Greencough, you've got to be kidding me!

De kille ochtendlucht die haar wekte deed haar meteen rillen. Langzaam kwam de kleine kat omhoog en schudde even licht haar vacht op terwijl ze haar nest reorganiseerde met haar neus. Ze probeerde alles zo schoon mogelijk te houden. Het was ook wel nodig, vooral met dit weer. Haar blauwe ogen staarde in het schemer donker naar de nette gedroogde kruiden die ze goed verzamelt had. Burdock root voor infecties voor rattenbeten. Een lichte verzameling Cobweb's voor mogelijke wonden. Coltsfoot mocht er een kat in ademnood komen. Comfrey mocht een kat iets breken of kneuzen. Dock voor krassen. Feverfew perfect voor lichte koorts. Goldenrod om wonden te genezen. Een kleine verzameling Honey in een groot blad opgevangen mocht een kat in rook inademen. Horsetail voor geïnfecteerde wonden. Lavender om katten tot rust te brengen en koorts te verlagen. Overigens was dat haar lieveling's. Even grinnikte de kattin terwijl ze even aan de heerlijke lavendel lucht rook. Poppy seed om een kat helemaal te kalmeren. Stinging nettle tegen zwellingen. Met lichte trots keek ze naar de gehele collectie tot ze bij de laatste plek aankwam. Waar was.. Catmint.. Ze had het toch.. Nee! Toen ze Borage Leaves haalde voor Suntail, ze zou ook Catmint meenemen maar ze was het vergeten door de geboorte! Woest vloekte ze in zichzelf terwijl ze snel een paar likken over haar vacht gaf. De eerste de beste plek waar ze Catmint kon vinden was bij een Twoleg place niet heel ver van hun territorium. Voor Sunhigh zou ze terug kunnen zijn. Snel maakte ze een paar passen richting het einde van haar Den en terwijl ze zich door de ingang wurmde liep ze bijna recht tegen een kat op. Meteen schrok ze even en stapte achteruit. "Kom.. Kom binnen alsjeblieft, hoe kan ik je helpen?" Ze had niet meteen gezien wie het was maar de kat wou haar hebben dat was een ding waar ze zeker van was.

[Twilightsparkle, Silverwisper & Shadowpaw. later.

Silverwhisper voelde zich de laatste dagen niet zo goed, jagen ging minder, en ze had een pijnlijke keel gekregen. Een aantal keren had ze al gemeen gehoest, en sommige katten hadden haar al doorverwezen naar de Medcine cat, de nieuwe Medicine cat. Anglevoice had de Windclan goed gedient, en ze had het zeker verdient. Silverwhisper rekte zich langzaam uit, en voelde hoe een pijnscheut door haar lichaam ging.''Misschien toch maar even naar Anglevoice..''Kuchte Silverwhisper zacht. Langzaamen sloom stond ze op, en voelde hoe weinig kracht er nin haar lichaam zat. Ze stapte sloom de Den uit, en voelde hoe het koude zonlicht op haar zilveren vacht prikte. Ze kneep haar ogen even fijn, todat ze aan het licht gewend was, en met passen die weinig kracht hadden liep ze in de richting van de Den van Anglevoice. Ze voelde hoe de wind ruistte, haar iets toe fluisterde wat ze niet kon verstaan, haar ogen waren dik, en ze voelde hoe de hoest opborrelde, en ze kuchtte erop los, er was inderdaad iets mis met haar. Zou het kunnen omdat ze de laatste keer in het meertje had gezwommen, en toen met koude wind terug liep? Of zou het gewoon en gemeen hoestje zijn, die ze gewoon had opgelopen en weer over zou gaan? Ze betwijfelde het. Ze hoestte weer,en met wat meer tempo liep ze de Den in. Ze bleef staan in de schaduwen, Anglevoice kwam op haar afgelopen, ze staarde ergens anders heen wan ze leek de zilvere donkere kat neit op te merken. Silverwhispers blauwe ogen fixeerde zich op de jonge katin. Zo jong, zo lief en mooi, ze had bijna medelij dat deze kat geen partner mocht hebben, maar het was de plicht van de Starclan dat dit niet mocht. Anglevoice had haar opgemerkt."Kom.. Kom binnen alsjeblieft, hoe kan ik je helpen?'' Silverwhisper snorde even schor en glimlachte.''Ik voel me de laatste tijd nogal slap en ik hoest veel...Kun je er even naar kijken?'' Haar ogen waren dik, en ze stapte de schaduwen uit, ze glimlachte ietwat onzeker, hopelijk draaide dit op iets uit.

De poes voor haar zag er ziek uit. Meteen geschrokken deed Angel nog een stap achteruit. Silverwhisper snorde even schor en glimlachte.''Ik voel me de laatste tijd nogal slap en ik hoest veel...Kun je er even naar kijken?'' Haar ogen waren dik, en ze stapte de schaduwen uit, ze glimlachte ietwat onzeker. Angel's ogen waren licht groot terwijl ze de poes naar binnen leed. Snel leidde ze haar naar een mosbed waar ze met haar poot naar wees. "Alsjeblieft neem plaats." Klonk haar stem zachtjes. De geur in haar vacht leek al naar de dood te ruiken.. Ze had dit eerder gezien, toen Leopardstrike nog medicine cat was. Hij had gezegd dat het Greencough was. Maar Angel durfde dat bijna niet te geloven. Natuurlijk het was Bladkaal. Maar nieuwblad deed al bijna haar intreden.. Greencough nu nog? Even schudde ze haar hoofd en begon de poes te onderzoeken. Eventjes drukte ze op de vacht bij haar buik. "Hoest eens.." Sprak ze bijna emotieloos. Ze wist het bijna zeker. Alles aan die poes.. Dit was enkel een zekering.. De poes had Greencough het was haar meteen al opgevallen, maar ze moest zich nog even inhouden.. Ze moest niet meteen alle hoop wegsmijten.. Want er was nog hoop.. Ze moest er enkel voor zorgen dat iemand voor haar Catmint ging halen.. Want Silverwisper kon ze nu echt niet alleen laten, al helemaal niet met Greencough..

Voorzichtig slenterde Silverwhisper de schaduwen uit. Ze zag de Medicine cat aandachtig kijken naar het lijf van Silverwhisper. Angelvoice stapte naar haar toe en leidde Silverwhisper snel met licht grote ogen van schrik richting een zacht mosbed. Het mosbed leek erg luxe vergeleken met de mosbedden in de warrior den. Veel zachter leek het ook. " Neem plaats , alsjeblieft. " Zei Angelvoice. Silverwhisper knikte naar Angelvoice. ' Ok Angelvoice. ' Zei ze slapjes. Stil van binnen hoopte Silverwhisper dat het geen Whitecough of Greencough was. Die ernstige ziekte Greencough vreesde ze het meest. Vele katten waren daar aan gestorven en heel weinig waren genezen aan die vreselijke ziekte, heel weinig katten. Silverwhisper was helemaal in gedachte en schrok op toen Angelvoice haar hoofd schudde en haar begon te onderzoeken. Ze drukte op de zilvere vacht bij Silverwhisper buik. Silverwhisper keek aandachtig wat ze ging doen en wachtte op de woorden van Angelvoice of ze iets moest doen. 'Hoest eens' Zei ze emotieloos tegen Silverwhisper. Silverwhisper keek haar haar aan en vroeg zich af waarom de zachtaardige poes zo emotieloos deed. Silverwhisper trok wel even een pijnlijk gezicht bij de woorden van de medicine cat. Hoest eens herhaalde Silverwhisper in haar gedachte. Het hoesten was maar pijnlijk voor de zilvere poes. Silverwhisper hoestte met veel moeite omdat haar droge keel pijn deed tijden het hoesten. 'Zo goed Angelvoice?' Vroeg Silverwhisper zachtjes om haar keel zo min mogenlijk te belasten. Silverwhisper kneep van stress in het mos waar ze op was gaan zitten. Ze hoopte zo erg dat het geen Whitecough of Greencough was.

[Sawry voor laatheid.]

Onderwerp: Re: Greencough, you've got to be kidding me!