Butter
874
Actief
| |
|  Onderwerp: Home sweet...home?  za 2 okt 2021 - 22:03 | |
| We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past Remnantpaw wist dat Mistgaze haar kittens al een poosje geleden had gekregen en hoewel ze er op vertrouwde dat de vroegere Medicine Cat voldoende wist over medicijnen en ziekten in kittens, was ze tochh vast besloten om hen wel de aandacht te geven die Bearkit en Beetlekit door hun verdwijning niet hadden gehad. Haar poten dansden om de nesten heen voordat ze bij die van de kittens van Mistgaze kwam. Heel voorzichtig boog ze zich over de kater van het nest heen. Hij zag er gezond uit zover ze op het eerste gezicht kon zien en hierdoor plofte ze voorzichtig naast het nest neer terwijl ze met een warme glimlach opkeek. Dit was een van de weinige momenten dat ze niet bezig was met Newtspark in haar kop vervloeken, dit soort momenten... Dan was ze echt wie ze was. Remnantpaw.
- Belladonakit eerst
|
|
dodo
33
Actief
and with his skin burning and blistering, Icarus flew closer to the sun
| |
| | Onderwerp: Re: Home sweet...home? wo 6 okt 2021 - 21:58 | |
|
Belladonnakit werd met een gaap en een geeuw wakker. Smakkend zochten zijn kijkers naar zijn moeder, die natuurlijk niet ver was. Nee. Integendeel. Hij was bijna onder zijn moeder in slaap gevallen voor zijn middagdutje. Kruipend over de grond viel zijn blik op iets moois. Iets prachtigs. Iets wat hij moest hebben. Iets wat hij dan ook als zijn missie maakte en toen hij daar eenmaal was sloeg hij zijn poten erom heen. Kauwend op een stokje lag de kater daarna in het nest. Nouja, hij lag er eerder een beetje op te sabbelen aangezien zijn tandjes nog niet door aan het komen waren. Met zijn blik gefocust op alles en niks tegelijk staarde hij voor zich uit, de medicine cat apprentice niet opmerkend toen ze naar hun toe liep.
|
|
Butter
874
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Home sweet...home? vr 8 okt 2021 - 10:38 | |
| We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past Remnantpaw wist dat ze zich geen zorgen hoefde te maken over de kittens van Mistgaze. De oudere kattin was immers vroeger zelf ook Medicine Cat geweest en kende waarschijnlijk meer remedies dan Remnantpaw de afgelopen Moons had geleerd van Newtspark en Rousebell. Haar eerste keer dat ze bij een bevalling was geweest was enorm spannend geweest voor de Medicine Cat Apprentice, omdat ze geen steun had gehad van de katten die haar anders hadden begeleid. Dit zorgde er misschien ook voor dat ze vaak in de Nursery was te vinden, misschien omdat ze daar als kitten altijd de nodige aandacht had gehad of omdat ze ergens diep van binnen zich nooit zou vergeven als een andere kitten net zoals Bearkit werd verwond. Wat het ook was, de jonge kattin stapte voorzichtig naar het nest van de oud Medicine Cat toe en bekeek het zoontje van Mistgaze met warme ogen. Hij leek haar nog niet te zien, nog niet op te merken dat ze met een zachte glimlach zijn gesabbel volgde. 'Belladonakit?' Ze wist niet of hij zijn naam al zou herkennen, en zeker niet haar zachte, ruwee stem. Ze was nooit een kattin geweest met een honingzoete stem, het kraakte altijd licht, trilde en hoe nerveuzer ze werd hoe erger de heesheid.
|
|
| | | Onderwerp: Re: Home sweet...home? | |
| |
|
