Cracking joints

Pheasantpaw maakte zichzelf trots op het feit dat ze een voorbeeldige Apprentice was of tenminste wou zijn. Netjes luisterde ze naar de Warriors en zeker haar eigen mentor en een grote bek opentrekken kwam al helemaal niet in haar op. Toch, ze kon niet helpen zich gelimiteerd voelen door enkel de trainingen te volgen, af gezien van de jachten die ze inmiddels zelf kon doen. Pheasantpaw verlangde er naar om te kunnen tonen wat ze allemaal in haar mars had, al dan binnen de regeltjes blijvend. Dus, had ze besloten, was het een mooi idee om het territorium te doorkruisen en eens de grens checken. Ze verwachtte niet veel te ontdekken, maar wie weet ontdekte ze een geur aan de verkeerde kant en kon ze dat dan aangeven bij een Warrior. Of misschien zelfs wel de Deputy of Leader. Hoe dan ook, ze was zeker dat een extra grenscheck altijd welkom was. De lichtgrijze poes bevond zich nu aan de rand van de Gorge, ze keek kort de diepte in naar het kolkende water onder haar. Dit was niet de gemakkelijkste grens om over te steken, maar dat nam niet weg dat ze het zouden proberen. Hoogstwaarschijnlijk wel met een stukje omlopen of naar waar het minder breed was. Pheasantpaw deed wel snel weer wat stapjes terug buiten de gevarenzone, waarna ze eens naar de overkant keek. Haar spieren verstijfde kort bij het zien van een andere wat verderop. Een Riverclanner. Goed, dat was geen probleem. Beide waren nog aan de juiste kant en ze hadden momenteel geen grote spanningen met de clan van het water. Pheasantpaw wachtte kort af, had de andere haar gezien?

-Blossomhail

Blossomhail was momenteel op patrouille. Ze besloot om langs de grens te gaan die RiverClan met WindClan verbond. En ook één van de meest gevaarlijke grenzen. Eigenlijk checkte ze het meer om na te gaan dat er geen verdwaalde apprentices van haar Clan langs die grens zouden gaan dan iets anders. Ze vond het nog steeds een te gevaarlijke grens om apprentices mee naartoe te nemen en had haar eigen apprentice aan het begin van haar training dan ook op het hart gedrukt dat ze haar niet in deze buurt wilde zien tot ze ouder was. Ze had de apprentice de grens pas goed laten zien toen ze oud genoeg was voor Blossomhail’s gevoel om te begrijpen dat ze hier echt weg moest blijven en dat Blossomhail er ook op kon vertrouwen dat dit gebeurde. Natuurlijk kon het ook zo zijn dat er onbewaakte apprentices van de andere Clan aan de rand van the Gorge stond, wat nu toevallig het geval was. Blossomhail onderdrukte de neiging om haar oren in haar nek te leggen toen ze de apprentice eerst over de rand van the Gorge zag kijken, om vervolgens wijselijk wat stapjes naar achteren te doen. Ze leek in de gaten te hebben dat Blossomhail naar haar keek, want de apprentice keek op en hun blikken ontmoetten elkaar. Blossomhail kon vanaf hier al zien dat de apprentice helemaal verstijfde en ze onderdrukte een zucht. ”Geen zorgen, ik doe je niks,” sprak ze met een hardere stem om boven het geluid van het kolkende water onder hun uit te komen. ”Ben jij niet wat jong om alleen langs de grens te lopen zonder mentor, jonge kat?” Het irriteerde haar dat WindClan hun apprentices niet wat beter in de gaten kon houden. Haar eigen apprentice had er van Blossomhail alleen op uit mogen gaan onder supervisie van anderen. Ze zag geen warrior in de buurt van deze apprentice, wat haar ergens wel zorgen baarde. Wat deed een WindClan apprentice op zo’n jonge leeftijd alleen aan deze gevaarlijke grens?