Renske 399 Actief We drink the poison our mind pours for us, and wonder why we feel so sick
| |
| Onderwerp: [Bird] Weeds do 29 jul 2021 - 0:44 | |
| he's not a villain, he is just a boy
Het duurde maar lang voordat tallpines weer tot leven kwam. Het was alsof hun aanwezigheid de natuur had gestopt om weer op te bloeien. Waar waren de geurende bloemen aan de struiken, de bessen, de prooi? Het leek maar weg te blijven. Het enige wat in deze zure grond leek te willen groeien waren boterbloemen en paardenbloemen, wiens witte pluizen al waren weggevlogen en enkel dood onkruid was achtergebleven. Aegir sloeg doelloos tegen één van de koppen aan, waarna hij langzaam weer op zijn poten kwam. Zijn lichaam was vermoeid. Van het vechten, van het jagen, van het bestaan op dit moment. De geluksmomentjes die hij had gehad, waren verdwenen. Het moment dat hij Lilypool had afgewezen, uit zijn leven had gewist en hij geheimen moest bewaren voor Cheriey. Het moment dat hij een apprentice in het water had geduwd, te zorgen dat ze nooit meer het licht zou zien. En waarvoor? Een gestrande relatie. Hij had Nevada vermoord, en voor wat? Een groep katten die hem niet wilde waarderen. En wegrennen kon hij ook niet, dan was hij een verrader. Hij was een gevangene, met de schijn dat hij vrij was. Zijn gedachtes gingen naar Emberkit, die hij hetzelfde lot had gegeven. Naar Birdkit, die hetzelfde lot had gekregen. Hij sloeg zijn klauwen in het hout van de barn. Waar was hij mee bezig? Was dit wat Starclan van hem wilde? Aegir vervloekte de sterren. Vanuit zijn ooghoeken spotte hij dit keer weer Birdkit. De laatste keer dat hij haar had gezien was het slecht geëindigd, dus keek hij nu enkel toe. Hij kon beter niets zeggen. Niemand zou dat waarderen.
|
|