[OPEN] Fallen Leaves

Onderwerp: [OPEN] Fallen Leaves do 18 nov 2021 - 10:47

_{Zijn oortjes stonden recht vooruit, terwijl hij met zijn halve lichaam door het riet heen geduwd naar het water keek. Hij had immers een plekje gevonden in het kamp waar de muur niet heel sterk was, en waar hij net voor de helft doorheen paste. Nu kon hij de buitenwereld zien! Ook overtrad hij geen regels, want technisch gezien was hij nog in het kamp. Violetkit was normaliter niet iemand die dit soort dingen deed, maar hij had een glimps van het water gezien en wist dat hij dit beter moest bekijken. En wat was hij blij dat hij dat gedaan had!
Prachtige bladeren werden namelijk meegevoerd door het water, bladeren van allerlei verschillende kleuren. Zoiets moois had hij nog nooit gezien. Zijn blauwe ogen waren groot van verwondering terwijl hij zijn voorpootje uitstrekte en tegen één van de langzaam langs dobberende blaadjes aantikte. Rimpeltjes vormden zich in het water en het blaadje ging iets van hem weg, waarna hij weer door de stroming meegenomen werd. Het was prachtig. Riverclan had niet veel bomen, dus er vielen maar erg weinig blaadjes het kamp in. Echter stroomde de rivier door het hele territorium heen, en pikte zo een stuk meer blaadjes op. Dat deze nu hier waren om door hem gezien te worden.. Wat geweldig was dat, niet?}

Onderwerp: Re: [OPEN] Fallen Leaves wo 15 dec 2021 - 20:40

Met zachte pootval trippelde een grijze gedaante langs de oevers. Haar water angst was nu niet langer een dingetje. Wel kon ze nog wel eens onzeker over komen vooral wanneer Aurorapaw net weer het kamp binnen was gekomen en een paar leerlingen haar mee vroegen om buiten het kamp rond te hangen. Maar zo nu en dan ging ze wel mee al was het niet vaak. Noodzakelijk nat worden was 1 ding, maar onnodig nat worden was iets waar ze zich nog niet lekker bij voelde. Tenzij het regende natuurlijk. Maar nu moest ze eerst nog thuis zien te komen met de duif die ze vlakbij de tweebeen brug gevangen had. Het weer was ook kouder geworden dus het water ook. Nog voor Aurora het stukje rivier over ging zwemmen her pakte ze haar prooi nog even en stapte daarna het ijskoude water in. Meteen schoten de koude rillingen door haar lijfje en wilde ze achter uit springen, maar dwong zichzelf naar voren te gaan. Bert, oef wat koud!!! Haar blik viel even op de riet rand en ze zag een klein kopje tussen de rietstengels. Oh Starclan wat deed een kitten daar nu weer? Gelukkig leek het kitten niet verder te willen gaan. Dus zwom ze snel de ingang van het kamp. Daar aan gekomen trippelde de leerling snel richting de plek waar Aurorapaw net nog een kitten tussen het riet had zien staan. Daar legde ze de duif neer. ' Wat zijn we van plan?' vroeg Aurora vriendelijk en wachten geduldig af

(Mag ik?)