Gewoon Rumble

Onderwerp: Gewoon Rumble do 17 jun 2021 - 14:47

Zijn schouders rolde in soepele bewegingen nadat hij wegwas gelopen van Zmeura. Hij stond nog steeds buiten en hield even de spanning uit zijn spieren. De zon die geschenen had was er nog steeds en brandde op zijn dunne huid. Misschien dat hij zo meteen maar een schaduwplekje opzocht. Hij verwerkte kort de informatie die hij had gekregen van de zwarte she-cat voor hij naar zijn volgende bron ging. Zijn gezicht stond kalm tot neutraal ondanks hij tintelingen voelde in zijn tenen. Hij liet een gecontroleerde ademteug naar buiten glijden en sloot zijn ogen. Toen hij ze weer opende stonden zijn blik net zo rustig als zijn gelaat. Met een draai om zijn eigen as heen liep hij naar de kat toe die deze reis mogelijk had gemaakt. Gewoon Rumble. Zijn oren bewogen nieuwsgierig toen hij de bruine tom in vizier kreeg. ''Hallo Gewoon Rumble.'' Sprak hij, hem altijd nog noemend hoe hij zich voorgesteld had. Gewoon, Rumble- Gewoon Rumble. De tom leek alleen maar hij had gehoord van Zmeura dat hij ook een aanwinst had meegenomen. ''Heb je trek?'' Vroeg hij. Zijn lippen krulde op. Zmeura had ook een hapje mogen eten.. dan mocht de rest ook.

- 1st Gewoon Rumble

Onderwerp: Re: Gewoon Rumble do 17 jun 2021 - 15:15

Ze waren terug. Op een andere plek dan eerst weliswaar. Het voelde ergens wel een beetje onwennig. Tussen zo veel bomen. Het was wel weer lekker geweest om even over de rotsen te hebben kunnen lopen en de paden in twoleg place hadden ook wel iets wat vergelijkbaar gevoeld. Vlak, maar wel steenachtig. Dit was anders. Zo midden in het woud. Toch vond Rumble het maar wat interessant. Hij zou niet klagen. Nee, het was maar al te boeiend. Sommige katten in de Elite waren irritant, sommigen zeer intrigerend. Waar hij Orchis precies onder moest scharen wist hij nog niet. Maar ja hij was de baas, dus daar had hij het maar mee te doen. Als hij zijn leven bij hun wilde opbouwen zou hij het hem naar de zin moeten maken. De rest er omheen zou hij zelf kunnen bepalen. Dus dat stukje nam hij voor lief. Hij had nu ook zijn eigen projectje, zijn mini Wrennetje. Hij knikte de general eventjes toe, toen die hem begroette. Waarschijnlijk wilde hij graag horen hoe het allemaal was gegaan. Prima. Als hij daarna maar te horen kreeg dat hij oké was, dat hij mocht blijven. Orchis vroeg of hij honger had. Hij was nog steeds niet de beste jager. Het was wel iets verbeterd, doordat hij het had kunnen afkijken tijdens de patrouille naar de bergen. Maar iets te bikken sloeg hij dus nooit af. “Lekker.” Bromde hij dan ook. De blik in zijn okergele ogen afwachtend. Kwam er nog meer? Of bleef het daar eerst bij. Dat wist je maar nooit bij Orchis, had hij inmiddels geleerd.

Onderwerp: Re: Gewoon Rumble do 8 jul 2021 - 20:34

Orchis had genoeg vragen voor Rumble maar de eerste was een standaard. Niks over de bergen. Niks over het kittentje die hij gesnoept had. In zijn brein hoorde hij de stem echoën van Zmeura. Hoewel Orchis niet graag deelde kon er wel onderhandeld worden. In ieder geval stond er eerst eten op de planning. Na zijn vraag als Gewoon Rumble trek had kreeg 'lekker' als antwoord terug. Orchis lippen krulde op alsof hij blij was met zijn antwoord. ''Dat is mooi, ik namelijk ook.'' Zei hij terug, wellicht iets enthousiaster dan de tom voor hem zal gaan zijn. ''Ik volg, jij jaagt.'' Sprak hij en hoewel zijn stem redelijk vrolijk te noemen was was hij doodserieus. ''Enne- maak er twee prooien van ja? Ik hou niet zo van als iemand met zijn speekselbek aan mijn prooi zit.'' Voegde hij eraan toe met een vlugge glimlach. Hoewel het als de doodnormale egoïstische Orchis klonk stuurde hij Rumble met een reden op jacht. Of nouja voor twee redens dan: hij had namelijk ook wel echt trek maar het was niet enkel daarvoor dat Rumble jagen moest.

Onderwerp: Re: Gewoon Rumble vr 16 jul 2021 - 11:54

Echt serieus… Van alles, vroeg hij hem om te jagen. Hij had zeker iets opgevangen. Dat hij de jacht had afgekeken. Gosh wat waren ze hem toch dankbaar dat hij een kitten mee had gepikt, not. Jemig hé. Niks was ook genoeg. Nou ja, goed prima ja. Best. Hij trok even zijn lippen in een streep, maar knikte toen. Ja hoor Orchis, jij krijgt je twee prooien. Als je geduld hebt dan tenminste. Met een grom ging hij de general voor. Hij deed zijn bek een stukje open en dronk de geuren van zijn omgeving op. Hij was een logge lompe kater, gemaakt om te vechten. Gemaakt voor brute kracht. Niet om sierlijk achter een prooi aan te jagen, dat was niet voor hem besteed. Maar goed, hij wist zich nu te redden. Al ging het nog steeds niet van een leien dakje. Hij ving de geur van een konijn op. Die hij begon te volgen. Hij kon wel stil zijn, dat was het probleem niet. Hij wist hoe hij zich behendig een weg moest manoeuvreren. Al ging het niet zo soepel als in de bergen. Een bos was toch wel wat anders. Het was meer dat hij de focus echt op één ding moest houden. Hij was gewend om alles in de gaten te houden, de hele omgeving. Niet alleen de prooi. Dat was het werk van de prey hunters. Doordat hij vergat net genoeg uit de wind te lopen, had het konijn hem door. Gelukkig niet op tijd, want hij was groot. Dus wist hij een enorme sprong te maken en net op het moment dat het konijn er vandoor wilde schieten, zijn nagels in het dier te slaan. Hij brak zijn nek en schoof de prooi onder een bosje. Toen vervolgde hij zijn jacht. Niet ver van het konijn ving hij de geur van een vogel op. Er zat een dikke duif bij een boom te scharrelen. Hij grijnsde, die zou in ieder geval niet heel snel zijn. Dit keer maakte hij niet dezelfde fout en hield hij zijn lijf uit de wind. Hij kon alleen niet voorkomen dat hij een takje onder zijn poten brak. Alleen zoals hij al had gedacht was de duif niet snel, dus kreeg hij niet eens de kans om zich voor te bereiden, om op te vliegen. Ook de nek van de vogel brak hij. Met de duif in zijn bek liep hij terug naar het konijn, om ze vervolgens naar Orchis te brengen. Hij had wat schoonheidsfoutjes gemaakt, maar verder kon hij er niks op zeggen toch, het doel was alsnog bereikt.

Onderwerp: Re: Gewoon Rumble