Thats all the truth i know

_{Soms was het een warrior. Soms zat hij zelf aan de grens. Wachtend op een boodschapper van Crystalstar. Maar lang had het niet geduurd voor de twee een afspraak gemaakt hadden, voor duidelijk werd dat ze elkaar zouden ontmoeten op fourtrees. Wanneer het woud gehuld was in een warm oranje, een kalme weg zette voor wat hopelijk een kalm gesprek zou worden. Blazestar sloeg zijn staart over zijn kleine pootjes. Tussen deze reuzachtige bomen voelde hij zich altijd zo klein, zelfs nu het er nog maar drie waren. Zijn blik rustte kort op de plek waar het ooit gestaan had, machtig, groots en dood. Zijn kaken spande zich kort tegen elkaar op, zelfs bomen zo groots als deze hadden een eind datum. Wie weet had het nooit een teken voor Shadowclan or Riverclan moeten zijn, maar voor de grote machtige Wolfstar. Nu niets meer dan een nachtmerrie, een lijk in het donkerste plekje van Darkforest. Wegrottend in zijn eigen haat. Blazestar zuchtte, maar waarom had het dan zo veel andere het leven gekost? Maakte dat Starclan juist niet erger? Hij schudde zijn kop en liet zijn blik op het Riverclan gebied vallen.

Crystalstar, ze had haarzelf rap erg bekend gemaakt. Patriot en hard, zo kwam ze over, Blazestar was benieuwd hoeveel er van hij nu voorgeschoteld zou krijgen. Hij had over de oorlog gehoord, woord ging dat niemand gewonnen had. Terwijl andere juist beweerde dat Shadowclan gevlucht was. Blazestar besloot er niet al te veel op te vergokken en het gewoon te laten voor wat het hoe dan ook was. Een oorlog zonder resultaat dat hem echt aanging. Wat Windclan aanging.

Zijn blik viel op de grijze kattin die hij herkende van de gatherings maar pas net zou herkennen als de leader van Riverclan. De kattin die altijd zo zeker van haar zaak geleken had. Hij knikte maar bleef zitten, of hij nou stond of niet, groter dan haar zou hij nooit zijn dus wat was het punt? "Crystalstar" begroette hij de kattin kalm. " Het koste eventjes maar hier zijn we dan" ging hij verder, liet zijn rustige blik nu volledig op haar vallen.

+Crystalstar}

MONTY

De afspraak was geen toeval: warriors hadden hun boodschappen overgedragen en een tijd en een plek vastgelegd. De plek was niet erg lastig geweest, er was immers maar één neutraal gebied in het kamp. En de tijd was zo snel mogelijk geweest nadat Crystalstar Ashenpatch had ontmoet. Nieuwe leaders moesten zo snel mogelijk geanalyseerd worden, zeker aangezien ze maar weinig informatie over Blazestar als deputy had gekregen. Hij was dan ook een erg nieuwe speler, en zijn clan was de enige waarmee ze geen directe problemen had gehad.

Toen ze hem zag herinnerde ze zich weer hoe klein hij was. Als hij niet zo breed en gespierd was geweest had hij bijna een apprentice kunnen zijn. Echter moest ze dat haar niet laten afleiden, venijn kon in de kleinste verpakkingen zitten. Desondanks stonden de twee leaders in schril contrast met elkaar. Hij was breed waar zij slank was, en zij lang en waar hij kort was. Het enige dat de twee echt in overeenkomst hadden was hun keel, die bij beiden door een litteken getekend werd. Dat van haar was verser, en opgelopen bij de laatste oorlog die het woud had gezien.

"Blazestar." Knikte ze hem toe, terwijl ze tussen de bomen uit bewoog en hem benaderde. Het was de eerste keer dat ze een nieuwe leader in volledige vrede ontmoette, en het voelde beslist beter dan haar tijd met Stagtine en Acornstar. "Leaders en deputies blijven maar vallen en uitgewisseld worden, veel sneller dan in de tijd dat ik jong was." Merkte de kattin op, terwijl ze ook ging zitten, niet ver van hem vandaan. "Windclan alleen al zit nu op zijn derde leader sinds ik tot deputy werd benoemd, nog geen twee winters geleden." Vervolgde ze scherp, de jonge leader bekijkend. Zij zou nog geen deputy van die leeftijd hebben aangenomen als Starclan haar geen teken had gegeven. "Ik neem aan dat jij je clan tot rust kan brengen? Ik heb geen zin in nog een bloedbad, zoals er al te vaak tussen River- en Windclan aangericht is." Het was niets voor haar om om de zaken heen te draaien, Blazestar zou direct weten wat hij aan haar had.

_{Het was nog altijd zo verdomd vreemd zijn nieuwe naam te horen. Waren zij niet de enige die hier stonden zou hij geneigd zijn geweest zich niet aangesproken te voelen. De kersverse leader vroeg zich af hoe lang dit gevoel nog vol zou houden, hoe vaak hij het in zijn hoofd zou moeten herhalen voor het als natuurlijk klonk. Hij was niet lang deputy geweest, Wolfheart zijn levens verdwenen zou snel als deze aan hem geschonken waren. Blazestar had gedacht nooit al zijn levens te kunnen overleven. Had zichzelf altijd meer gezien als een tijdelijke oplossing, iemand die de plek warm hield voor iemand beter dan hem. Maar toch stond hij hier nu, met negen levens en een diplomatieke houding die hij zichzelf snel had aangeleerd. Een leader die pas net de spieren ontwikkeld had om zijn kroon op het hoofd te kunnen dragen. Maar was het echt zo naïef van hem om te denken dat hij nooit leader zou worden? Wolfheart was jong, sterk en kon negen keer langer leven dan hem. Was het echt zo vreemd dat hij zijn huidige positie niet voorzien had?

Crystalstar kwam snel tot zaken, iets wat Blazestar op prijs had gesteld, waren haar woorden niet met scherpe tong gesproken. De tabby kater zette zijn kaken wat strakker op elkaar, drie leaders in haar deputyschap alleen al. Hij wist dat hij dat niet op leeftijd kon afschuiven, nee. Leaders vielen inderdaad met onnodig snelheid. Oceanstar, Stallionstar, Wolfheart- Blazestar wist dat het niks persoonlijks was. Maar kon het niet laten zich voor een seconde gefrustreerd te voelen onder de scherpe toon die de kattin tegen hem opgezet had. Het waren immers dingen die buiten zijn doen lagen en dingen die Windclan niet omschreven. "Het zij zo" mauwde hij kalm, er was niks wat hij er aan kon veranderen. Hij zou meteen aan de riverclan leader laten merken dat hij niet van plan was in het verleden te leven. Wolfheart beschreef zijn leiderschap niet. Wolfheart was er niet meer. Hij deed er niet toe. Het was irrelevant voor de leaders die nog levens droegen. Die zeggenschap hadden.

Gelukkig leek ook Crystalstar er niet al te lang op te willen blijven hangen, ging al vluchtig door naar de volgende zin die ze ongetwijfeld goed had doordacht maar niet minder slecht viel. Tot rust brengen? Wie dacht ze dat ze was. "Tot rust brengen?" herhaalde hij scherp toen ze uitgesproken was. Zijn ogen vernouwd, oren naar achtere gedraaid. "Er is niks om tot rust te brengen, Crystalstar." Niets wat haar aanging tenminste. "Er liggen geen spanningen tussen onze clans, en ik ben niet van plan deze te creëren." Het was niet windclan die stookte de laatste niet. Hoe hij het ook wendde of keerde, dit was alles waar Crystalstar om zou geven aan het einde van de dag. Wat voor hem Windclan was, was voor haar Riverclan. En met iedere nieuwe leader zou ze direct willen weten wat het voor haar thuis zou betekenen.}

MONTY

Wat waren jonge toch ongelofelijk naïef en arrogant. Blazestar scheen te denken dat hij het allemaal wel wist, dat er niks aan de hand was binnen zijn clan dat kon leiden tot een nieuw conflict. Had hij soms niet geluisterd? En nog erger, had hij soms niet opgelet op wat er in Windclan gebeurd was in de afgelopen seizoenen. "Op dit moment hebben wij geen conflict, dat klopt. Maar dat neemt niet weg dat Windclan en het woud niet in de meest stabiele staat zijn. Leaders worden niet zomaar vervangen, Blazestar." Ze zou het hem duidelijk maken, anders kon ze net zo goed direct de hoop opgeven. Dan zou er gewoon weer een nieuwe Wolfstar komen, een nieuwe Stallionstar, een nieuwe Oceanstar. Dan zou de cyclus zich herhalen en zouden zij twee snel genoeg weer tegen elkaar het slagveld op marcheren. "Je clan heeft een sterke, rechtvaardige leiderskern nodig. Katten die hun clan kennen maar niet over zich heen laten lopen. Katten die het aankunnen om toe te geven en naar andere clans te luisteren, in plaats van alleen te streven naar hun eigen glorie." De grijze kattin keek haar kleine gesprekspartner met alle ernst aan. "Ben jij de leader die dat kan realiseren?"

_{Leaders werden niet zo maar vervangen. Blazestar droeg zijn mening op het gezicht. Was Crystalstar vergeten hoe makkelijk het was om te sterven? Als de verhalen klopten had ze er inmiddels ervaring mee, maar zich gedragen er naar deed ze niet. Oceanstar had haar levens aan haar kroost gegeven, Stallionstar had een andere roeping en Wolfstar had het leven gelaten. Er was niks wat hij hier aan kon doen, niks wat hij kon veranderen. En toen ze hem vervolgens ook nog als een kleuter behandelde, nog voor hij haar eerdere woorden kon beantwoorden, was de maat vol. "En ben jij de leader waar tegenover ik mij moet verantwoorden?" hij sloeg met zijn staart. Haalde zijn wenkbrauwen op, was dit niet de kattin wiens leaderships kwaliteiten de vorige ceremonie nog in twijfel getrokken werden, mhm. Hij vernauwde zijn ogen. "Crystalstar, Doe niet alsof ik niet door heb wat goed leadership inhoud. Doe niet alsof het jou oh zo nobele taak is het aan mij uit te leggen. Ik ben verdomme geen apprentice meer." Zijn ogen ontmoette die van de leader. Het was leader tegenover leader. Niet mentor tegenover leerling. En hoewel hij nog altijd zich af vroeg of hij de juiste keuze was geweest. Of hij de leader was die windclan nodig was, zou hij zeker zin best doen te zijn want Windclan van een leader nodig had. Wolfheart mocht dan wel geen goed voorbeeld zijn, maar hij was geen idioot. Was niet de kleuter die Crystalstar voor zich zag. Hij zou niet zijn adem in houden en knikken wanneer de Riverclan leader hem behandelde als minder. "Je hebt gehoord wat er voor Riverclan toe doet. Er zijn geen spanningen, ik heb geen enkele reden actie te ondernemen tegen jouw clan. Heb de motivatie niet deze te zoeken. " Dat zou het enige moeten zijn wat haar aanging. Verder hoefde ze haar neus niet te steken.}

MONTY

Het was niet alsof ze eraan twijfelde dat er een capabele leader ín Blazestar te vinden was, ze dacht alleen niet dat het een goed idee had om hem helemaal alleen dit pad te laten bewandelen, zonder enige goede lessen. Toch bleef hij haar afwijzen, en Crystalstar begon ernaar te neigen om hem maar gewoon zijn zin te geven. Laat hem het maar zelf uitvinden. Ze knikte langzaam en bleef in alle kalmte op haar plek staan. Ze had al te vaak gedeald met Hermitshell om onder de indruk te zijn van een kater van half haar leeftijd. De onervarenheid was in alles af te lezen, maar ze wees Blazestar er maar niet op, voordat hij dacht dat ze hem iets bij probeerde te brengen. "Goed dan." Mauwde ze simpelweg. Ze had weinig zin om al die loze beschuldigingen en boosheid met veel meer te beantwoorden. Er was immers nog een zaak die ze graag wilde bespreken met de nieuwe Leader van Windclan. "Nu Wolfstar dood is kan één van zijn fouten misschien rechtgezet worden. Shatteredice." Mauwde ze, en ze keek Blazestar geringschattend aan. De voormalige Windclan queen woonde al meer dan een jaar in Riverclan, en zou nooit meer teruggaan. Toch wilde de grijze kattin een soort gerechtigheid voor haar vriendin. "Zij is oneervol uit haar clan gestuurd, alleen maar omdat ze door Riverclan's medicine cat is geholpen. Ik vraag je om haar naam te zuiveren. Ze zal nooit terugkeren naar Windclan, maar ze verdient het om niet meer als een verrader te worden gezien door degenen die niets van haar verwijdering weten."

_{Hoe langer hij tegenover de kattin stond, hoe meer hij door begon te krijgen dat hij beter in bed had kunnen blijven liggen. Was het niet dat ze hem een les probeerde bij te brengen, dan was het wel het onderwerp dat ze vervolgens naar zijn kop smeet. Blazestar probeerde de verwarring niet uit zijn blik te houden terwijl Crystalstar de zo genoemde wandaden van zijn voorgangers opnoemde. Toen ze begon over een Riverclan medicine cat die Shatteredice zou hebben behandelt. Feit was immers dat Windclan hier nooit over geinformeerd was, en dat mocht ze weten. Bovendien, al zou hij het proberen, zijn gezicht was altijd een open boek. Een podium voor iedere emotie die hem voorbij ging, met spotlights en al. Maar goed, Blazestar wist niet beter dan dat Shatteredice was overgelopen, meer had hij hier ook nooit achter willen zoeken. Want waarom zou hij? Waarom kwam Crystalstar hiermee? "Als zij onterecht uit Windclan gezet is Crystalstar, waarom hoor ik hier dan nu pas van? Dit is al weer twee leaders geleden, 12 manen" En hij had er 12 moons buiten gestaan. Daarbij, waarom zou hij het woord van de Riverclanner boven dat van Stallionheart zetten? Windclan zou hem levend op eten.}

MONTY

Onderwerp: Re: Thats all the truth i know