Voetbal is wel leuk tijdens ek :pepehands:

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower was wat laks aan het jagen. Ze deed niet echt haar best, wat natuurlijk een beetje slecht was. Maar ze had één goeie spreeuw gevangen die, niet om op haar eigen hoorn te blazen, best indrukwekkend was. Dus nu was ze niet echt aan het opletten terwijl ze door de rest van het bos slenterde. En meer uit onoplettendheid dan doelbewust, stuitte ze op Carrioncough. Toen ze hem zag, knipperde ze even twee keer verdwaasd, voordat ze een schappelijk glimlachje op haar snoet toverde. 'Hey,' groette ze hem. Ze kende hem eigenlijk nauwelijks. Hij kwam uit een hele andere generatie dan zij, dus waarom zou ze ook? Toch was Cottonflower nooit de minste om van haar vlotte babbel gebruik te maken. 'Ook zo blij dat de zon eindelijk terug is? Ik vond de sneeuw prachtig, maar zelfs ik moet toegeven dat een beetje zonneschijn iedereen gezelliger maakt.'}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower hield die keurige glimlach op haar snoetje terwijl ze naar de senior keek. Hij was een beetje zo'n kater die niet opviel, no offence, en Cottonflower zocht toch altijd meer gezelschap bij haar leeftijdsgenoten. Dus hij moest maar blij zijn dat ze nog zo vriendelijk was om een gesprek aan te knopen, al deed hij niet zijn best om vrolijk te kijken. Cottonflower nam ook plaats, iets charmanter dan haar gesprekspartner en legde haar pluizige staart over haar voetjes. En toen noemde hij haar een kind. Kind. Wauw, belediging. Ze was inmiddels al een warrior hoor! Oh, hij zou die opmerking niet zo verhuld terugkrijgen. Het gesprek ging over niets, natuurlijk, dat had ze zelf geïnitieerd. Wat moest ze anders met zo'n kerel? Ze ging hem echt niet de laatste roddels vragen over wie nu weer met wie was, en wat iemand weer had uitgespookt. Dus keek ze hem onschuldig aan, waarna ze de spetters bloed van haar poot begon te wassen. ‘Hm-m, middelbare. Daar lijkt het wel op, of niet?’ merkte ze poeslief op, terwijl er al een ondeugende blik in haar ogen begon te twinkelen. ‘Of misschien kon ik net terug van een super bloederig gevecht.’ Ze zette haar schone pootje weer neer.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower werd nu langzaam door hem geïrriteerd, en het toonde. Ze was nooit iemand die een blad voor de mond nam of probeerde zichzelf in te houden. Hij probeerde haar te kleineren, met die stomme blik op zijn kop en getuitte lippen. Haar poten jeukten om hem te slaan. En toen hij over haar vader begon, vond ze het een lage opmerking. Erg laag. En dat moesten de seniors in hun clan zijn? Cottonflowers kin ging omhoog en haar ogen stonden vurig. ‘Ik ben gek op mijn vader. Wat sneu dat je je wil verlagen tot geroddel van uitgerekte queens.’ Natuurlijk had ze wat van die roddels gehoord, Cottonflower kon ook er wel wat van om zich in het roddelcircuit te wagen. Maar als het om haar familie ging, wist ze de waarheid wel. Haar familie was perfect. En hij wilde gewoon op haar zenuwen werken. Eikel.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Wat wilde hij nou? Wilde hij haar tegen haar familie opzetten, tegen haar moeder? Want dat zou hem niet lukken. Helemaal niet toen hij zijn bron benoemde, waar ze spottend om lachte. 'Oh ja, want Brimstone heeft d'r kop vast op d'r kop zitten,' miauwde ze sarcastisch. En toen hij ook nog eens doodleuk ging vragen naar haar vader, keek ze hem strak aan, haar oren in haar nek en duidelijk pissig. 'Prima.' Cottonflowers staart zwiepte heen en weer en ze  bleef hem pissig aankijken. Hufter. Het liefst wilde ze hem slaan, maar ze wist dat haar tong ook scherp kon zijn. 'Wat probeer je met dit gelul te bereiken? Ga toch een hobby zoeken,' snauwde ze geërgerd naar de kater. Het was laag en kinderachtig.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Ja ja, erg grappig. Ze had niet geprobeerd grappig te zijn, voor een keer. Het was een belediging geweest. En toen rolde ze haar ogen. ‘Grappig, die van jou lijkt verkeerd te zitten,’ miauwde ze terug. En toen hij vervolgens het gesprek als vriendelijk probeerde onder te doen, snoof ze schamper. En hoe kleinerend hij was. Ze haatte het. Het deed kriebels over haar rug lopen en ze zou zich niet inhouden. En toen ze hem verteld had een hobby te zoeken, had hij kennelijk besloten dat zij die hobby was. Hij moest zijn neus snel uit haar zaken halen en ophouden haar te beledigen. ‘Als je ze me zo goed in de gaten houdt dat ik kennelijk mijn werk niet doet, weet je heus wel wie mijn mentor was.’ Nieuwsgierige bemoeial. ‘Ik denk dat je je dikke neus uit mijn zaken moet houden.’}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Snapte hij het? Waarschijnlijk niet. Dit was nergens voor nodig geweest. Ze had een vriendelijk gesprek geïnitieerd en hij had besloten dat ze hem moest lastigvallen met roddels, haar proberen twijfels aan haar familie aan te praten en vervolgens te denigreren. Hij was laf en een pestkop. En ze zou zich niet zo door hem op de kast laten jagen. En van zijn domme opmerking moest hij niet lachen, net zoals de belediging die ze haar toeslingerde, en vervolgens besloot Hermitshell er ook nog eens in bij te betrekken. Dat was laag en hij bevond zich op spiegelglad ijs. Ze zou hem wat aandoen, serieus. ‘We zijn inderdaad een goeie combinatie.’ Ze zou zijn opmerking haar niet laten raken. Hopelijk was hij jaloers, eeuwige vrijgezel. Niemand wilde zijn neus in zijn zaakje steken. En walgend keek ze naar hem toen hij durfde zijn vieze klauw naar haar uit te steken. En wat was die laatste opmerking? Wat had dat te betekenen? Ze trok haar neus op. ‘Doei.’ Haar stem was hard terwijl ze hem lang aankeek. Haar trots zou hij echt niet breken. No way.}