pull me back again

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

<sub>Cottonflower wist dat het eind van de dag naderde, en ze wilde nog maar al te graag wat goeds maken van de laatste paar momenten zonlicht in deze korte dagen. En dat was het net vandaag, de zon scheen. Geen grijze wolken, geen nieuwe sneeuw, slechts de zon op een prachtig winterwonderland. Dus aarzelde geen moment toen ze ook maar een glimp van haar vriendje had gevonden en met een grote glimlach drukte ze haar neus tegen hem aan. ‘Moet je nog wat doen?’ vroeg ze hem zachtjes, bijna smekend om te hopen dat Crystalstar hem niet nog langer had afgeleid met trainingen, apprentices, patrols en wat allemaal wel niet. Haar blauwe ogen zochten de zijne en ze beet een keer op haar onderlip.

& Hermit</sub>

Deze dag was op zichzelf al prachtig, maar toen zijn mooie vriendin hem vroeg of hij nog iets moest doen begon Hermitshell toch echt te glunderen. Een date, precies wat hij nodig had. De kater drukte een liefdevol kusje op haar voorhoofd en beet vervolgens onbewust op zijn onderlip. "Nee, niet als we nu gaan." Officieel had hij geen taken meer, maar je wist nooit hoe het met hun leiding zag. Al wenkend met zijn staart zette de crèmekleurige kat een paar passen richting de uitgang. Hij wilde geen moment meer verspillen.

Prompt 37 Oeh, was dat een kusje? Verliefd of niet...

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

<sub>Een lachje verscheen op haar snoetje, terwijl ze haar onderlip los liet. Hij kon nu. Oh, gelukkig maar! Ze snoepte elk moment die ze maar met hem kon hebben weg. Ze knipperde een keer uitdagend naar hem. ‘Het goede antwoord van "jou" geweest,’ fluisterde ze met een ondeugend giecheltje. Ze priemde haar ogen in de zijne, waarna ze haar kopje onder zijn kin door vleide en direct door bewoog. Toch wist hij zich al tussen haar klauwen door te glippen, terwijl hij zich gretig richting de uitgang van het kamp bewoog. Dat liet ze zichzelf niet twee keer vertellen en ze drentelde achter hem aan, om vervolgens voor hem langs het kamp uit te gaan. ‘Ik heb een idee, volg mij,’ deelde ze mee. Ze trok haast een sprintje naar de rivier. Oh, ze keek hier letterlijk al bijna een jaar naar uit! Ooit waren ze twee apprentices die door het ijs waren gezakt. Het leek alsof er een leven aan hun voorbij was gegaan in de tussentijd. Maar nu was het eindelijk zover om dat moment te herhalen. Eenmaal aangekomen bij de oever draaide ze zich weer naar hem toe. ‘Nu zonder erdoorheen te zakken?’ Haar blik ging weer naar hem terwijl vrolijk lachte.

78: Laat je karakter (per ongeluk) op een romantische date gaan</sub>

Bij het besef wat ze hem zojuist had ingefluisterd begon de kater te blozen. Bedoelde ze wat hij dacht dat ze bedoelde? Voor hij iets terug kon hinten, schoot ze al voor hem uit. Een idee. Dat kon nooit goed gaan, zijn vriendin met een idee. Eenmaal bij de rivier liet ze een glimlach op zijn grijns doen verschijnen. "Pas maar op: nu zijn we nóg dikker." Lachte hij. Wat waren ze toen toch nog zo kinderachtig. "Maar het is ook een heel stuk kouder." Met die woorden stapte de kater het ijs op. Hm, dat voelde stevig. Vol gemaakt zelfvertrouwen zette hij zijn hele gewicht erop. Er leek niks te gebeuren. "Kom je?" Wenkte hij haar met zijn staart.

Prompt 78 Laat je karakter (per ongeluk) op een romantische date gaan.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower keek maar wat te content toen ze hem in verlegenheid had gebracht. Mooi, dat gaf hem wat denkvoer voor de komende uurtjes. Helemaal met zijn tweetjes liepen ze naar de rivier en ze kon hier zo van genieten. Zulke momentjes, waar ze alles kon vergeten en kon focussen op gelukkig zijn. Toen ze eenmaal op de oever stonden, moest ze lachen toen hij miauwde dat ze nog dikker waren geworden. ‘Spreek voor jezelf, schattepatatje,’ murmelde ze, terwijl ze hem een por in zijn buik gaf. Hermitshell nam wel het voortouw om als eerst het ijs op te gaan en Cottonflower volgde gretig tot de rand van het ijs en keek geamuseerd hoe hij het uit testte. ‘Ben vlak achter je,’ miauwde ze toen hij vroeg of ze nog kwam. Zijzelf vertrouwde volledig op de dikte van het ijs, en aarzelde geen moment toen ze een ondeugend lachje op haar snuitje kreeg en zich hard op de oever afzette en zichzelf tegen het achterwerk van haar vriendje katapulteerde, een poging om hem het ijs op schuiven.}

Met een vieze blik keek hij achterom. "Zeg dat nooit meer." Mauwde hij, waarna zijn lach begon door te schemeren. "Wij worden geen koosnaampjesstel, echt niet." En zo waren er wel meer dingen die hij zichzelf voorhield. Een paniekerig gevoel bekroop hem plots toen ze hem verder het ijs op schoof. Ongecontroleerd gleed de kater naar het midden van de rivier, waar hij eindelijk tot halt kwam. "Cotton.." Mompelde hij ietwat geïrriteerd, maar toen hij zich omdraaide en naar haar keek kon hij niet boos blijven. Bovendien was het hier hartstikke veilig.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

<sub>Cottonflower giechelde opgewekt toen hij begon te mopperen over haar woordgebruik. ‘Oh, maar honnepon, ik vind je zo lief!’ kirde ze plagend naar hem, terwijl haar voetjes het ijs raakte. Het was zo'n simpel iets, maar het bracht haar terug naar betere tijden. Als verkleumen tot het bot daarbij hoorde, maar het was zo. En toen ze hem over het ijs heen schoof, lachte ze weer en ze moest haar best doen om niet al te opgewekt te lijken, terwijl ze zichzelf afzette en gracieus naar hem toe gleed. Toen ze weer bij hem kwam botste ze weer zachtjes tegen hem aan en ze duwde direct zijn neus tegen de zijne aan. ‘Eigenlijk moeten we erdoorheen zakken om het af te maken,’ miauwde ze zoetjes vlakbij zijn neus, waarna ze nog een keertje haar neus tegen de zijne drukte. Ze was zo vreselijk verliefd op hem, dat de zoetsappigheid je bijna misselijk zou maken.

Prompt: 36</sub>

Honnepon. Kon iemand hem alsjeblieft nu neerhalen? Met een opgetrokken wenkbrauw keek hij haar aan, wat zijn punt ongetwijfeld duidelijk zou laten overkomen. Bij het neusje dat ze hem gaf voelde hij zijn wangen warm worden. "Soms zijn de dingen onafgemaakt mooier." Greens hij. "Zullen we weer naar de kant? Ik heb een idee." Nu waren zijn wangen rood. Het was zo duidelijk waar hij op doelde.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower giechelde toen ze zag dat hij het echt niet leuk vond. Ze beet voor nu op haar tong, maar ze zou dit zo misbruiken. Ze kantelde haar hoofd een beetje toen hij miauwde dat sommige dingen beter onafgemaakt waren. Ze haalde kort haar schouders op. ‘Voor deze keer dan,’ humde ze zoetjes in zijn oor. Streek haar neus langs zijn kaaklijn terwijl hij vervolgens verder sprak en ze zag zijn wangen blosjes krijgen. Ze glimlachte met haar ogen dicht. Ze had verwacht dat hij het misschien iets langer vol zou houden, maar hij wilde direct al naar de kant. Ze gniffelde zachtjes en deed haar open weer open en keek hem recht aan. ‘Jij weet ook niet hoe je lol moet maken, hm?’ Ze knipoogde. Cottonflower wist precies waar ze mee bezig was, en zijn voorstel maakte haar toch stiekem een beetje nerveus. Ze waren nu al zo lang samen en in de tussentijd had er gewoon.. veel in de weg gezeten. Maar ze gleed gewillig een stukje aan de kant en maakte lachend wat vaart op het ijs, waarna ze zichzelf naar de oever liet glijden.}

Een brede grijns verscheen op zijn gezicht toen zijn vriendin zich omdraaide, gepaard met een explosie van tintelingen door zijn hele lichaam. Was dat een ja? Zenuwachtig bewoog hij zich achter haar aan, met een ietwat minder sierlijke slide richting de oever. Onhandig kroop hij de kant op, waarna hij haar met nog steeds dezelfde glundering aankeek. "Het zal hier vanavond wel rustig zijn, denk je niet?" Begon hij met een nerveus lachje. In zijn gedachten was dit altijd zoveel soepeler gegaan.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower keek om en zag dat Hermishell wat meer moeite had op het ijs. Ze lachte hem hartelijk uit, maar al met al stonden ze al snel samen weer op vaste grond. Eenmaal toen hij ook weer naast hem stond, keek ze hem vanonder haar wimpers aan. Hij maakte een opmerking en begreep precies wat hij bedoelde. ‘Hm-m,’ stemde ze zachtjes in. ‘De rest van de clan zal wel sharing tongues hebben nu,’ miauwde ze zoetjes tegen hem. Verdomme, ze wist niet wat haar nu nerveus maakte. Zo was ze niet. Dus ze kroop wat dichter tegen hem aan, gaf hem een likje over zijn wang. ‘Alleen jij en ik hier,’ fluisterde ze bij zijn oor.}

Ondanks de ijzige lucht die heb ademwolkjes deed blazen, vulde een aangename warmte zijn lichaam. "Hmm." Hij liet zijn stoute blik onbeschaamd over haar heen glijden, waarna hij haar gretig dichter naar zich toe trok. Zijn hart bonsde snel en tot hoog in zijn keel, maar dat zou hij niet laten blijken. "Niemand die ons stoort.." Zijn grijns was breder dan de rivier. Met een totaal niet mannelijke giechel liet hij zich achterover vallen en trok hij haar met zich mee, waardoor ze bovenop hem zou liggen.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Kleine meisjes werden groot. Oh, mama mocht nu toch echt wel even een oogje dichtknijpen in StarClan. Ze voelde zich warm worden tot in de puntjes van haar oren en tenen, tintelen over haar vacht terwijl hij haar zo aankeek. Ze voelde zich zo begeerd, en na al die manen van puppyliefde, en obstakels, en.. bullshit. Ze verdiende dit. Haar vacht tintelde waar ze elkaar aanraakten en luid giechelend viel ze bovenop hem, haar pootjes op zijn borstkas, zijn neus dichtbij de zijne. ‘Ik hou van jou,’ fluisterde ze zachtjes tegen hem. Ze drukte kleine kusjes in zijn nek, vouwde haar staart om de zijne. Ze had het niet beter kunnen fantaseren, omringd door de winter, met haar kroonprins. ‘Ik ben van jou,’ prevelde ze zachtjes. Hij was haar enige rots in de branding geweest, haar anker, degene die er onvoorwaardelijk voor haar was. Ze zou alles voor hem doen.}

Voor het eerst fluisterde iemand hem die zoete woorden toe, de bevestiging waar hij al die tijd al op had gehoopt. Een gevoel dat niet ander kon worden omschreven dan een absolute warmte vulde elk plekje in zijn lichaam en in zijn vreugdevolle ogen stonden kleine druppeltjes water. "Ik ook van jou." Fluisterde hij schor van opwinding, terwijl hij zijn poten om haar heen sloot en haar dichter naar zich toe trok. Na het moment in zich op te hebben genoten schoot er een zenuwachtige grinnik uit zijn bek, waar hij op reageerde met nog een lach. "Wil je.." Met zijn voorpoten tekende hij cirkeltjes op haar rug. Oh, wat was hij nerveus.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{De vlindertjes leken nooit op te houden. Niet als ze zulke woorden hoorde waar ze al naar snakte sinds haar moeder dood was. Iemand die onvoorwaardelijk van haar hield. Die van haar was. En ze wist dat meer hem zaten zitten, maar hij was van haar, hij zei deze woordjes tegen haar, en zij lag in zijn poten. Ze snorde verliefd en haar blauwe ogen smolten weg in de zijne. Oh, ze waren nog jong en dom, maar niemand kon dit van haar afpakken. Daar zou ze voor zorgen. Toen hij uiteindelijk ook met zenuwachtig vroeg wat al eeuwen in de lucht hing, giechelde ze zachtjes. ‘Ik dacht dat je het nooit zou vragen.’ Zijn aanraking deed elektriciteit door haar lichaam gaan, haar hele vel tintelde, en ze voelde zich zenuwachtig, maar ook opgewonden, uitgelaten, hongerig naar dit. Dit mocht van haar voor eeuwig duren. Ze verborg haar kopje weer in zijn vacht en haalde een keer zelfverzekerd adem. Het was misschien spannend, maar ze was er oh zo klaar voor.}

Met de breedste lach die ooit was gelachen trok hij zich nog dichter naar zich toe, waarna hij zachtjes kusjes op haar nek drukte. Praten deed hij verder niet, maar wat er vervolgens gebeurde was ook in geen woorden te omschrijven. Toen ze klaar waren - of althans, hij - liet hij een tevreden zucht horen. Zijn hele lichaam was slap van emotie. "Ik hou zoveel van jou." Fluisterde hij.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Oke dit was wild en intens en leuk en... oké. Maar ze kon een stomme grijns niet van haar snoet krijgen om Hermits stomme, tevreden kop te zien. Hij was gewoon te schattig zo. En het was goed, toch? Ze had het goed gedaan. Ze nestelde zich stevig tegen hem aan en ze lachte weer stilletjes toen hij opnieuw sprak dat hij van haar hield. Haar hart bonsde nog op een razend tempo in haar keel en ze voelde zich eventjes wel heel speciaal. Hij was niet bezig met zo'n sloerie als Ambersand. Nee, hij was van haar, en dat was nu wel bewezen. Ze keek hem weer aan toen ze weer wat op adem was gekomen. ‘Ik ook van jou,’ prevelde ze zoetjes. Ze giechelde stilletjes. ‘Je mag het iedere dag wel bewijzen,’ snorde ze plagend. Ze streelde een pootje onder zijn kin langs. Ze snapte wel dat Ambersand op hem zat te loeren, hij was werkelijk perfect.}

Bij die bevestiging werd het vurige gevoel in zijn onderbuik langzaam zachter, op een manier warmer. Ze was van hem. "Dat klinkt niet verkeerd," snorde hij, met een zachtheid waarop hij nog nooit tegen iemand had gesproken, waarna hij een korte, contente stilte liet vallen. Was dit waar het al die stomme, verliefde koppels om ging? "Ik zou hier voor eeuwig met jou kunnen liggen," prevelde hij zachtjes, zijn ogen op de haast donkere lucht boven hem gericht.

Mooi moment om af te sluiten?

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Zijn toon gaf haar vlindertjes die niet meer te vangen waren. Voor nu kon ze eventjes alles vergeten. Alle chaos in haar hoofd die terug zou komen zodra ze terug het kamp in kwam. Waar ze zichzelf had neergezet als een heks. Waar ze sterk en onaantastelijk moest zijn, voor iedereen die ook maar probeerde haar leven nog meer te verwoesten. En toen hij prevelde dat hij hier voor eeuwig kon blijven glimlachte ze gelukkig. ‘‘Deal,’’ snorde ze zachtjes. Voor altijd. Dat klonk als een goeie toekomst.}