij ook nog een boodschap. Één waarvan hij nu al weerwoord en schrik kon verwachten. Hij slikte nog één keer. Proefde nog één keer de vroege lente lucht voor hij zijn keel schraapte. "Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen bij tall rock voor een clan meeting!" Kuchte hij, zijn stem was nog altijd niet wat het geweest was voor de storm. En het verhogen van de temperatuur leek hier niet veel aan te veranderen. "Windclan, Ten eerste wil ik iedereen bedanken voor het harde werk van de afgelopen tijden. Het balans in de prooistapel is zo goed als hersteld en newleaf is vlakbij. Den ten tweede heb ik de eer om een aantal van onze apprentices hun warrior naam te mogen geven" hij liet zijn blik over het stel heen dansen. "Beloven jullie de warrior code te eren?" Hij wachtte de knikjes af en knikte zelf " Dan zal ik inet langer meer wachten, Oceanpaw vanaf vandaag zul je bekend staan als Oceansong" mauwde hij roestig. Hij wilde er niet al te veel om heen draaien of hij zou zijn stem voor dagen kwaad zijn. "Sandpaw" zijn blik viel op een andere leader zijn zoon. Het was spijtig dat zijn siblings niet samen met hem warrior konde worden. Maar de één had nou eenmaal meer tijd nodig dan de ander. "Vanaf nu zul je de naam Sandgorse dragen" hij glimlachte zacht, de vernoeming naar een ander was voor niemand te missen. Vervolgens wende de kater zich tot het nest van zijn beste vriend. En ook hier mistte er eentje, arme meid. "Sunnypaw, je zult het warrior leven ingaan met de naam Sunnykiss" hij knikte en boog zijn blik af naar de grootste van het stel, al was het meer poot dan kat. De leader glimlachte "Spiderpaw, andere zullen je voortaan Spidersilk noemen" Het paste bij de jonge man. Alsof hij altijd al zo geheten had. En dan- zijn blik viel op de laatste van het stel nieuwe warriors. De jongeman waarvan sommige wellicht nog dachten dat hij het niet verdient had na de stunt die hij uitgehaald had. Maar de leader had hem zien knokken, had hem zien jagen voor een hele clan. En de spijt op het gezicht van de jonge kater vertelde hem dat hij genoeg gestraft was. Dat hij het verdiende een warrior te worden vandaag. "Ploverpaw" hij knikte "Vanaf vandaag sta jij bekend als Ploverpeep" een korte glimlach sierde zijn vermoeide kop voor hij zijn blik weer op de hele benden liet vallen. "Windclan is trots jullie de nieuwste Windclan warriors te mogen noemen." een vermoeide glimlach sierde het gezicht van de leader voor hij zichzelf weer pijn moest doen door verder te spreken.
"Dan het volgende, wegens omstandigheden zal een apprentice een nieuwe mentor krijgen" zijn blik gleed over het duo heen. "Lionpaw, jouw training zal overgenomen worden door Breezefall" kort gaf hij de twee de kans elkaar te ontmoette voor hij de ceremonie voortzette. Hij knikte en wist dat hij nu bij het rotste stuk van de ceremony aangekomen was, Routnose.
Even liet hij een stilte vallen terwijl hij naar de woorden zocht. "Dan tot slotte, ben ik genoodzaakt meden te delen dat Routnose ons gisteren heeft besloten te verlaten" hij liet het over ze heen vallen, liet het ze alle kort verwerken. De ex medicine cat haar vertrek zou ontvangen worden met gemixte reacties, maar de leader verwachtte er weinig positieve reacties tussen. "Waar ze heen is gegaan, ik heb geen idee. Maar ze heeft er zelf voor gekozen dat dit niet meer terug naar Windclan zal zijn. Hiermee heeft ze haar recht tot een Windclanner zijn opgegeven, en daardoor het recht voet te mogen zetten op Windclan grond verloren." sloot hij af op een rottige noot. De leader liet zijn blik op zijn clan vallen, hoopte dat er geen verdere vragen zouden zijn, al vertelde zijn water anders.
I have been cursed to be. Drifting through this barren land.
Stuck out here where none can stand.
Sparkpaw
Member
Renske 104 Actief BOOM
CAT'S PROFILE Age: ✴ Nine moons Gender: Tomcat ♂ Rank: ✴ Tunnels zijn stom
Onderwerp: Re: Ceremonie April [20/04/2022] wo 20 apr 2022 - 17:12
Een ceremonie. Sparkpaw had zijn gebruikelijke vonk verloren in de sneeuwstorm en kwam nauwelijks veel verder de apprentice den uit om te luisteren naar zijn vader. Het boeide toch weinig. Katten kregen warriornamen en wat dan wel niet. Hij kende het nu wel. En zolang het niet zijn ceremonie was, was hij niet geïnteresseerd. In een alternatief universum was hij waarschijnlijk in extase geweest voor zijn beste vriend Ploverpaw. Maar nu niet meer. Hij zou nooit meer naar hem luisteren. Hij zou waarschijnlijk nooit meer met hem praten. En toen zijn vader hem warrior maakte, wierp hij een zure blik naar het tafereel. Hij beloofde naar de code te leven en wat wel niet. Maar hij haatte hem. Ploverpaw had het niet verdiend. Hij had ervoor gezorgd dat papa levens had verloren. Niet één, maar twee.. minstens! Wat was er nog verder allemaal in die goddeloze tunnel gebeurd. Sparkpaw juichte geen namen en keek met een blik als onweer naar de rest van de ceremonie. Hij had niet eens het fatsoen om geschokt of verdrietig te lijken om het nieuws van Routnose. Nee. Hij was blij. Moordenaars konden vertrekken. Dus een moordende blik ging naar Ploverpeep. Papa had tenminste hem een stomme naam gegeven. Gelukkig maar. Oh, en nog een voordeel. Ploverpaw zou direct vertrekken uit de apprentice den. Hij hoefde niet meer gedwongen in een den met hem te slapen. Ja, daar alleen al mocht ie warrior voor worden.