Cottonflower

Onderwerp: Cottonflower za 24 jul 2021 - 19:00

appleseed

you set my soul alight

Het deken van de nacht en de sterren was over de hemel getrokken. Ze fonkelden aan de hemel. Hij wist dat hij Cottonflower nog ergens kon vinden, met of zonder Hermitshell. Ze kon vast ook niet slapen van de angst en de spanning. Hij toch niet. Appleseed vond haar en trippelde op haar af. Hij zette zich naast haar en legde zijn doffe staart over de hare. "Hoe gaat het princess?", fluisterde hij met een dikke stem.

Onderwerp: Re: Cottonflower do 29 jul 2021 - 1:04

Cottonflower Dbitr8r-a9e704e0-05d9-4c69-9fe7-aaa8db4ede6e.gif?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOiIsImlzcyI6InVybjphcHA6Iiwib2JqIjpbW3sicGF0aCI6IlwvZlwvYjcxODAxYzAtODk5NS00MDA3LTk5ZTUtZmYyZTUyNzg1M2I4XC9kYml0cjhyLWE5ZTcwNGUwLTA1ZDktNGM2OS05ZmU3LWFhYThkYjRlZGU2ZS5naWYifV1dLCJhdWQiOlsidXJuOnNlcnZpY2U6ZmlsZS5kb3dubG9hZCJdfQ

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower kon niet slapen. Hoe kon ze? Haar blik was de hele avond op de apprentice den gericht en ze had ervoor gezorgd dat haar broertje en zusjes zouden slapen. Ze had vervolgens Azurekit ook nog een bezocht, hopend dat ze wel kon slapen. Maar zij niet. Zij kon niet slapen. Ze was afgereisd naar het hoogste punt van het territorium in de hoop dat ze haar moeder zou spotten, dat ze gewoon haar eigen weg naar huis terug zou kunnen vinden. Het was optimisme, de enige strohalm waar ze zich nu nog aan vast kon klampen. En tot haar grote verbazing werd ze begroet door haar vader, die haar op was komen zoeken. En toen hij vroeg hoe het met haar ging, was het de eerste keer dat ze brak. Meteen brak ze uit in tranen en begroef ze haar kop in haar vaders schouder. ‘Papa, ik weet niet of ik dit alleen kan,’ snikte ze in zijn vacht. Ze wilde dat haar moeder er weer was. Ze was nog niet klaar voor om op haar eigen benen te staan, niet echt. Hoe sterk ze zich ook voordeed, maar voor haar vader brak ze direct in een duizend stukjes.}