The greatest warrior, here to safe te day! [open]

Hij was een grootse warrior van Shadowclan, met een enorme verantwoorlijkheid! Marshykit zat volledig in zijn spel, een spel waarin zijn fantasiewereld tot leven kwam en waarin hij de hoofdrol speelde. Kittens stonden meestel wel bekend om zulke rollenspellen, maar Marshykit kon er echt van genieten. Het trok hem weg van de werkelijkheid en hij kon telkens zijn eigen draai geven aan het verhaal. Altijd was er wel een probleem dat hij moest oplossen. Gisteren was er niet genoeg prooi, maar vandaag was er weer iets anders! Zoals gewoonlijk waren de 'problemen' gebaseerd op dingen die hij in het gewone leven meemaakte. Met de overstromingen van de laatste tijd, kwam ook dit onderwerp aan bod. De kitten rende van de ene naar de andere kant van het kamp, druk in de weer om de 'kittens' in veiligheid te brengen. Voor een andere kat, zag het het misschien heel gek uit dat hij zo over en weer aan het lopen was, maar voor Marshy was het zo helder als glas. Hij moest de kittens van de diepe kuilen van het kamp, naar de rotsen brengen. Zo liep het katertje minstens 10 keer over en weer om alle kittens in veiligheid te brengen.

Open

_{Marshykit was druk in de weer. Barkingkit keek toe terwijl zijn broertje speelde, zijn oortjes naar voren geprikt. Het zag er leuk uit, en als het speelse monster dat hij was, sprong hij al snel vluchtig naar voren. "Marshy!" een enthousiaste glimlach sierde zijn kop. Jij was gehecht aan zijn familie, spendeerde graag zijn tijd aan hun zijdes. "Wat ben je aan het doen? Kan ik meedoen?"}

We are dust and shadows.

Hij had net een 'kitten' afgezet op de rotsen toen zijn broertje ten tonele verscheen. Barkingkit! Het was een perfecte timing. "Wat ben je aan het doen? Kan ik meedoen?" Met een korte huppel versnelde hij zijn pas tot aan de andere kitten en zwiepte met een staart als teken dat hij moest volgen. "We moeten de kittens in veiligheid brengen. Straks komt het water tot in hun nest!" deelde hij, behoorlijk serieus mee. Meer uitleg moest er niet zijn. Hij stapte zelf al verder naar de geïmproviseerde nursery die aangegeven werd door enkele hoopjes gras. Die hoopjes gras had Marshykit daarstraks verzameled zodat hij ze kon laten dienen als nest. Waar het gras vandaan kwam, was bijzaak. De huidige apprentices konden heus wel slapen met een nest dat wat kleiner was.