We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Stil lag hij in zijn nest naast die van Sunhalo. Het was langzaam stil geworden in het kamp. De meesten leken hun nesten ingegaan te zijn en sommigen lagen al luid te snurken. Wat had hij een mazzel dat Sunhalo niet snurkte! Zachtjes hees hij zich overeind. Zijn ambergele ogen gleden naast hem waar zijn beste vriendin lag. De kleine kater bukte naar haar toe. "Sunhalo," fluisterde hij warm in haar oor. Zijn buik kriebelde even. Het moest ongetwijfeld moonhigh zijn. "Wil je ehm, even wandelen? Het lijkt een mooie nacht te zijn," Ach, zo vreemd was het toch niet? Ze waren ShadowClanners! Katten van de nacht. Zijn ambergele ogen keken vriendelijk naar de rode poes. Littlenose hoopte maar niet dat hij haar hier mee lastig viel. Maar hij kon gewoon niet slapen vannacht. Hij had het al geprobeerd, maar in slaap vallen deed hij echt niet. Sunhalo misschien wel, maar ach, proberen kon toch prima?
Onderwerp: Re: Work, work, work za 5 maa 2022 - 16:30
Het was een mooie droom. Een beetje een flashback naar haar kittentijd, toen ze nog gezellig met haar broertjes aan het leren was om grappige geluidjes te maken. Hoe ze zoveel plezier hadden en zo zorgeloos waren geweest. Ze hield haar herinneringen dicht bij hart, want ze hield zoveel van ze. En ook nu hield ze nog steeds ontzettend veel van haar familie, en van hoe ver ze allemaal al waren gekomen. Alles was toen nog rustig en wel. Echter werd haar droom opeens onderbroken door een ‘Sunhalo’ die in haar oor werd gefluisterd. En dan pas besefte ze dat ze weer met haar kop in het verleden hing. Ze werd langzaam aan wakker en knipperde met haar ogen tot ze bemerkte wie haar wakker had gemaakt. “Littlenose… Wat is er?”, ze liet een korte gaap uit en keek hem vragend aan. ‘Wil je ehm, even wandelen? Het lijkt een mooie nacht te zijn’ ze gleed even met haar blik naar buiten, waar het maanlicht hun nesten zachtjes verlichtte. Ze had een goede slaap gehad, maar ze vond het niet erg. “Ja, dat zou ik wel leuk vinden”, fluisterde zachtjes met een glimlach. De maan stond inderdaad helder vandaag, en ze vond desondanks ze Sun heette de maan echt supermooi. Stilletjes aan rekte ze zich uit en zette ze zich recht, alvast naar buiten gaande. Nadien keek ze over haar schouder heen om te zien of de ander ook afkwam of niet.
Onderwerp: Re: Work, work, work za 5 maa 2022 - 16:46
'Ja, dat zou ik wel leuk vinden' Littlenose glimlachte bij het antwoord. Hij wachtte rustig tot Sunhalo op was gestaan en volgde haar stilletjes naar buiten. Zijn ogen waren gericht op de katten zodat hij niet op iemands staart zou trappen. En hij had succes. Eenmaal buiten de den scanden zijn ogen eventjes de omgeving. Hier en daar zaten een paar warrior te waken. Hij keek eventjes twijfelend naar zijn vriendin, maar sloop al snel richting de uitgang van het kamp. Niemand hoefde zich er mee te bemoeien! Ze waren nu warriors en konden veilig op pad gaan. Hij had ook niet echt de behoefde aan katten die hun zouden ondervragen. Ook dit leek bij hem met succes te gaan. Soms keek hij even of de rode kattin hem nog kon volgen. Buiten het kamp bleef de kater stilstaan. Zijn ambergele ogen keken even rond terwijl hij wachtte tot Sunhalo naast hem kwam staan.
Onderwerp: Re: Work, work, work za 5 maa 2022 - 16:58
Rustig kwam de bruine cypers er aan nadat hij voorzichtig de staarten van hun medewarriors ontweek. Echt een puzzel soms, maar zij had al snel geleerd om deftig over de staarten heen te stappen. Eenmaal buiten lukte het ze om naar de kamp uitgang heen te sluipen en kwam ze naast de kater te staan die op haar wachtte buiten het kamp. Haar blauwe ogen waren op de hemel gericht, naar de boomtoppen waartussen de sterretjes zaten. “De hemel is erg mooi vannacht, je had gelijk”, grinnikte ze terwijl ze rondkeek. Ze was eigenlijk nog nooit echt naar buiten geweest zo laat in de nacht. Vooral omdat ze de energie liever wilde verbruiken tijdens het jagen of vechten maar kijk, hier stond ze dan. En ze vond het het wel waard, want het was heel mooi vannacht.
Onderwerp: Re: Work, work, work za 5 maa 2022 - 17:19
Zijn ogen keken naar de hemel de helder was. Hier en daar kon je wat sterren zien schitteren als je goed keek. Er waren geen tot weinig wolken aan de lucht. In ieder geval niet hier. Niet nu. 'De hemel is erg mooi vannacht, je had gelijk,' grinnikte de kattin naast hem. Hij glimlachte zoals hij bijna altijd deed. Ja. Het was een perfecte nacht. "Kom," fluisterde Littlenose zachtjes. De kater liep rustig vooruit, maar probeerde wel een tempo te houden zodat Sunhalo naast hem kon lopen. Hij had haar niet voor niets uit haar nest gekregen. De hemel was niet alleen mooi, maar ook perfect. Hij voelde zich vrolijk ondanks het laat was. Ondanks hij er morgen weer vroeg uit zou moeten en het vandaag een zware dag had. Hij voelde zich zeker vandaag en weer net zo vrolijk als altijd. Hij draaide even zijn kop om naar Sunhalo met een glimlach op zijn snoet. Zijn ogen twinkelden vrolijk. Oh, hij was zeker wat van plan. De kater opende zijn mond. "S-"
Onderwerp: Re: Work, work, work vr 18 maa 2022 - 22:03
Als je omhoog keek, zag je hoe elk sterretje mooi glinsterde. Zijn plek zocht tussen de hoge toppen van de bomen. Er waren zoveel sterren, en de maan maakte het allemaal af. Ze vond het alleen zo zielig voor de zon, want de zon straalde wanneer niemand anders er was. Alsof niemand haar vriend wilde zijn. Gelukkig had Sunhalo zelf nog wel vrienden – als had ze veel vijanden. Maar ze was blij voor dit moment. Blij dat ieder tenminste een moment kreeg om te stralen. ‘Kom’, fluisterde Littlenose zachtjes tegen haar en de rode poes volgde al dadelijk. Hun tempo was niet al te fijn en dat vond ze aangenaam aangezien haar poten nog aan het slapen waren en verder kon ze dan ook rustig genieten van de omgeving. ‘S-’, hoorde ze uit de bek van de ander komen, al had ze absoluut geen idee wat Littlenose dacht te behalen met die S. Wilde hij een slang nadoen? “….Sss?”
Onderwerp: Re: Work, work, work za 19 maa 2022 - 21:17
Oh damn, dit is lastig. Normaal gesproken zou het hem niets uit maken om zomaar zijn gedachtes uit te spreken, maar nu wel. Meer dan een stomme 's' was er dan ook niet uitgekomen toen hij iets tegen Sunhalo wilde vertellen. Kom op Littlenose! Verman je! De kleine warrior opende zijn bek om net om haar het te vertellen toen zij iets zei: '….Sss?' Wat? De bruine tabby hield even zijn kop schuin, maar na een paar seconden vormden zijn lippen een begrijpende 'o...' De kater schudde zijn kop en er verscheen een glimlach. "Wel ehm... Sunhalo..." De kater voelde zijn buik kriebelen en als reactie klemde hij zijn kaken op elkaar. Hoe moest hij dit in StarClans name zeggen? Dit klonk echt ontzettend dom. "Ik ehm... Ik vi- Ik vind je leuk..." hakkelde Littlenose ongemakkelijk. "Like, leuk leuk..." Awh come on man! Dit had veel beter gekund. De jonge kater ging rechter en steviger staan, hopende wat zekerder te lijken. "Ik vind je leuk," mauwde Littlenose er snel achteraan. Ditmaal klonk zijn stem zeker en duidelijk. Zijn ogen toonden iets wat onzekerheid, maar zijn gevoel was eruit. Ze wist het. Maar hoe dacht Sunhalo over hem?
Ze genoot van de omgeving, de rust, de stilte, de serenity... Maar op dit moment, voelde ze zich lichtjes ongemakkelijk. Omdat hij zelf ook ongemakkelijk leek. Ze hield er niet van als hij zich ongemakkelijk voelde - ze wilde dat hij op zijn beste was, altijd en overal, dat hij gelukkig was. Maar hij leek zenuwachtig, en dat werkte ook op haar. Ze keek hem lichtjes bezorgd aan. 'Wel ehm... Sunhalo...', wat was er? Wat drong er zo binnen zijn gedachtes, wrong zo hard dat hij moeite had met het te uiten? Ze moest het weten. Ze kon zich niet ontspannen zonder dat ze het wist. 'Ik ehm... Ik vi- Ik vind je leuk...', hij hakkelde door zijn woorden. 'Like, leuk leuk...'. Haar blauwe ogen staarden hem aan terwijl ze de nieuwe informatie verwerkte - het...was niet echt wat ze had verwacht. Maar het leek haar logisch. Dat was waarom hij zo onrustig werd in de laatste vijf minuten. Echter veranderde dat na nog een seconde en zette hij zich nu rechter en steviger, stralend van zekerheid, ook al waren zijn mooie gele ogen het enige dat aantoonden dat het niet volledig zo was. 'Ik vind je leuk'. Dat was de bevestiging...Hij vond haar leuk. Leuk leuk. Het uiterste leuk level die er bestond...Leuk level twee. Haar blik wendde zich geen seconde van hem af, ookal was ze even sprakeloos. "I-ik...", stamelde ze even. Nu was het haar beurt om te struikelen over haar woorden. Maar wat moest ze zeggen? Ze had nooit gedacht dat hij het ooit echt zou zeggen tegen haar. Dat haar dromen naar haar toe zouden komen stromen voor eens in haar leven. Altijd al, reikten haar dromen naar haar toe zoals eb en vloed...Ze kreeg het, maar altijd net niet. En nu...Nu was het opeens wel zo. "L-Littlenose...", ze sloeg een keertje met haar staart om haarzelf te kalmeren. Zij moest ook zeker staan. Ze was hier ook zeker van. "Ik vind jou ook leuk", sprak ze. "Heel erg leuk..."
Hij had haar altijd al wonderbaarlijk mooi gevonden. Haar pels glom altijd zo mooi in het zonlicht en haar ogen deden mee. Eigenlijk het tegenovergestelde van hem. Zijn pels glansde en was goed verzorgt, maar het had niet zo'n speciaal effect. Zijn vacht viel weg in de duisternis van het territorium. Zijn ogen glommen enkel in de duisternis of wanneer hij zoals gewoonlijk in een super bui zat. Toen hij jong was, voelde hij niet echt wat voor haar. Ze waren ook nooit echt vrienden geweest. Dit gebeurde pas wanneer hij Sunhalo redde van de vos, wat voor zijn gevoel nog steeds zijn schuld was, en sindsdien groeide hun band. Maar de kater had nooit verwacht dat het zover zou gaan. Hij had ook nooit verwacht zich ooit zo open en gemakkelijk te voelen bij haar. Hij was gewoonlijk open, maar dit was gewoon anders. Dit leek bijna een droom te zijn. Een mooie droom die paste bij de prachtige nacht. "I-ik...", stamelde Sunhalo. Littlenose keek haar afwachtend aan met zijn ogen twinkelend van hoop. "L-Littlenose..." De kriebels werden steeds intenser bij de kleine kater. Was dit een stom idee geweest? Zou hij nu hun vriendschap verpest hebben? Wie zou hem nou leuk vinden op die manier? Hij was een goede vriend, maar zijn littekens hadden zijn hele knappe uiterlijk verpest. Ze verdiende zo'n lelijkerd niet. Ze zou ook vast niet zo'n mate willen. De kater wachtte gespannen af. "Ik vind jou ook leuk", sprak ze dan uiteindelijk. Zijn ogen werden groot van verbazing en vreugde. "Heel erg leuk..." De warrior bleef even stil terwijl hij in haar prachtige ogen probeerde te kijken. "E-echt waar?" stamelde hij verbaasd. "Ik had niet verwacht dat zo'n mooie, lieve, loyale poes ooit voor mij zou kiezen" Maar wat was hij er toch blij mee! Hij had al tijden lopen nadenken en wist dat zij voor hem de ware moest zijn! Foulplay had hem aangemoedigd en als zijn slimme vriend zo dacht, dan moest het wel. De kater begon luid te spinnen en wilde zijn neusje tegen haar aandrukken. "je weet niet hoe gelukkig je me hiermee maakt, Sunhalo" snorde de kater vol geluk. Dit was meer dan hij ooit had durven dromen!
Onderwerp: Re: Work, work, work za 16 sep 2023 - 19:22
Ze had nooit verwacht dat ze het ooit tegen hem zou kunnen zeggen, maar haar woorden van een paar seconden geleden bewezen het tegendeel. Ze was zo trots, zo opgelucht, en al snel was te zien dat ook hij opgelucht was. Zijn ogen waren gevuld met vreugde, waardoor ze nog mooier twinkelden dan ze normaal al deden. Ze glimlachte. 'E-Echt waar?', stamelde de ander verbaasd, terwijl ze in elkaars ogen keken. "Ja, echt waar." Haar hart klopte luid, zo luid dat zelfs hij het bijna zou kunnen horen. Maar haar hart maakte deze krachtige slagen uit vreugde. 'Ik had niet verwacht dat zo'n mooie, lieve, loyale poes ooit voor mij zou kiezen', sprak hij. Ze voelde haar kopje in de wolken gaan. Ze had ervan gedroomd dat een knappe kater haar mooi en lief zou noemen, en nu was het eindelijk gebeurd. Alleen had de poes niet meteen een idee hoe haar broertjes zouden reageren als ze dit aan ze zou vertellen, maar ze zag wel. Nu kon ze gewoon van het moment genieten samen met hem. Hij drukte haar neusje zelfs tegen haar aan. 'Je weet niet hoe gelukkig je me hiermee maakt, Sunhalo', snorde hij. Zijn geluk maakte haar ook blij. En ze wilde het zo graag duidelijk maken. Maar telkens als ze iets wilde zeggen leek het wel alsof haar tong een beetje in de knoop zat. Er waren geen woorden voor zo'n mooi moment zoals deze, besefte ze nu goed. Het enige wat er duidelijk was, was een glimlach, en het feit dat ze nadien kopjes tegen zijn nek aan wou geven terwijl ze spinde.
Onderwerp: Re: Work, work, work za 16 sep 2023 - 19:47
Hij kon zijn hart nog steeds voelen kloppen, maar van vreugde. Zijn pels voelde warm van geluk en hij kon ook niets anders doen dan dat geluk uit te stralen. Sunhalo gaf ook om hem en zij was degene die hij zo graag wilde. Ze was perfect. Ze was mooi, ze was sterk, ze was loyaal en lief, maar ze was ook niet te gemakkelijk, want wat was daar nou leuk aan? "Ja, echt waar." Littlenose glimlachte terug. Natuurlijk was het echt waar! Anders zei ze het toch niet? Toch was het een enorme opluchting. De kater spinde nog steeds luid en wilde voorzichtig wat dichter bij haar gaan zitten. Zijn ogen gleden weer voor een paar secondes naar de hemel terwijl zijn staart die van haar zocht. "Laten we maar genieten van deze mooie nacht", fluisterde de tabby kater. "De rest zoeken we later wel uit."