Spirited away

Remnantwolf was met de Moons zelfverzekerder geworden. Wellicht omdat ze geen andere keuze had dan achter haar woorden en daden te staan. Om op zichzelf te vertrouwen omdat Starclan dat ook deed en de kennis die ze had verkregen te gebruiken om haar Clangenoten te verzorgen. Zelfs al was het Leafbare de taken van een Medicine Cat waren nooit geheel afgerond en hoewel ze bleef hopen op kalme tijden; kalmer dan het was geweest; was de realiteit ook dat ze alsnog voldoende patiënten had om een oogje op te houden. Gelukkig was ze niet bang om haar beste poot voor te zetten en hoewel het extreem spannend was om alleen te staan - zelfs al was het haar keuze geweest, was ze toch maar al te blij dat ze tot nu toe geen fouten had gemaakt. Geen katten waren overleden in de zorg van haar poten.

De sneeuw liet haar poten licht weg zakken maar er was nog geen nare blubber of ijzel doordat het misschien iets smolt. Het bleef kil en koud, maar gek genoeg voelde haar den warmer dan het in Moons had gedaan. Toch voelde ze de koude in haar vacht bijten terwijl ze zorgvuldig haar pad vervolgde. Daar tussen de drie eiken die intussen wit waren geworden van de sneeuw bleef ze staan. Totdat een ritsel haar om deed draaien. Een voorwerp, onbekend maar duidelijk door Twolegs gemaakt leek door de wind mee te worden genomen. Het had een lange steel met daarbovenop een soort hoedje dat iets weg had van paddestoelen. Een paraplu, het was gebroken, diens spaken leken de wind niet te hebben overleefd en nieuwsgierig maar ook ietwat geschrokken naderde Remnantwolf het aparte ding. De geur was niet meer sterk aanwezig, alles rook misschien in haar gedachten ook hetzelfde in deze koude. Misschien omdat ze meer had geleerd de kruiden te indentificeren dan prooi of andere katten te herkennen. Behalve Bloodclan, de geur van Bloodclan zou ze altijd herinneren.

Pootstappen deden haar opkijken van haar angstige en verwarde onderzoek voordat ze op de bekende kleine kater af stapte. De Leader van Windclan die ondanks zijn postuur een groots kat was. Hij leek rechtvaardig, tenminste de keren dat ze hem gesproken had. Een klein glimlachje verscheen op haar gezicht terwijl ze de rood gekleurde kater respectvol benaderde. Ze had hem enkel als Medicine Cat Apprentice gesproken toen ze nog totaal overrompeld was geweest. 'Blazestar!' Klonk haar warme stem, licht hees zoals gewoonlijk maar zeer zeker ook verwelkomend. Wellicht ook omdat ze op een centraal gebied stonden. Als hij Thunderclan had benaderd met een grote groep aan Warriors was ze waarschijnlijk een stukje minder vriendschappelijk geweest. Immers moest ze haar Clan altijd beschermen. Al volgde ze nog belangrijkere regels dan een normale Warrior. De Medicine Cat neeg haar kop terwijl ze langzaam met haar staart zwiepte.

- Blazestar eerst

Remnantwolf keek de oudere kater aan terwijl ze op een respectvol afstandje bleef staan nadat ze de Leader van Windclan had begroet. 'Remnantwolf,' Mauwde de stillere van de twee enkel waardoor ze langzaam knikte. Haar nieuwe naam was inmiddels na de Gathering allom bekend. Ze hadden haar daar dan ook horen spreken, niet dat ze het van plan was geweest maar ze had niet om een oorlog gevraagd; enkel en alleen omdat ze het zonder Newtspark verder kon. Zonder haar mentor. 'Er ligt daar iets aparts in te struiken.' Mauwde ze voor haar doen kort maar krachtig. Haar amberkleurige ogen stonden zacht maar scherp, alsof ze gespannen was. Ze had het nog nooit eerder gezien en wist niet of het een gevaar voor katten was. Zoals de kooien die katten weg voerden van de Clans en waarna ze voor eeuwig veranderd terug keerden.

Remnantwolf keek de Leader aan die duidelijk meer wist over het gekke voorwerp dan zijzelf deed. 'Lijkt me niets meer dan Twoleg afval, niks om je zorgen om te maken.' Mauwde de kater onverschillig waardoor ze haar kop schuin hield en voorzichtig naar het gekke voorwerp stapte en voorzichtig haar poot er tegen aan tikte. 'Er zitten scherpe randen aan.' Mauwde ze bedachtzaam voordat ze haar kop maar de oudere kater wende. Ze leek een stuk rustiger dan enkele Moons geleden voordat ze benoemd was tot volwaardig Medicine Cat. Chivysniff zou wellicht niet altijd naast haar kunnen staan maar het feit dat Starclan haar vertrouwde en dat zij dus nog meer reden had om zichzelf te kunnen vertrouwen was voor haar een prettig idee. Het idee dat ze gekozen was omdat ze het kon, niet omdat er geen andere optie meer was geweest. Anders hadden ze haar vast nooit de naam al gegeven. Ze was er klaar voor zoals zijzelf had ingeschat. Remnantwolf keek de Leader aan terwijl ze haar staart langzaam zwiepte. 'Ik was onder de indruk van u tijdens de Gathering.' Mauwde ze kalm, terwijl ze haar oortje wiebelde. 'U was de kalmste van alle Leaders, ik denk dat Windclan geluk met u heeft.' Ze neeg haar kop voordat ze stil en zwijgend voor een van de bomen ging zitten en haar amberkleurige ogen ontspannen sloot alsof ze genoot van de zwakke zonnestralen op haar gezicht. Het leek alsof Remnantwolf een heel andere kat was geworden. Spraakzaam maar wat afwachtender, rustiger. De jonge kattin had wel iets geleerd de afgelopen Moons en leerde nog steeds.