It's Only A Matter Of Time

_{Vandaag was ze gaan jagen. De jonge poes was nog niet zo goed in het jagen en haar mentor was nog volop bezig met het haar aan te leren, maar hij had haar vandaag gemeld dat ze een keertje zelf kon proberen. Al moest ze wel opletten voor mogelijke gevaren van in het bos maar dat was allemaal basis kennis en daar zou ze zeker goed op letten in de achtergrond. Nu was er echter iets belangrijks: ze had haar oog gefixeerd op een muis die uit zijn schuilplaatsje was gekomen. In de winter was prooi altijd wat moeilijker te vinden dus was de wit-zwarte poes trots dat ze deze prooi had gevonden. Nu was het alleen nog een kwestie van hem te vangen natuurlijk… En dat ging niet echt zo soepel als gehoopt. Ze huppelde vlug achter de muis aan en had haar klauwen uit hun hulzen om de muis te pakken maar ze viel met haar smoel op de grond en zag de muis over het donderpad heen lopen. “Ughhh”, zuchtte ze gefrustreerd. Ze had hem toch echt kunnen pakken als ze maar eens drie keer zo lang was geweest.

Littlenose}

De kater snoof geamuseerd toen hij aan de overkant iets met zijn smoel op de grond zag vallen. Niet veel later rende er ook nog eens een muisje in blinde paniek over het Thunderpath, recht in zijn klauwen. Het was een wonder hoe het beestje dat voor elkaar kreeg. Snel beet Littlenose de muis dood en keek grijnzend naar de overkant. "Hè, bedankt!" mauwde Littlenose met een grijns op zijn gezicht. Als alle apprentices zo waren, zou het de toekomst makkelijk maken als er een gevecht uitbrak. Jammer genoeg leek de apprentice niet al te oud, maar goed.

_{Het was een beetje beschamend dat ze op haar smoel was gevallen. Maar het was nog erger dat de prooi meteen in handen kwam van een anderclanse warrior. Terwijl ze zich rechtzette zag ze hoe hij de muis doodbeet en grijnzend naar haar keek. ‘Hè, bedankt!’, miauwde hij tevreden, waarop ze stilletjes gromde. Dat was niet de bedoeling geweest – het was haar prooi, niet de zijne. “Hey! Dat is mijn prooi, geef het terug”, riep ze niet al te vrolijk. Zij had er achteraan gezeten, zij had het gevolgd, het was alleen pech geweest dat er een domme grens in de buurt zat. Anders had ze hem misschien nog kunnen pakken, maar anderen moesten het ook altijd ruïneren…}

Terwijl hij bij zijn Clan een vriendelijke kater was, was hij dat niet bij katten buiten ShadowClan. Hij was net zo wantrouwend, sluw, arrogant en uitdagend als zijn Clangenoten. Om eerlijk te zijn vond hij het ook wel leuk om de andere Clans een beetje op te jutten of te plagen. 'Hey! Dat is mijn prooi, geef het terug' Littlenose lachte schamper. "Volgens mij ben ik degene die hem gevangen heeft en ligt hij op [i]mijn territorium, maar als je hem zo graag hebben wilt..." De kleine warrior sleepte de muis iets verder van het Thunderpath vandaan en zette daarna een paar passen naar achteren. "Kom hem dan maar halen," mauwde de kater uitdagend. Kom maar poesje... Of ben je bang?

Onderwerp: Re: It's Only A Matter Of Time