[OPEN] Cold water

Remnantpaw had extra honing weten mee te nemen, en sinds ze het zelf niet allemaal zouden gebruiken, besloten te kijken of de Riverclan Medicine Cat Apprentice dit aan wilde nemen. Daarnaast was ze benieuwd of ze klein hoefblad van de andere kattin mee kon krijgen. Ze had niet lang na hoeven denken, voor nu hadden Riverclan en Thunderclan vrede en dus voelde het veilig genoeg voor haar om het andere territorium in te lopen. Ze deed niet haar best om verborgen te blijven en was via de Steppingstones, een tikkeltje onhandig de rivier over gestoken voordat ze met haar kostbare bundel in de richting van een sterke Riverclan geur liep. Daar bij een van de oevers zag ze dan ook een grote Warrior terwijl ze een zacht geluidje maakte tussen haar tanden door en haar bundel mos doordrenkt met honing en ingepakt in wat grote bladeren toonde aan de grote kater. Haar amberkleurige ogen stonden afwachtend terwijl ze voorzichtig haar pakket neer legde en haar slanke staat een tikkeltje nerveus heen en weer zwiepte. 'Pas je wel op dat je geen koude vat?' Mauwde ze zachtjes want om eerlijk te zijn was het niet bepaald warm. 'Ik.. ehm heb wat meegenomen voor de Medicine Cat Apprentice? Ik dacht dat ze wellicht wel wat honing kon gebruiken. Immers had ik meer dan voldoende mee kunnen nemen. Zou je eh..mij de weg kunnen wijzen of?' Ze stelde zich niet eens voor, ze was duidelijk nog jong en onervaren. Daarnaast wist ze ook niet hoe gespannen de Clan was rondom wildvreemden en de miniscule gedragsregels die in elke Clan wellicht toch nog een beetje verschillend waren. Ze klonk niet zo zacht en warm als de meeste Medicine Cat Apprentices maar het was duidelijk dat haar trotse hart op de goede plek zat. Zelfs al zou ze niet toegeven dat ze het beste voor had met de andere katten in het bos. Nee, ze zouden waarschijnlijk eerder haar een tikkeltje kortaf en terughoudend vinden. Vragend keek ze de grote kater aan. Eens zien of hij net zo chagrijnig was als de vorige Riverclan Warrior die ze had gesproken.

Remnantpaw negeerde zijn verstoorde blik, het was immers niet alsof ze zeer voorzichtig naar hem toe was gestapt, zich had verborgen in de lichte begroeiing van Riverclan's territorium. Het was waarschijnlijk beter geweest als ze gewacht had totdat er een Patrouille aan zou komen maar met de onrust van de laatste tijd had ze daar gewoon geen moment voor gevonden. Ze wilde zo snel mogelijk weer terug naar Thunderclan, en had besloten dat zolang ze met een goed verhaal en honing kwam, een slimme Warrior wel zou luisteren. Mits ze tenminste iets van een brein hadden, want het bleek nogal eens de vraag te zijn. Immers waren de meeste katten die ze aan de grens had gesproken nogal snel op de pootjes getrapt, dat deze kater niet meteen in de aanval ging, dat was oprecht verfrissend. Iets waardoor de jonge kattin een rustige en ontspannen houding aan hield. 'Ik ben in orde,' Mauwde de kater terwijl hij haar een klein knikje gunde en dichter naar haar toe stapte. Als een goed gemanierde Apprentice bleef ze rustig staan, voordat ze uitlegde waarvoor ze gekomen was. Haar amberkleurige ogen stonden vriendelijk, kalm en oprecht. Voor haar doen dan, want er was ook een zekere felheid in te lezen, een zelfverzekerdheid die ze dwong naar voren te komen. Haar houding was recht maar afwachtend, ze had haar spieren niet aangespannen voor een gevecht, ze was hier immers in vrede. De blauwe ogen van de ander vernauwden zich naar haar woorden voordat hij haar kalmpjes aan sprak. 'En jij bent...?' Vroeg hij haar waardoor ze voorzichtig haar kostbare bundeltje dichter tegen haar poten drukte zodat de bladeren goed vast bleven zitten. 'Remnantpaw, de nieuwe Apprentice van Thunderclan's Medicine Cat.' Ze wilde nog niet te veel informatie delen, zoals het feit dat Waterpaw verdwenen was nadat hij Shadowclan had geholpen met het trainen van diens Apprentices. Het was beter dat ze het niet van haar hoorden, dat ze hun eigen conclusies zouden trekken. Ze loog niet, ze hield gewoon informatie achter. 'Volgens mij is er voor nu vrede tussen Thunderclan en Riverclan. Ik wilde graag dit behouden, Starclan weet dat er met de laatste Gathering teveel katten gewond of erger nog dood zijn gegaan. Ik kan niet voor mijn Leader spreken, maar ik kan wel welwillendheid tonen vanuit mijn positie.' Het laatste dat ze nodig hadden was ruzie, ze wilde enkel vragen of ze wat mocht zoeken, ze hadden immers door Leafbare geen denderende verzameling aan medicijnen. Thunderclan had voldoende honing, zeker doordat bijen het er goed deden en de korf die door Twolegs was geplaatst, dus leek het haar niet meer dan logisch dat ze wat deelde met een vredige Clan. Als deze echt achter diens woorden stond tenminste. Haar amberkleurige ogen gleden naar die van hem. 'Met welke goede Warrior heb ik te maken?' Vroeg ze zachtjes, haar stem schor maar iets van warmte en vriendelijkheid kwam er nu wel door heen. Hij was een stuk beter dan de ander, en had haar niet direct zijn klauwen getoond, iets wat hij ongetwijfeld goed kon gebruiken. Respect was dan iets dat ze hem toonde, zelfs al was hij niet zo goed als haar eigen Clan.

De grijze Medicine Cat Apprentice was zich er bewust van dat zij nog onbekend was, zeker omdat ervoor gekozen was haar nieuwe rang niet direct bij de Gathering te benoemen, er waren voldoende andere zaken geweest, daarnaast moest ze de kans krijgen in haar rol te groeien zonder dat de andere Clans zich er te veel mee gingen bemoeien. Het leek er echter op dat ze met een oplettende Warrior te maken had, iets dat gevaarlijk kon zijn. De oranje kater zoog scherp wat lucht naar binnen voordat hij licht achterdochtig reageerde. 'Ik dacht dat Waterpaw dat was?' De jonge kattin kneep haar ogen kort samen voordat ze langzaam met het puntje van haar staart bewoog. 'Hij was dat, tot hij door omstandigheden niet meer in staat was deze taak op zich te nemen.' Ze hield alles vaag, immers ging het hen niets aan dat hij vermist werd net zoals de Leader, nee het was beter voor nu om niet teveel in detail te treden, zolang ze maar voldoende deelde om zijn vertrouwen te winnen. 'Rousebell heeft de keuze goed gekeurd en mij geaccepteerd als Apprentice, zodra ik naar de Moonstone kan zal ik dat natuurlijk doen. Maar met de hoeveelheid gewonden van de Gathering is die reis nu niet te ondernemen.' Mauwde ze zachtjes, eerlijk. Haar amberkleurige ogen gleden langs de kater dieper het territorium in.

'Wat er op de gathering is gebeurd is treurig en zolang Stagtine zijn woord houdt is er vrede,' ze zwiepte met haar staart. 'En Crystalstar, Stagstine is namelijk niet de enige met een Clan achter zich.' Haar stem klonk kalm, evenwichtig. Het was waar het op stond, regels waren er gesteld aan beide katten. Het was niet zo dat er een de regels kon overschrijden. 'Mijn naam is Clouddancer, Remnantpaw,' Mauwde hij waardoor ze knikte. Het was goed om zijn naam te weten, hij was minder akelig dan de andere Riverclanner en stiekem hoopte ze hem niet tegen te komen. Even twijfelde ze, was het wel een goede keuze geweest om dit territorium in te lopen? Aan de andere kant, ze zouden waarschijnlijk niet om oorlog staan te springen. Als ze de rest van de Clan moest geloven had Crystalstar wel meer spanning veroorzaakt met de Leader van Shadowclan. 'Je mag me volgen,' klonk de stem van Clouddancer door haar gedachten heen waardoor het even duurde voordat ze overeind kwam met haar pakket aan honing en bladeren. Hij wenkte nog een keer met zijn staart waardoor Remnantpaw kort haar grijze staart de lucht in hief en op een rustige manier naar hem toe stapte. Met de hoeveelheid aan planten in haar mond kon ze nu niet spreken, dus moest ze vertrouwen op Clouddancer en hopen dat er niks zou gebeuren die de spanning op zou doen lopen. Als Crystalstar een goede Leader was zou ze echter net zoals haar Warrior de jonge Medicine Cat Apprentice met argwaan maar respect behandelen. Er was maar een manier om daar achter te komen.

De grijze kattin was wellicht niet geheel onpartijdig. Dit kwam dan ook door de trots die ze naar haar Clan voelde, voor haar Clan voelde. Ze was beschermend over haar Clangenoten en dit uitte zich dan ook in de manier waarop ze sprak. Ze was wellicht niet tegen Riverclan, anders was ze ook niet honing komen brengen, maar als het erop aan kwam dan moest ze eerst voor haar Clan klaar staan voordat ze de andere Clan kon helpen. Oorlog zou voor haar nog een ingewikkelde zaak worden, maar ze had nog Moons om van haar Mentor te leren en natuurlijk de andere Medicine Cats. De rode kater leek echter niet echt tevreden te zijn met haar opmerking waardoor een zucht haar mond verliet, ze had op dit moment ook niet echt de mogelijkheid te kunnen spreken, niet met haar mond letterlijk vol planten. Tenzij ze moest, alleen veel verder dan gek gemurmel zou ze niet komen. Het was de vraag of het verstaanbaar zou zijn. Een vraag waar ze hopelijk niet achter hoefde te komen.

Ze baande zich achter de grotere kater aan, door het hoge riet. Terwijl ze af en toe verwoed met haar ogen knipperde als er wat gras of riet in haar gezicht kwam. Het was een aardig stuk lopen, al zou de jonge Medicine Cat Apprentice niet klagen. Het was, wat het was. 'Ik hoop dat je kan zwemmen,' Mauwde de kater terloops waardoor de kattin fronste. Zolang het water geen sterke stroming had en niet al te diep was, zou ze zich moeten redden. Al zou hij wellicht wel het pakket over moeten nemen, aan de andere kant, ze wist ook dat het op een zorgvuldige manier gedragen moest worden. Zodat er niet al te veel water bij zou komen. Een enkel knikje kon er wel vanaf terwijl de slanke kattin kort met haar staart zwiepte. Hij kon denken van haar, wat hij wilde. Zolang ze maar veilig weer terug naar haar Clan kwam. Hij zou haar woorden en daden wel leren onderscheiden als hij vaker met haar sprak. Want hoewel ze mondeling echt kaarsrecht achter haar Clan stond, zou ze qua handelingen wel de Medicine Cat Code volgen die haar langzaam maar zeker bekend werd gemaakt. De regels die nog niet zo vanzelfsprekend kwamen als de Warrior Code die ze als kitten al had geleerd. Ze had ook nooit verwacht deze rang op haar schouders te krijgen, en altijd gedacht een Warrior te worden. Een sterke Warrior, en nu, nu was ze een koppige Medicine Cat Apprentice. Niet minder sterk, haar kracht lag echter op een andere plek.

De kattin was niet zoveel water en riet gewend, het kietelde aan haar vacht, en bewoog mee in de wind. Zover de wind macht had over de planten, ergens was het een wonderschoon beeld, zeker met het zwakke zonnetje en de glinsteringen van het water. Zelfs al was de jonge kattin geen Riverclanner, toch kon ze niet anders dan bewonderend het nieuwe gebied in zich opnemen. Ze was Thunderclan en hield van de bomen, van het klimmen, van het uitzicht maar er ging ook een geheel nieuwe wereld open. Een wereld die ze als echte verhalenverteller zou onthouden. De jonge Medicine Cat Apprentice bleef stil terwijl ze de vlammende kater volgde, zijn vacht schitterde door de waterdruppels die er aan bleven hangen en de zon die alles in vuur en vlam zette. Zelf kreeg ze het nooit voor elkaar, om te schitteren. Al was haar vacht duidelijk goed onderhouden en gezond, het was niks bij de vacht van een Riverclanner. Het lag aan de vis, de gezonde vetten die erin zaten. 

De kater liep stevig door waardoor de jonge kattin soms stukken moest rennen om hem bij te houden. Hem vragen rustiger te lopen zat er ook niet in. Voornamelijk omdat de kleine Thunderclanner haar mond vol had en al genoeg moeite deed om door het water heen te banjeren, ze was niet zo klein als een Windclanner maar zeker ook niet zo groot als de Warrior. De kater leek te zoeken naar de geur van kruiden, waardoor Remnantpaw even iets haar pas in hield om achter hem te blijven lopen. Ze wilde hem niet voorbij gaan, niet in dit vreemde gebied. Soepel sprong Clouddancer op een overhangende steen, die het grootste deel van een plas overbrugde voordat hij zich weer door riet heen baande. Remnantpaw schudde haar slanke kop even voordat ze diep door haar neus in ademde, daarmee de bekende geur van honing in haar longen voelde komen. Het zou goed komen, met een zwiep van haar staart sprong ze de kater achterna. Grote ogen bleven gefixeerd op de glanzende vacht, de rode vacht, het zonnetje in het riet. Ze wist direct dat ze andere Riverclanners niet makkelijk op zou merken, door de hoge stengels, doordat de geur moeilijk haar neus binnendrong en door het feit dat ze op dit moment de kater voor haar vertrouwde om haar naar de juiste plek te brengen.

Een Medicine Cat Apprentice was nog niet zo'n makkelijke rang, dat was iets dat ze slager zou leren. Voor nu was ze nog onschuldig, was alles nog onbekend en wist ze enkel dat ze de honing af wilde leveren en een Warrior haar gelukkig niet direct weg had gejaagd, ze kon zich immers de strijd op de bevroren rivier nog iets te goed herinneren. De Apprentice had haar niet bepaald vriendelijk weg gestuurd, dat terwijl ze enkel was komen checken of de kattin niet in gevaar was en als een jong veulen op het ijs was uitgegleden. Haar balans was nog niet getraind, misschien dat ze ooit een van Thunderclan's Warriors moest vragen om er met haar aan te werken. Het zonnetje scheen nog vrolijk, maar aangezien de dag niet eeuwig door zou gaan, was het een zaak dat ze door liepen, de jonge grijze kattin wist dan ook niet hoe ver weg het kamp was, en ze moest de tocht terug ook nog maken. Een diepere beek kwam door de grote hoeveelheid rietkragen tevoorschijn, haar spiegelbeeld en die van haar vlammende gids keken haar vanaf de oever aan. Een spiegelbeeld, altijd iets om te bewonderen maar nu, nu zag ze er voornamelijk een tikkeltje gespannen uit. De kater was voor haar gestopt, en luchtte even voor haar aandacht. 'We gaan nu diverse beken doorkruisen, sommige lijken ondiep maar zelfs mijn buik wordt nat. Als je wil kan ik je pakket overnemen,'  Bood de kater haar aan waardoor ze langzaam het pakket weer voorzichtig los liet en voor haar neer legde. 'Ik zou het graag een beetje droog houden en ben bang dat ik te klein ben om dit goed te doen.' Praktisch gezien had ze weinig andere keuze, zelfs al wilde ze hem niet verplichten het te dragen. Ze wist dat ze haar brein moest gebruiken. Ze was nu niet bepaald de beste zwemmer ter wereld en ze was nu eenmaal niet zo groot dat ze met gemak haar kop en het bundeltje boven water zou kunnen houden. Ze schoof de bladeren die het bundeltje mos en honing omhulden naar hem toe. 'Ik weet niet hoe vaak u een Medicine Cat geholpen heeft, maar zorg dat je het recht houdt, dan loopt er zeker niks uit.' Een kleine glimlach stond op haar lippen en even leek ze net zoals elke andere Medicine Cat, benaderbaar, lief en bovenal betrouwbaar.

Het eerste gedeelte met wat dieper water was nog best een uitdaging voor een droogpoot zoals zijzelf. Het was niet zo dat ze doodsbang was, maar echt haar grootste hobby was het zwemmen niet, en dat zou het waarschijnlijk ook nooit zijn. Dat gezegd hebbende, het was zeker niet onmogelijk voor haar en al helemaal niet nu de jonge kattin het pakket zelf niet hoefde te dragen. De kater leek in de richting te stappen van de volgende rivier toen hij bij het geluid van een stem stilhield en kort zijn staart bewoog om te signaleren dat ze zouden stoppen. 'Goedemiddag Clouddancer,' Verrast -omdat ze de kattin niet aan had zien komen- hield de jonge Medicine Cat Apprentice haar kopje schuin voordat haar blik viel op een crème kattin, die licht naar kruiden rook. Een bekende geur voor de pas benoemde Medicine Cat Apprentice, sinds Rousebell dezelfde geur droeg. Het honingpakket werd voor haar neus gelegd en ze drukte het voorzichtig tegen haar voorpoten aan zodat het stabiel zou blijven liggen. Een vriendelijke knik haar kant op werd beantwoord met een onhandige en warme glimlach van Remnantpaw. 'Goedemiddag Shrimppaw. Ik heb een bezoeker voor je van Thunderclan,' Mauwde Clouddancer waardoor de grijze kattin haar staart een tikkeltje zenuwachtig bewoog. Ze wilde namelijk niet een verkeerde indruk achter laten bij de ander. Clouddancer keek haar even aan voordat hij haar voorstelde aan de ander. 'Dit is Remnantpaw, de nieuwe medicine cat apprentice van Thunderclan,' verduidelijkte hij zijn eerste woorden. Remnantpaw gebaarde naar het pakket dat ze voor haar poten had liggen. 'Een Twoleg houdt bijen, en had een gek ding met honing open staan. Ik heb een aardige hoeveelheid mee kunnen nemen. Misschien dat jij ook wat kan gebruiken?' Mauwde ze zachtjes terwijl ze haar kop schuin hield. De desbetreffende Twoleg was echter niet in de buurt geweest waardoor de jonge kattin haar kans had genomen, en ze hoorde niemand klagen. 'En ik zou je graag willen spreken nu ik er toch ben. Als dat kan?' Deze keer kreeg Shrimppaw de vragende blik op haar gericht, ze was voorzichtig met het delen van informatie. Wetende dat niet alles met de normale Warrior werd gedeeld. 

Het leek erop dat haar taak succesvol zou zijn en ze niet helemaal het kamp in zouden hoeven waardoor Remnantpaw niet nog meer water hoefde te trotseren. Iets waar ze stiekem wellicht wel opgelucht door was. Immers was haar vacht niet gemaakt om te zwemmen, zelfs al was deze best gezond en dicht voor een Thunderclanner. Toch aten ze geen vis en daarin zaten toch meer voedingsstoffen om de vacht zo stevig en goed te maken. Ook was het er wellicht in gegroeid, de katten met een goede vacht konden het beter overleven in Riverclan dan katten met een wat mindere vacht. 'Oh, ja, graag Remnantpaw, dankjewel,' Remnantpaw glimlachte voorzichtig, een beetje onnatuurlijk. Het was duidelijk dat de Medicine Cat Apprentice nog nieuw was in haar taak. Een tikkeltje onhandig gaf ze dan ook haar pakket aan de oudere kattin. Shrimppaw leek echter niet te verwachtten dat de ander met haar wilde spreken waardoor Remnantpaw even moeizaam slikte. Ze likte haar lippen voordat ze met haar staart zwiepte. 'Uh, ja, natuurlijk kan dat,' De slanke kattin knikte dankbaar voordat ze haar staart om haar poten sloeg en haar ogen langzaam sloot. Ze wist dat ze iemand moest spreken en hoewel Blazesong haar advies had gegeven durfde ze Rousebell nog niet te vragen. 'Waterpaw is verdwenen. Onze High Ranks in Thunderclan.... Ik... Wat moet ik. De Clan moet hoop houden. Rousebell wil.. wil ik niet te veel druk geven.' Haar oortjes liet ze somber zakken, het was zelden dat de kattin deze kant liet zien maar dit was een van de andere katten. Een van de katten die net zoals haar door Starclan gekozen was voor dit pad, als ze dit moest geloven als ze echt goed gekeurd werd.