[Open] Just know upstairs I'm going hard

Instead of being afraid
I could become something to fear

Adderpaw had nog nooit een tweebeen van dichtbij gezien. Hij had er wel eens eentje op een afstandje op de carrion place gezien. Maar nooit goed genoeg op de details van hun koppen te bekijken. En daar was hij nu wel eens benieuwd naar. Dus was hij afgereisd naar een plek veel te ver weg. Hij had gehoord van het grote tweebeennest, met nog grotere monsters dan normaal en strakke velden, zonder struik of hobbel of grassprietje die maar verkeerd stond. Adderpaw stond bij de fundering van één van de grote tweebeennesten. Hij keek in de opening en zag daar de enorme monsters slapen. De poten van die dingen waren bijna even groot als een normaal monster! Adderpaw sloop langzaam dichterbij, zijn poten op de harde ondergrond en de geur wat leek op die van het donderpad vulde zijn neus. Hij keek zijn ogen uit. Nog nooit had hij zulke vreemde dingen gezien. Alles wat tweebenen maakten snapte hij geen ene hol van.