Happy colors

De kleine kitten probeerde te slapen met haar gezichtje in het mos. Maar het zorgde ervoor dat ze niet goed kon ademhalen, dus draaide ze zich om. En toen lag ze niet goed... Dus rolde ze zich weer om, opmerkend dat ze te weinig plaats had voor zichzelf. Want als het poesje zich probeerde uit te rekken, botsten al haar pootjes tegen haar siblings aan. En ze wilde ze niet verstoren in hun dutje, maar anders zat ze hier zo krap. Hierdoor lag de kitten wat verveeld wakker in het nest, al werd dat snel weer gefixed toen een apprentice kwam aangelopen. De grote schaduw viel op het nestje heen en met grote, bewonderende oogjes keek de kitten op naar de kat die voor hun nest was komen staan. "Hawwo!", piepte ze blij.


+Cottonpaw <3

_{Cottonpaw was de grote zus! Dat had natuurlijk heel veel verantwoordelijkheden. Ze moest cool zijn en hun voorbeeld. Maar het betekende ook opeens dat ze aandacht moest delen. Buiten dat was één van hen ook nog eens ziek. Dat betekende dat Cottonpaw ergens achteraan op de prioriteitenlijst stond. Oftewel, zíj moest dan zelf maar prioriteiten maken om ze op te zoeken. Ze liep de medecine cat den in, Shrimppaw zou het vast niet erg vinden, waarna ze gewoon recht op het nest afliep van haar vier siblings. Vier! Het waren zoveel. Ergens vond ze het wel leuk, voor hen was het vooral leuk. Cottonpaw wist hoe het was om alleen te zijn en al je vrienden apprentices werden. Eén van de vier begroette haar. Cottonpaw wist welke het was, ja! Ze had de namen geoefend. Natuurlijk, ze was een goede grote zus. ‘Hallo, Kiwikti!’ begroette ze haar vrolijk.}

_{Wie was zij? Nou ja zeg, wat een vraag. Om eerlijk te zijn was ze hier ook nog heel veel geweest, omdat Azurekit zo ziekjes was en de kittens zo kwetsbaar waren, was haar aanwezigheid niet altijd gewenst. En Cottonpaw kon niet zo goed stilzitten. Niet dat ze niet allemaal super lief vond, maar mama had het er maar druk mee. ‘Ik ben Cottonpaw,’ miauwde ze, waarbij ze haar voorpoot op haar borst legde. Ze verlaagde haar kop vervolgens een beetje, haar poot weer naast de ander zettende. ‘Ik ben jullie grote zus, is dat niet gaaf?’ snorde ze vrolijk. Ze hadden iets om naar op te kijken, zíj! En zij was cool, want zij zou met ze spelen en ze zouden zoveel coole dingen kunnen doen!}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonpaw giechelde vrolijk toen haar zusje haar naam echode. Oh mijn god, wat een schatje. Vertederd keek ze naar haar kleine zusje. Ze waren alle vier allemaal zo ontzettend schattig. En Cottonpaw zou hun voorbeeld zijn! Ze zou ze alle leuke dingen laten zien, spelen, kattenkwaad uithalen en de kleintjes uiteraard de schuld geven. Haar sprankelende ogen keken nog een keer naar de kleine, waarna ze haar kop een beetje liet zakken en dichterbij haar zusje kwam. Ze wist niet precies wat ze allemaal hadden gedaan, of ze überhaupt de nursery al uit waren geweest. Maar ze had een plannetje. Ze wierp een blik om zich heen, om te checken of er niemand was, waarna ze naar de kleine keek. ‘Hey Kiwi, wil je wat cools doen?’ fluisterde ze naar haar kleine zusje.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonpaw zag direct dat ze de interesse van de kitten had gewekt. Cottonpaws ogen glommen op, en ze boog haar kop nog dichterbij de rode kitten. ‘Nou,’ begon ze zachtjes. Buiten was de wereld zoveel mooier. Onder een laagje sneeuw, de lucht blauw, schapenwolkjes aan de hemel. Veel beter dan deze stinkende den! ‘Wil je met mij mee naar buiten?’ Ze was dan officieel de beste, coolste zus ter wereld. En dat zou ze ook blijven. Ze zou ze allemaal meenemen naar de coolste plekjes, laten zien waar je het beste kon zwemmen onder de sterren, waar je je moest verstoppen als mama of papa boos op je was. En het begon met de kleine dingen, de kleine dingetjes die niet mochten, of niet hoorden. Dat waren juist de leuke dingen!}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonpaw haar gezichtje lichtte ook op toen Kiwikit met haar instemde. En voor Cottonpaw had doorhad, stond het rode meisje al naast het nest. Perfect! ‘Volg mij!’ miauwde Cottonpaw vrolijk, waarna ze zich omkeerde en nonchalant de medicine cat den weer uitliep, alsof er niets aan de hand was. Bovendien mocht ze haar zusje best rondleiden, dat was haar plicht als grote zus. Ze keek nog een keer achterom en voor ze het wist stond ze in het kamp en liep ze verder en verder de open plek op, waar nog een mooi aangestampt laagje sneeuw lag. ‘Dit. Is RiverClan!’ miauwde ze, waarbij ze een rondje om haar as draaide. Dit was thuis.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonpaw keek de kitten aan, die om zich heen keek en ze snorde, terwijl ze zelf ging zitten. Was er nog meer in kamp wat cool was? Maar Cottonpaw was niet iemand die makkelijk haar mond dicht kon houden. ‘Kijk, daar is de nursery, daar slapen kittens normaal.. Oh! En daarnaast in de apprentice den, daar ga je slapen als je een apprentice wordt, spannend hè?! Ik slaap er nu, maar als het goed is, word ik snel warrior en slaap ik daar, in de warriors den!’ Cottonpaw ratelde snel over haar woorden heen, terwijl ze elke den één voor één aanwees. En welke plekken waren er nog meer? Ja de medicine cat den, maar die kende Kiwikit natuurlijk nu wel, die zou haar neus inmiddels wel uitkomen. ‘Oh, en de elders slapen daar, in die bol riet daaro. En in die heuvel, daar slaapt Crystalstar.’ God, ja. Eigenlijk was het kamp maar saai. Er werd een hoop geslapen, nu ze het zo allemaal opnoemde. Nee, het echte avontuur, dat was daar buiten.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Ja, ze had een punt. Het was saai. Ze haalde eventjes haar schouders op. ‘Sorry, we doen eigenlijk hier ook niets behalve eten en slapen, en kletsen,’ miauwde ze. Ja, wat gebeurde hier eigenlijk. Uitrusten, ceremonies aanhoren, meetings. Daarbuiten, daar was waar de echte fun gebeurde. Nou ja, jagen, patrouilleren.. Wat deden ze eigenlijk de hele dag? Beetje rondhangen, taakjes doen. Het was ook maar een saaie routine. Maar het was iets, right? Er was altijd tijd voor avontuur. ‘Als je apprentice bent en we kunnen buiten het kamp.. daar gebeuren leuke dingen! Dan kan je zwemmen en spelen zoveel als je maar wilt!’}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonpaw keek haar zusje vriendelijk aan en ze keek haar aan, toen ze vroeg hoe lang het nog duurde voordat ze apprentice zou worden. Ze legde haar neusje zachtjes tegen haar voorhoofd aan. Oh, ze kende het wachten. Iedereen maakte het mee, het wachten totdat ze eindelijk dingen mochten doen. En het was verschrikkelijk, maar dat zou ze niet tegen Kiwikit zeggen. ‘Voor je het weet,’ miauwde ze zachtjes. Ze trok haar kopje terug en keek haar zusje aan. ‘Op een dag, snel, wordt je wakker en is je ceremonie. En dan hoop je dat je weer een kitten mocht zijn, in plaats van elke dag stomme trainingen moeten doen.’ Want ja, zelfs de trainingen waar je zo naar uit keek, werden met de dagen saai en een verplichting. Cottonpaw had ze na een poosje gehaat. Ze snorde en legde haar staart om de rode kitten heen. ‘Kom, ik breng je weer naar je nest.’}