[Geboortetopic] Kissed by Starlight

Het was een gift van Starclan, iets anders kon ze het niet noemen. Haar escapades met katers hadden vruchten afgeworpen toen haar flanken begonnen te zwellen, toen er nieuw leven in haar begon te groeien. Ze wist het zeker, het kon niet anders. Starclan had haar gezegend. Al haar vertrouwen in de clan der sterren had geholpen. Ze mocht weer moeder worden. Hawkchase, of iemand anders, ze wist het niet, had goed werk geleverd. Maar ze had al besloten wie ze als de vader aan ging wijzen. Hawkchase was een vader van respectabel Windclanbloed, goede bloedlijnen, zover ze wist. Hij zou de kinderen de beste kans geven in Windclan. Hij had niet geweten dat hij zoveel medewerking had verleend. Maar oh.. dat maakte ook helemaal niet uit. Haar pure, oh zo pure kinderen zouden niet vervuild worden. Ze zou de opvoeding zelf op zich nemen.

Bij de eerste wee die haar buik schokte, liet verharden, had ze het kamp verlaten in plaats van zich terug te trekken naar de nursery. Dat de sterren op haar neerschenen moest een teken zijn. Ze hadden haar kinderen gezegend, iets anders kon ze er niet van maken. Het zouden ook de meest perfecte kinderen worden, dit keer wel. In plaats van dat ze toevlucht zocht bij een medicine cat, bij haar clan, droegen haar poten haar dieper het territorium in. Ze wist exact waar ze moest zijn. Ze had het al zo vaak bezocht. Nog een wee liet haar buik samentrekken. Ze waren ongeduldig, ze wilden leven. Oh deze kinderen zouden wel leven. Ze zouden geboren worden onder de sterren, gekust door hun voorouders. Ze zouden leiders worden, en medicine cats.

Het was een klein graf, bescheiden, maar eervol. Overal lagen bloemen, zowel verdord als enigszins vers en her en der nog een prooidier, opgeofferd aan Starclan, opgeofferd aan haar kinderen. Net zoals dat Starclan haar eerste kinderen genomen had, hadden ze haar offeringen ook langzaam meegenomen. Lightfaith wist echter dat ze de sterren gunstig gestemd had. Was ze immers niet gezegend met nieuwe kinderen? Een kleine lach ontsnapte uit haar mond terwijl ze weer een wee door haar buik voelde trekken. Oh… Haar kinderen waren zo, zo ongeduldig. Maar geen zorgen lievelingen, jullie mogen snel ter wereld komen. Jullie moeder heeft er alles aan gedaan om dit moment perfect te maken. Hier, voor de ogen van jullie broertjes en zusjes. Op deze heilige plek die ze gecreëerd had, gekust door het sterrenlicht, gezegend door Starclan.

Een zachte kreun ontsnapte haar terwijl de laatste kitten haar lichaam verliet. Ze had zo vaak bij andere queens gekeken hoe ze dit moest doen. Niemand wist immers van deze heilige plek. Ze had haar kinderen toen in haar eentje aan Starclan gegeven, toen ze te vroeg kwamen. Was dat niet het eerste offer geweest? Het eerste moment dat ze aan Starclan gegeven had? Zachtjes neusde ze de kleine lichaampjes, drie. Net zoals de vorige keer dat ze haar kinderen ter wereld gebracht had. Weer onder het licht van de sterren. Ze bevroor en keek naar de drie nog vochtige lichaampjes. Zo teer, zo lief, zo… perfect.

Drie.

Een lach begon op haar lippen te spelen terwijl ze naar de kittens keek en werd breder en breder. Drie perfecte kinderen, gezegend door Starclan. Oh Starclan had ze inderdaad gezegend. Starclan had ze teruggebracht, haar perfecte kinderen. Starclan had ze genomen toen ze nog niet klaar waren voor de wereld, maar vervolgens gewiegd en verzorgd. Wellicht kwamen ze nu uit haar baarmoeder, maar ze waren in de baarmoeder van Starclan gevoed en gehouden tot ze hier weer ter wereld gebracht waren. Haar kinderen waren opgestegen naar de sterren… en herboren.

Ze lachte hardop, verrukt met deze ingeving. Haar blik schoot eventjes naar de sterren, goudkleurig en manisch. Deze ingeving kon enkel door de sterren zelf gebracht zijn. Haar gelach, melodieus en toch bijna wanhopig, schalde over de lege Moorlands. Hier, op het graf van haar kinderen, waren ze weer opgestaan. Ze waren terug naar haar gekomen en gezonder en sterker dan ooit. Haar perfecte kroost. Haar Apricotkit, Milkkit en Silverkit. Ze waren teruggekomen naar haar en ze zou ze nooit meer laten gaan. Ze zouden Windclan tonen dat ze gezegend waren door Starclan, dat ze door Starclan op deze aarde neer gezet waren. Niemand zou haar kinderen ooit wat aandoen.

En wie dat ooit zou proberen.. die zou het berouwen.