Hunting on the Windclan territory [Hollystar]

Whitenose sloop door het hoge gras naar een konijn toe. Het beestje was dik voor de periode van het jaar. Ze sloop verder tot ze dichtbij genoeg was, ze sprong uit het gras en doodde het konijn snel. Een verse smaak van bloed stroomde haar mond binnen. Whitenose trippelde even naar een oude molshoop, ze gooide het konijn erin en gooide zand over het beestje. Ze keek even naar het kleine meer dat er lag. Whitenose dronk even, daarna ging ze aan de oever zitten. Ze keek even naar de zon die af en toe onder de wolken uit kwam, het was warmere dag. Het nieuwe seizoen zou warmer zijn. Whitenose hoorde een takje knappen in de struiken achter haar, maar ze bleef gewoon rustig zitten. Pootstappen gingen door het hogere gras en een kat sloop langzaam door het gras. Whitenose liet nog steeds niks merken. Ze snoof even zacht, het was een kater. Ze bewoog haar staart even, zo zou de kater even stil blijven zitten. Whitenose keek zonder haar hoofd te bewegen even naar achter, ze kon de kater net zien. Ze zag dat de kater nog net niet achter haar stond, al zat hij laag boven de grond. Whitenose legde haar staart over haar poten en maakte haar klauw klaar. Haar nagels waren ontbloot, klaar voor een gevecht. Als de kat zou aanvallen, was Whitenose goed voorbereid. "Kom dan. Je maakt toch geen kans." Dacht Whitenose. Ze liet een vals lachje horen. "Dacht je dat je het kon?" vroeg ze vals. Whitenose draaide zich om, ze herkende de kater niet. Het was vast een normale boskat, die kon ze zo vermorzelen. Al had ze wel eens gehoord van de negen levens van een leider, maar dat was een gerucht. Whitenose wist zeker dat dit een normale boskat was, hij zag er niet eens uit als een leider. Whitenose keek nog steeds vals. Ze wachtte af, wat had de kater te zeggen? Dat hij een leider was? Dat hij een rogue was? Dat hij in de Bloodclan wilde? Bij die gedachten moest Whitenose lachen, al liet ze het niet horen. Ze keek nog steeds met een valse lach naar de kater.

(Ik heb toestemming!)

poot voor poot sloop ze in haar Territorium achter een sappig uitziende muis die niet meer op der hoede was. Deze kreine ziel zal niet meer leven. Snel sprong de leader op de muis, de muis te laat om weg te rennen, nog te piepen. De krakende botten hoorde ze tussen haar tanden, maar dat negeerde ze. Snel maakte ze een klein gat met haar poot en legde zorgvuldig de prooi neer, in het gat zat al een krein konijn. Snel terwijl ze haar neus in de lucht stak groef ze het gat dicht met haar achterpoten. muisen waren in de beurt, dat zat al langer in de lucht. Muis, krein konijn...wacht....Een kat? Haar ogen versmalde zich bij de gedachte dat de geur onbekend was. Nog beter snoof ze de lucht in. Ja zeker weten. Het is een Rogue. Teminste geen kat van de clans. Die geur was niet te herkennen. Rennend ging ze op die afschuwlijke geur af die alsmaar sterker werdt. Algouw zag ze de indringer in haar territorium. Rustig bij de beek te doen alsof die vuile poes niks misdaan had. De geur van verse prooi kwam in haar op. Ze draaide haar hoofd een halfe graad en zag daar een slordig heuveltje zitten. Een beetje bloed zag ze op de grond. 'Jagen!' Haar blik bleef weer gericht, verachtend ging ze verder sluipen. Deze kat kwam er dit keer niet met een waarschuwing vanaf. Ze zou de Rogue, of teminste wat ze dacht dat ze was, niet vermoorden, zo klinkt niet de Warrior Code. Hollystar besloot uit de bosjes te komen. Haar klauwen al ontblood, net zoals haar perfecte tanden, toch zag haar gezicht er kalm uit. "Dacht je dat je het kon?" Miauwde de kat opeens. die zich omdraaide. Holly kon zien dat ze iemand anders verwachte. Hollystar ging rechtop staan. Ze kwam boven de poes uit, ookal was ze niet zo groot als de gemiddelde kat. Maar dat was meestal de vergissing die katten maakte en die daarna genade smeekte. ' You filthy Noblood' Snauwde ze op een kalme manier, maar verachtend. 'how dare you to hunt in my territory, This belonged too Windclan!'

Ze is een poes hoor XD
Lol

'You filthy Noblood' snauwde de poes. 'how dare you to hunt in my territory, This belonged too Windclan!' ging de poes verder. Whitenose begon te lachen. "Wie denk je wel dat je bent? De leider van deze 'Windclan'?" lachtte Whitenose. Ze stond op en grauwde, haar nagels waren ontbloot en haar tanden blikkerden in de zon. "De Starclan kan je nu geen bescherming bieden." snauwde Whitenose. Ze gebruikte expres het woord 'Starclan' omdat de boskatten er in geloofde. Whitenose haalde uit en krabde in het gezicht van de poes. Dan mocht ze wel kleiner zijn, maar dat haalde niks uit met vechtkunst. Whitenose sprong opzij en liep snel achter de poes, daar haalde ze haar nagels over haar rug. "Je weet niet wie ik volg." snauwde ze. Haar klauwen zaten onder het bloed. Whitenose beet nog in de achterpoot van de poes.

(Ik vermoord haar niet!)

De zon streelde haar lichte vacht terwijl blauwe ogen starend naar de vlakte keken, nee deze poes was niet aan het jagen of op patrouille, deze poes zocht kruiden. Jagen kon ze niet vanwege haar principes, op patrouille zou ze enkel gaan als het echt belangrijk was. Voor haar was dit de taak, de taak van zieken verzorgen en wonden genezen. Sinds kort kon ze zich vol trots een Windclan kat noemen. Want sinds kort was ze niemand minder als de WindClan Medicine Cat. Ergens deed het haar niet volledig goed om zo aangekeken te worden door andere, zo respectvol. Zo onderdanig.. Maar aan de amdere kant voelde ze zich er sterk door. Hollystar had haar het toevertrouwd, Starclan had haar geaccepteerd.. Het deed haar goed al zou ze er nooit over kunnen spreken. Voor eeuwig zou de poes haar mond moeten houden over wat er daar in de Zilverpels was gebeurd, maar ze nam het voor lief.. Ze kon nu eindelijk haar clan beschermen, en dat was al waar Angelvoice voor wou leven. ' You filthy Noblood. How dare you to hunt in my territory, This belonged too Windclan!' De stem klonk haar akelig bekend en meteen hief Angelvoice haar kop volledige concentratie op waar de stem vandaan kwam. Hollystar.. Haar clanleader, haar vriendin, haar broers partner.. Wat deed ze bij het kleine meer em tegen wie sprak ze? Snel wou Angel haar kant op rennen toen ze een amdere stem hoorde. "Wie denk je wel dat je bent? De leider van deze 'Windclan'?" lachtte de vreemde poes en Angel werd koud maar bleef roerloos zitten. "De Starclan kan je nu geen bescherming bieden." Met die woorden kwam de poes omhoog, dat deed Starclan wel, Angel was hier.. "Je weet niet wie ik volg." met die woorden vloog de poes door de bosjes, op dat moment had de Rogue Holly's poot in haar smerige bek. Maar zodra Angel lande sloeg ze baar nagels uit en smeet die Noblood van haar leader af. "Starclan beschermt haar wel vuil beest!" Siste ze schreeuwend naar de Rogue en sprong bovenop haar. "En anders ik wel, niemand maar dan ook echt niemand komt aan mijn Clanleader Noblood. En daar kan ik Deathberry's op innemen! Haar normaal zo warme blauwe ogen stonden kil en woest. Medicine Cat of niet, angst voor moorden of niet, niemand kwam ongestraft aan haar leader. En dan ook echt niemand!

-Nou ja misschien Bloodsmasher maar das een heel ander verhaal-
X'D

"Starclan beschermt haar wel vuil beest!" schreeuwde een poes die net uit de struiken was gesprongen. "En anders ik wel, niemand maar dan ook echt niemand komt aan mijn Clanleader Noblood. En daar kan ik Deathberry's op innemen!" de poes besprong haar. Whitenose rukte zich los en keek de poes verbaasd maar woest aan. "Clanleader?" vroeg ze, maar algauw besprong ze de poes en beet haar in haar schouder. "Jou clanleader ja! Niet de mijne." snauwde ze. Whitenose wist dat de poes daar wel pijn zou gaan liggen leiden dus besprong ze de leider. "Leader he?" miauwde ze terwijl ze met haar nagels weer over de rug van de leader ging. "Als jullie zo vechten dan is Scourge zeker een betere leader!" Whitenose sprong weg en haar nagels schuurde met een ongemakkelijk geluid over het steen. Whitenose begon weer vals te lachen. "Ja, ik wist het wel." lachtte ze.

Hollystar negeerde haar woorden volkomen die nergens op sloegen, die poes was niet eens waard om te vechten, maar ze had geen keus. "De Starclan kan je nu geen bescherming bieden." Haar ogen werden woest. 'Hoe durfde die Noblood Starclan hierbij te halen. ow deze poes is dood!' Hollystar wou aanvallen, maar de poes was haar voor. Een klap was dat ze kreeg van de snelheid. Bloed droop in haar mond via haar wang. Toch negeerde ze de slappe pijn die de poes aanbracht op haar rug. Hollystar kreeg geen kans om uit te halen, de poes was al met haar smerige bek in haar poot te bijten. Hollystar haalde uit met haar poot en krabte in haar gezicht, net langs haar ogen. Dat zal dat smerige beest leren. Opeens hoorde ze pootstappen. Haar ogen nog steeds op de poes gericht, hoor oren op het geluid. "Starclan beschermt haar wel vuil beest!" Hoorde ze de betrouwbare stem roepen. De Medicine cat van Windclan. De poes sprong boven op de vreemdeling en haalde haar van Hollystar vandaan. Holly trapte met haar poot in de lucht op het bijtende gevoel weg te halen. "En anders ik wel, niemand maar dan ook echt niemand komt aan mijn Clanleader Noblood. En daar kan ik Deathberry's op innemen! Snauwde Angelvoice tegen de poes. Hollystar negeerde de pijn in haar poot en ging naast de windclan poes staan. Toch nam ze een stap vooruit. 'Jij hebt je in onbekend gebied betrokken, daarvoor ga je boeten.' Miauwde ze speugend naar de poes dat bijna op haar kwam. De poe haalde weer uit op haar rug, deze kat begon haar naar te irriteren. Ze negeerde de woorden die nergens op sloegen voor de zoveelste keer. Hollystar sprong laag aan de grond, maar zo snel als de wind. Ze haalde uit met haar voorpoot tegen die van de poes aan om te zorgen dat de poes haar evenwicht zou verliezen. Kort daarna sprong ze hoog boven op haar en beet met haar scherpte tanden bijna in haar net. Ze wist dat de poes weerstand zou bieden dus sprong ze van haar af en klom snel de boom in, klaamakend voor nog een luchtaanval. 'Jij zult vandaag sterven, Noblood. En Scourge is slap, verblind door het bloed van de gevallen katten, net als die van jou, die trouwens de lelijkste zijn die ik ooit heb gezien. En dan nog niet te spreken over jou naam.'

Ik denk dat we beter om en om kunnen gaan, nu eerst angel en dan white en dan weer ik, dan kan iedereen het volgen X33

Pijn voelde ze in haar schouder maar dat deerde haar niets. Deze Mousebraim had haar woest gemaakt, nee Mousebrain was nog te goed voor haar! Ze negeerde de woorden vam het beest en zag hoe Hollystar hoog de boom in sprong -lol- klaar voor een lucht aanval waar zij Windclankatten goed in waren. 'Jij zult vandaag sterven, Noblood. En Scourge is slap, verblind door het bloed van de gevallen katten, net als die van jou, die trouwens de lelijkste zijn die ik ooit heb gezien. En dan nog niet te spreken over jou naam.' Angel siste mee en keekde kat aan. "Jij praat over Scourge alsof hij een god is, doch deed je god niets toen ik eigenhandig onze kittens terughaalde." Langzaam trok ze haar bovenlip op en sprong opnieuw op de kat. Woest duwde Angel haar tegen de grond. "Jij zal hier niet aan ontkomen, je brengt Starclan, Windclan en mijn Clanleader ten schande, Sterf nu hier!" Schreeuwde ze terwijl haar klauwen zich een weg vormde over het gezichtje van de kat. "Eyes, look your last! Paws, take your last embrace! Before it is to late!" Met die woorde haalden ze nog aals uit en vonden haar tanden zich een weg in dat beest haar schouderblad klaar om het te breken.

De witte poes besprong Whitenose en drukte haar tegen de grond. Ze kraamde nog wat onzin uit en beet toen in haar schouderblad. "Aargh!" schreeuwde Whitenose. Daarvoor was ze nog ernstig beledigd door de leader. Whitenose was nu echt woest, ze rukte zich los en keek naar de boom waar de leader in was gesprongen. "En hoe weet jij mijn naam?" snauwde ze. Whitenose ging van de boom vandaan en besprong de witte poes weer. Haar schouder bloedde hevig, maar het kon haar niks schelen. "En jullie durven toch niet te doden!" zei ze toen ze in het achterpoot van de witte poes beet. Bloed spetterde heen en weer, het kwam van alle drie de katten af. Whitenose was wel in de minderheid, maar het maakte haar niet slapper. Ze drukte haar tanden harder in het achterpoot van de witte poes. Whitenose hield op met bijten, ze voelde zich duizelig worden. Ze haalde nog uit, maar het was mis. Ze wankelde over de harde aarde. Met een plof viel ze neer op de grond. Ze had te veel bloed verloren. Whitenose lag tussen de twee poezen in. Ze keek naar elke poes en keek toen weer naar de lucht. "Hhghh" kwam er uit haar mond. Ze hijgde totdat ze wegviel. Whitenose wist niet of de twee poezen haar gingen doden of redden.

Hollystar was nog steeds in de boom, toekijkend hoe haar loyale clankat de poes belaagde met haar kracht. "En hoe weet jij mijn naam?" snauwde de poes naar Hollystar. e wou antwoord geven maar Angelvoice belaagde haar weer, dit keer met meer succes. De greep van haar was genoeg om de, blijkbaar Bloodclan kat, tegen de grond te houden. "Jij zal hier niet aan ontkomen, je brengt Starclan, Windclan en mijn Clanleader ten schande, Sterf nu hier!" Angelvoice had nu alle macht om een einde te maken aan dat smerige gedrocht. "En jullie durven toch niet te doden!" Miauwde de poes heftig. 'Stop. Dat is een bevel.' Het klonk voor hun allebij, maar meer bedoeld voor Angelvoice. Hollystar sprong naar beneden en liep rustig naar de twee toe. Na een tijdje wachten en toekijkend hoe de poes wankelde en op de grond viel sprak ze weer. 'Zo is het genoeg. Angelvoice, ik wadeer je moed om me te beschermen. Maar wij Windclan doden niet zonder een goed reden.' Miauwde ze. Ze verwachte tegenspraak, maar die zou ze beantwoorden. 'Wij doden om een reden. Is er iemand dood, nee. Is er prooi gestolen van onze grond, ja. Deze smerige poes verdient het te sterven, maar we geven haar nog éen kans.' Ze liep naar de poes toe die teveel bloed had verloren van het gevecht, ookal bloedde Hollystar ook heftig. Maar ze bleef overeind staan. Blijkbaar was er al bekend wie er sterker was. 'We laten haar niet doodbloeden, wij zijn geen Bloodclan.....*zucht. Trek haar mee naar het Camp.' Hollystar draaide zich om richting het Capm. 'Het is een bevel, ik duit geen tegenspraak van je.' Dat was het laatste wat ze zij voordat ze vooruit ging, opweg naar Windclan.

Iddereen het er mee eens¿¿¿
Trololo

Angelvoice wie haar kaken opende om deze drijging te beeindigen sloot ze nog voor Holly's bevel klonk. Zachtjes knikte ze, nee ze zou niet moorden, hoe miserabel en zielig dit gedrocht ook was, het was een levend wezen, en geen levend wezen zou Angel zomder schuldgevoel kunnen pijnigen. 'Zo is het genoeg. Angelvoice, ik wadeer je moed om me te beschermen. Maar wij Windclan doden niet zonder een goed reden.' Miauwde ze. Ze verwachte tegenspraak, maar die zou ze beantwoorden. 'Wij doden om een reden. Is er iemand dood, nee. Is er prooi gestolen van onze grond, ja. Deze smerige poes verdient het te sterven, maar we geven haar nog éen kans.' Ze liep naar de poes toe die teveel bloed had verloren van het gevecht, ookal bloedde Hollystar ook heftig. Maar ze bleef overeind staan. Blijkbaar was er al bekend wie er sterker was. 'We laten haar niet doodbloeden, wij zijn geen Bloodclan.....*zucht. Trek haar mee naar het Camp.' Hollystar draaide zich om richting het Capm. 'Het is een bevel, ik duit geen tegenspraak van je.' Dat was het laatste wat ze zij voordat ze vooruit ging, opweg naar Windclan. Angelvoice knikte zachtjes. "Hollystar, ik zou haar gedood hebben voor jou, dankje dat je me dat bespaard." Haar stem klonk vriendelijk terwijl ze de vacht van de poes in haar mond pakte en licht opveerde, ze was klein maar groter als Angelvoice en best zwaar ook. zachtmes kreunde ze, en haar wonden negeerend sleepte ze het lichaam mee. "Zeg Holly, je zou me wel kunnen helpen." Sprak ze tussen het vacht en vel door terwijl ze met haar blauwe ogen de poes aankeek en probeerde te glimlachen, haar pijn vergetend. "In mijn den is het toch leeg, daar kan ik haar makkelijk verzorgen, waarschijnlijk is ze puur gedesorienteerd door het vele bloedverlies, dat is zo weer op pijl als ze rust neemt en de wonden afgesloten zijn." Angel glimlachte, ze wist dat dit een hoge gratie was die de Leader verleende en dat de poes er erg veel geluk mee had..

-wrong acc-

~Topic uit~
Ik open een topic in het Camp, dat is opvallender X33